Een lentige avond met Mooie Woorden & Beelden & Activisme!

19u00: opening biodiverse tentoonstelling, salon en debat met “special guest” Anne Provoost, e.a., een voorstelling “Ooit zal alles anders zijn” van/door kunstenaar Alexander Wolfram.
 

Vanuit en cultuur-politiek-filosofische benadering verzamelen we artistiek werk, voorbeelden van activisme, de strijd voor behoud van bossen, fauna en flora,… ons natuurlijk erfgoed dat tegelijk onze toekomst bepaalt. Een aanbod uit artistiek onderzoek, burgerinitiatieven, vindplaatsen van het idyllisch natuurlandschap en de metafoor, bossen & bomen als onderwerp én als kunstenaar.
 

Locatie: UAB–salon & tuin & polyvalente zaal, Campus Sint Lucas, St Jozefstraat 35, 2018 Antwerpen.

De zaal is volgelopen, een grote opkomst, een “luxeprobleem”, zulke opkomst was niet voorzien vandaar de uitwijklocatie.

Noortje gaat de tentoonstelling aaneenbreien.

Welkom op de eerste lenteavond van dit jaar.

Even terug naar Bhutan waar 70 procent van de oppervlakte bossen en bomen zijn, onlangs nog 108.000 geplant vanwege de geboorte van het prinsje. Bomen zijn heilig, het getal 108 ook.

Voor het Van Dijckjaar 1998 werd door het stadsbestuur beslist om alle groen te elimineren rond het Museum voor Schone Kunsten. Het actiecomité “de kersentuin” wordt opgericht om de bomen te beschermen maar dit mocht niet baten en de kettingzagen waren plots op een ochtend zeer hoorbaar in actie gekomen. Door onze (re)actie is enkel de voorzijde gerooid en via een kortgeding is de rest gered. Oef.

Er is iets met bomen en mensen. Velen willen ze weg en anderen beschermen ze. Uit onze actiegroep is later stRaten-generaal ontstaan. Activisme!

De focus nu ligt op de bomen van het Noordkasteel en het Sint-Annabos.

Ook elders in de wereld worden vele bomen bedreigd. Zoals o.a. in het Amazonegebied waar de cocaïneteelt en de daarbij “benodigde” chemicaliën de rivieren bezoedelen en zo de bomen doet afsterven. Cocaïne is geen FairTrade!

Nu het woord aan een aantal studenten over hun project:

Lien Teblick “bomen en ik” in de passage. Een boom betekent leven, zowel boven als onder. Wortels maken is vertrouwen kweken. Bomen geven rust en energie. Laat mensen een boom én een mens tekenen met de ogen toe, zonder na te denken. Wortels, stam, takken, bladeren, kruin,… dan de mens. Lien vertelt ook over het “truukje” van haar vader om vogeltjes te kunnen vangen met zand door er te proberen zand op te strooien, lukt niet zo maar dan ben je “bezig”…

Conclusie: neem voor alles je tijd! Zorg voor een goed wortelgestel.

Kim volgt een lerarenopleiding plastische vormgeving. Zij woont in een bos. Als mens manipuleren wij de natuur maar hoe manipuleert de natuur ons? Zij heeft doeken opgehangen in bomen en de natuur haar werk laten doen waarbij de verf is uitgelopen en “roestige” patronen heeft gevormd. Bomen als kunstenaars!

Joris in de vitrine met een uitroepteken als simulatie van een boom. De aandacht dient naar de boom te gaan! “Kort” maar krachtig.

Louise met als thema “wachten”. Zij heeft mensen geobserveerd die aan het wachten waren. Diende het ook te doen met een been in het gips. Heeft deze gips gemonteerd op een stuk rode beuk die om moest…

Noortje licht nog even toe dat het Ruhrgebied in Duitsland, nu de zware industrie stilaan afdruipt, de natuur overwint in de zwaar vervuilde en vergiftigde gronden. Het is een kunst- en natuurgebied geworden “het Emscher-park”. Transformatie en reconversie.   

Nog een paar boeken in de spotlights zetten, deze kan u strakjes inkijken.

