De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Aanstootgevende Vlaamse geschiedenis & Facebook-censuur

zaterdag 31 augustus 2019 02:41
Spread the love

Beste vrienden, ik werd op zaterdag 24 augustus van Facebook verwijderd. De aanleiding daarvoor was tweevoudig: mijn uitspraak “dat als dit Vlaanderen is, ik mezelf liever als Nederlandstalige Belg benoem” en mijn dagelijkse posts ‘de Reeks Historische Details’ over de geschiedenis van de Vlaamse Beweging. Beide acties werden als zo ‘aanstootgevend’ bevonden – door personen uit de Vlaamse Beweging, Facebook of beiden – dat ik permanent van het platform werd gezet en vrijwel letterlijk de mond werd gesnoerd. Hieronder vinden jullie de ‘details’ die deze censuur veroorzaakten:

 

Al de volgende berichten werden ‘openbaar’ op mijn profiel gepubliceerd.

[15 augustus 2019] In de reeks historische details. Is het nu een gepast moment om onze Nederlandstalige vrienden uit bepaalde politieke partijen eraan te herinneren dat Antwerpen, noch Brussel, noch Brabant, noch Limburg deel waren van het graafschap Vlaanderen? Details … 😀

 

[15 augustus 2019] In de reeks historische details. Het huidige ‘Vlaanderen’ en de ‘Vlaamse cultuur’ is letterlijk een uitvinding van de Nederlandstalige Belgen ergens in de tweede helft van de 19de eeuw. Deze twee benamingen werden bovendien pas één eeuw later ingeburgerde concepten in België. Dat de Nederlandstaligen – die zichzelf als “Vlamingen” gingen benoemen (*) – tot tweemaal toe onmiddellijk met de Duitse bezetter collaboreerde, vertraagde de aanvaarding sterk. Pas in de tweede helft van de 20ste eeuw werden ‘Vlaanderen’ en de ‘Vlaamse cultuur’ ideeën die algemener gebruikt werden door de Nederlandstalige Belgen. Details … 😀

* Ik bedoel hier personen uit de Vlaamse Beweging en uit het Vlaams Nationalisme (degene die zich op dat ogenblik in de geschiedenis als “Vlamingen” gingen benoemen). Dit was een noodzakelijke verduidelijking in het debat dat volgde op deze post.

 

[15 augustus 2019] In de reeks historische details: de ‘Walen’ waartegen in de 19de eeuw en in de tweede helft van de 20ste eeuw werd gestreden waren geen inwoners uit (het huidige Waals-)Brabant, Henegouwen, Luik, Luxemburg of Namen zoals onze Vlaams-Nationale politiekers meestal suggereren. De ‘Walen’ waarvan sprake was – of correcter de mensen uit de “Waalse beweging” -waren Frans-sprekende, van thuis af meestal Nederlandstalige, Belgen in de provincies (Vlaams-)Brabant, Limburg, Antwerpen, Oost-Vlaanderen en West-Vlaanderen. De ‘Walen’ duidde met andere woorden de lokale Frans-sprekende elite aan in de Nederlandstalige provincies. Anders gesteld, de strijd van de Nederlandstalige Belgen tegen de ‘Walen’ voorstellen als een historische strijd tussen Vlaanderen en Wallonië is fout en het mist nogal wat gebrek aan empathie voor de Waals-sprekende Belgen die hun taal wél volledig kwijtraakten als gevolg van diezelfde Franstalige elite. Details … die weleens fout worden voorgesteld.

 

[16 augustus 2019]  In de reeks historische details: de Vlaamse Beweging had van bij het begin (halverwege de 19de eeuw) gebrek aan democratische doelstellingen. Ze wilde wel een ‘Vlaamse’ elite zijn die vòòr de Nederlandstalige Belgen kon spreken, maar er voor zorgen dat diezelfde inwoners van het land voor zichzelf konden spreken, … neen dat liever niet.

Zo waren ze geen voorstanders van het algemeen stemrecht; zo kozen de Vlaams-nationalistische leiders van de beweging tijdens Wereld Oorlog 1 en 2 uitdrukkelijk de kant van de Duitse bezetter; zo was hun invulling én hun focus tijdens mei ’68 gericht op de taalstrijd, maar eigenlijk niet op de eisen voor een democratischer systeem (die zeker zo belangrijk waren); én zo was de uitdieping van de democratie voor hen geen breekpunt in de 6 staatshervormingen die België sinds 1970 heeft door gemaakt.

