Ik gebied hem in het leven van anderen te kijken
als in een spiegel,
en anderen als voorbeeld voor hemzelf te nemen.
- – Terentius
We staan allemaal in relatie. Of het nu om een intieme relatie gaat of om een vriendschapsrelatie, een relatie met een collega, een ouder,…
Met sommige personen verloopt dit “in relatie staan” zeer vlot. Bij anderen echter, worden we boos, raken we geïrriteerd, zijn we jaloers, of wat dan ook.
Waarom gebeurt dit? Wat maakt dat we bij de ene persoon uit ons evenwicht raken en bij een andere persoon niet, ook als een gelijke boodschap gegeven werd?
Wat vertelt ons dit? Wat vertelt een relatie ons en dan meer bepaald onze reacties binnen een relatie? Is een relatie een spiegel voor wie we zelf zijn?
Dit alles wordt tijdens deze avond, op een interactieve wij ze, besproken. Na eerst kort een theoretisch kader te schetsen, gaan we na hoe we de informatie die “het in relatie staan” ons geeft, kunnen ontcijferen, begrijpen.
Daarnaast gaan we ook zien hoe we, met de verkregen informatie, opbouwend aan de slag kunnen gaan.
Heb even kort het volgende meegenomen:
Wat dient zich aan en hoe ga je er mee om…
Je bent prima zoals je bent. Je bent al “heel”.
Men kan niet-niet communiceren.
Door in relatie te zijn zie je je”zelf”. In de bardo (Tibetaans voor “tussen de twee”) ruimte ben je liefde…
Ver-liefd zijn … is ver van liefde…
Je kan je partner niet verantwoordelijk stellen voor jouw geluk!
In welke mate uit je kritiek op jezelf?
In welke mate stel hij dat gedrag naar anderen toe? Kritiek op anderen…
Wat haalt je uit evenwicht?
Ontwikkel mededogen en geen medelijden!
Leer grenzen te stellen.
Ik eer en respecteer “de ander”, waar hij of zij alleen voor verantwoordelijk is.
Ik respecteer mezelf en mezelf waar ik verantwoordelijk voor ben.
Als ik “ik” ben en de ander “de ander” is er contact.
Leer helder te communiceren.
Het gaat niet om schuld, wel over “wat is mijn aandeel?”
Als je je kwetsbaar opstelt, wat veel moed vraagt, dan kan men je niet kwetsen..
In een relatie is een derde partij aanwezig, het “holon”.
https://en.wikipedia.org/wiki/Holon_%28philosophy%29
Heden te dage kunnen we geen fouten meer maken of toegeven. Dit is een maatschappelijke tendens en dat is een probleem. Kweekt een angstcultuur!
Juist door “fouten” te maken leer en groei je.
Wat ook belangrijk is, is vergeving!
Je bent pas gekwetst als je je laat kwetsen..
Het gedrag dat gesteld wordt is eventueel een vraag om liefde.
Ga niet in de kwaadheid.
Relaties zijn er om ons te herinneren aan die heelheid en zelf verantwoordelijk te zijn voor je eigen geluk en alzo dat van iedereen.
Pas als je zelf gelukkig bent, kan je een relatie aangaan…
Carine Billiaert is Licentiate Psychologische en Pedagogische Wetenschappen, Master practitioner NLP. Zij is reeds verscheidene jaren actief als zelfstandig psychologe. Dit combineerde zij tot 2006 met lesgeven in het volwassenenonderwijs. Heden werkt zij als full-time therapeute. Bewust leven en dit vanuit integriteit, zijn sleutelaspecten in haar werk en leven.