Anne Provoost gaat van schrijven naar bomen en activisme. Ergens kom je er achter dat activisme je beter afgaat. Twee stadsbossen in het Antwerpse worden bedreigd, nl. het Noordkasteel en het Sint-Annabos. Zij zullen allebei hoogst waarschijnlijk vernietigd worden, tenzij…

Het Noordkasteel was vroeger ook een openluchtzwembad. Het Sint-Annabos is 100 hectare groot wat vrij reusachtig is en zeker niet op 1 2 3 ergens anders kan vervangen worden. Het is een tamelijk jong bos (anno ’50-jaren) en herbergt zo’n 180.000 bomen. Samen met Blokkersdijk vormt het een uniek natuurgebied. Dit komt evenwel onder grote druk te staan mochten de plannen voor het bouwen van de tunnel met vele rijbanen breed gebouwd worden.

Anne neemt dit zeer ter harte en middels een vriend die een woonboot bezit kon ze in alle rust schrijven en fotograferen. Een blog resulteert uiteindelijk in een mooi boek. Als de mensen niet naar het groengebied komen, dan komt het groengebied in de gedaante van een boek naar de mensen om hen te enthousiasmeren en in te lichten. Bevriende fotografen zijn mee op de boot gesprongen.

Het Noordkasteel is een vergelijkbare situatie. Daar kan je de Antwerpenaren indelen in twee groepen, nl zij die joggen en zij die wandelen. Een verdere indeling kan je maken als zij van het Sint-Annabos op de linkeroever en zij van het Noordkasteel op de rechteroever. Een bos heeft niet alleen een ecologische waarde maar ook een belevingswaarde. We trachten de politiekers te beïnvloeden met het boek en hebben het bij velen in de brievenbus gestopt met een briefje erbij. Als zij niet naar het bos komen, dan komt het bos naar hen…

Nu: “Ooit zal alles anders zijn” van/door kunstenaar Alexander Wolfram.

Goedenavond, even over “de jeugd van tegenwoordig”: zie dat nog niet iedereen is gaan lopen na de pauze, heel mooi. Beetje minder licht, dat maakt het gezelliger en gemakkelijker om te “wortelen”. In zijn jeugd hebben boeken van Jan Wolkers hem geïnspireerd en er uiteindelijk toe aangezet er zelf een te schrijven. Telkens tijdens de zomervakanties met de gordijnen toe over tien jaar. Het was een lang en traag leerproces.

Alexander zal als een volleerd acteur hinkstapspronggewijs door het boek gaan. Een voorstelling.

Eerst even kennis toetsen: van waar komt het woord “boek”? Van een boom, nl. een beuk, in het Oud-Germaans “bok”.

Hij is in 2001 begonnen aan deze novelle en in 2010 was het zo ver. Het was evenwel niet makkelijk om op te vallen tussen de vele andere manuscripten die uitgeverijen toegezonden krijgen. Hij heeft er dan een tijdje over nagedacht hoe hij de begeleidende brief zou opstellen. Deze is het cover geworden… Tekst in de vorm van een boom. Wat zit er achter de boom? Een verhaal waarvan hij de vormgeving volledig zelf heeft uitgevoerd. Veel blauw en een kantlijn die links linieert en dan weer rechts. Begint enkele pagina’s voor te lezen, soms staand, soms liggend,…

We voelen ons veilig aan boord van de verbeelding (dixit Alexander).

De tijd is echter ongenadig en we kaarten nog wat bij in “het hoofdkwartier” met een slokje.

Alexander Wolfram is het pseudoniem van Daan Cupers. Hij stond ooit op het punt profvoetballer te worden, koos dan voor de kunstacademie, studeerde daar Film & Video, won op zijn 21ste in Nederland de Bulkboek Songtekstwedstrijd, hoorde hoe Bram Vermeulen zijn tekst op muziek zette, werd copywriter en reclameregisseur, speelde en zong in een muzikaal duo (samen met Jo Jacobs aka De Held), schreef drie prentenboeken, noemde dat later zijn ‘naïeve periode’, woonde een tijdje in Puerto Rico, startte nadien het muziektheatergezelschap Stabada, gooide daar hoge ogen mee (tot in Japan toe), maar deed uiteindelijk wat hij al zo lang wilde doen: vertragen en ‘afdalen in de stilte’. Die stilte laat zich ook duidelijk voelen in zijn literair debuut, de poëtische novelle “Ooit zal alles anders zijn”.

http://www.alexanderwolfram.be/

http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/boek1