Integendeel, eigenlijk koos de Vlaamse Beweging van bij het begin voor een kopie van het 19de en begin 20ste eeuwse Belgische model: namelijk van belangenvertegenwoordiging en de almacht van de partijen. Maar meer democratische zelfbeschikking aan de Nederlandstalige Belgen geven, neen dat dan toch liever niet.

Tja … details die wel eens vergeten worden.

 

[16 augustus 2019] Als dit Vlaanderen is, ben ik liever een Nederlandstalige Belg.

 

[17 augustus 2019] In de reeks historische details: de ‘Vlaamse vlag’ was anno 1973 zo verbrand als gevolg van de collaboratie met de Nazi’s, de Waffen SS en haar ‘Vlaamse Regering in ballingschap’ in Duitsland vanaf 1944, dat er een nieuwe versie van moest worden uitgevonden om als officieel symbool te kunnen dienen (de laatste in de reeks in bijlage). In 1985 werd deze nieuwe en ‘propere’ vlag het symbool van de ‘Vlaamse Gemeenschap’, de ‘Vlamingen’ en de ‘Vlaamse identiteit’. Beschamend pijnlijke details … die wel eens vergeten worden.

* Een eigen aanvulling volgde in het debat: Wel, een nieuwe uitvinding was het niet echt natuurlijk. Ten tijde van de 12de eeuw had het Graafschap Vlaanderen een vlag met rode tong. Dat was een symbool dat door de Graven van Vlaanderen ook later werd gebruikt. De Zwarte Vlaamse Leeuw is vooral een symbool van de Vlaams-Nationalistische Beweging bij het begin van de 19de eeuw en zeker vanaf WOI. Wanneer de Belgische cultuurgemeenschappen ontstaan na de eerste staatshervorming van 1970 (1973) en er dus officiële symbolen moeten worden gekozen voor deze nieuwe Belgische Nederlandstalige instelling was de ‘uitvinding’ (of in feite terugkeer) naar het symbool met rode elementen een manier om gematigdheid te tonen (zwart geel rood zijn immers ook de kleuren van de Belgische vlag). Het was een goed compromis om zo het onderscheid duidelijk te maken met de Zwarte Vlaamse Leeuw die ondertussen de collaboratie kwam te vertegenwoordigen (en dus een volledig anti-Belgische houding uitsprak).

 

[19 augustus 2019]  In de reeks historische details: vanaf 1870-1880 koos de ‘Vlaamse Beweging’ uitdrukkelijk voor een rechts-conservatief, katholiek en kleinburgerlijk project. Het ‘rode gevaar’ en zeker de radicaal democratische opstand in Frankrijk (de ‘Commune van Parijs’, 1871) boezemde hen angst in. De Vlaamse middengroepen en kleine burgerij wilden immers wel een elite vormen die vòòr de Nederlandstalige Belgen (uit de lage klasse) kon spreken. Maar als diezelfde lage klasse effectief een volksopstand zou organiseren dan zag hun toekomst er niet veel beter uit, wel integendeel.

Het zogeheten ‘Cultuur Flamingantisme’ dat aan het einde van de 19de eeuw wordt verzonnen én gretig zal worden geradicaliseerd door het Vlaams-nationalisme ligt dan ook in het verlengde van die inhoudelijke lijn.

Ze verzonnen zo: de ‘Vlaming’, de ‘Vlaamse Cultuur’, de ‘Vlaamse traditie’ en ‘Vlaanderen’ als een landelijke zuivere dorpsgemeenschap van diep gelovig-katholieke inwoners met conservatieve waarden, met een brave, fatsoenlijke en hardwerkende ingesteldheid.

Dat legde de Vlaamse Beweging geen windeieren, want zo won ze de sympathie van de Nederlandstalige commerciële / industriële burgerij. Maar zo beperkte ze zich eveneens tot een uiterst beperkte definitie van wat dat nieuwe uitgevonden ‘Vlaanderen’ én die nieuwe uitgevonden ‘Vlaming’ en zijn ‘Vlaamse cultuur’ dan wél moest zijn.

Voor provinciale eigenheid of verschillen – pakweg tussen West Vlaanderen, Limburg of Brabant – was alvast geen plaats.

Verder werden de Nederlandstalige stedelingen uit Brussel, Antwerpen, Gent, Leuven, Mechelen, Hasselt … er ook niet toegerekend. Het roemrijke verleden van die steden tot daar aan toe, maar haar inwoners én hun eigenheid … toch liever niet.

Die Nederlandstalige stedelingen hadden bovendien nogal onfatsoenlijke gewoontes (als gevolg van de vele onchristelijke verleidingen) en ze hielden er daarenboven vaak wel héél vreemde én afwijkende ideeën op na: over herverdeling tussen arm en rijk; over gelijkheid tussen mannen en vrouwen; over democratie en algemeen stemrecht; over de scheiding tussen kerk en staat; en godbetert over atheïsme! Wat kranten, café- en (later) cinemabezoek al niet teweeg kon brengen! Neen, die Nederlandstaligen namen ze er dan toch beter niet bij.

Het staat voor zich, bij uitbreiding, dat ook vrijdenkers, socialisten, feministen en communisten geen deel konden zijn van het Cultuur Flamingantisme en zijn idee over ‘Vlaanderen’, de ‘Vlaming’ en de ‘Vlaamse identiteit’.

En zo werd dus ‘Vlaanderen’ en de ‘Vlaming’ als een cultureel en zelfs ‘nationaal’ concept geboren, inderdaad. Tegen het ogenblik dat de Vlaamse Beweging voor het eerst staatsmacht verwerft (dat is tijdens Wereld Oorlog 1: als gevolg van hun collaboratie met Duitse bezetter) sloten hun definities zowat elke Nederlandstalige Belg met een afwijkende mening uit.

Details die wel eens vergeten worden … en herkenbaar overkomen! 😀

PS: Vuylsteke, Moyson en Dufranne draaien zich waarschijnlijk om in hun graf.

 

[21 augustus 2019]  In de reeks historische details: ‘Vlaanderen’ en de ‘Vlamingen’ zijn ongeveer 49 jaar oud (dat is: vanaf °1970 met de eerste grondwetsherziening) of 56 jaar als je breed wil rekenen, namelijk als gevolg van de wet op de taalgrens die in 1963 van kracht werd. Tevoren waren de Nederlandstalige Belgen voornamelijk* Brabanders, Limburgers, Antwerpenaren én natuurlijk Oost en West-Vlamingen met elk hun lokale gewoontes, spreekwijzen en culturen. ‘Vlaanderen’ en de ‘Vlamingen’ waren beter bekend als de ‘Vlaanders’ en de ‘Vlaanderaars’ (dit is geen grap) en duidde inderdaad enkel de 2 meest Noordelijke kustprovincies aan.

De Vlaamse Beweging, het Cultuur Flamingantisme, het Vlaams Nationalisme & uiteraard het Vlaams Fascisme poogden de concepten ‘Vlaanderen’ en zijn ‘Vlamingen’ wel al een hele tijd in te voeren. En ze gebruikten de nieuw-uitgevonden woorden dan ook gretig. Maar beweren dat er ‘Vlamingen’ waren voor 1963, los van de Vlaanderaars, is wat ze “mythevorming” noemen, ook bekend als ‘liegen’. Deze ‘Vlaamse’ mythe wordt bovendien, bij mijn weten, door alle strekkingen binnen de Vlaamse Beweging gehanteerd en verder gezet.

De ‘Vlaamse canon’, die ze nu willen uitvinden, moet dan ook zo begrepen worden: als een poging om de ‘Vlaamse mythe’ verder te versterken én zo een tijdloos karakter te geven aan onze jonge vijftiger! 😀

Details die weleens vergeten worden … 😉

*Ik spreek van ‘voornamelijk’ omdat er natuurlijk ook veel Nederlandstalige Belgen in de zuidelijke provincies van het land woonden.

 

 

[24 augustus 2019]  Verwijdering van Facebook

“Je account is uitgeschakeld.”

[26 augustus 2019] Bericht van Facebook

Bedankt voor je rapport. We zullen de verstrekte informatie bekijken en contact met je opnemen wanneer we een update hebben over je rapport. In de tussentijd kun je onze richtlijnen voor de community lezen om te kijken wat wel en niet is toegestaan op Facebook. We waarderen je geduld. Link 

[26 augustus 2019] Bericht van Facebook 

Je account is permanent geblokkeerd omdat het in strijd is met de richtlijnen voor de Facebook-community. We kunnen het helaas niet meer opnieuw activeren. Dit is onze laatste e-mail met betrekking tot je account. Meer informatie over ons beleid vind je in de richtlijnen voor de Facebook-community.

… En zo begon de communicatie met Facebook. Volstrekt tegen de Europese regels in (GDPR / Algemene verordening gegevensbescherming).

 

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!