207 dagen later vraag ik me af of andere Belgen zich zorgen maken over de toestand waarin ons land zich bevindt.
De regeringsvorming is al lang geen dagelijkse bekommernis meer voor velen van ons. Er moet brood op de plank komen, er moet plezier gemaakt worden.

Net daar zijn onze regeringsonderhandelaars niet mee bezig.

Iedereen weet dat wanneer men een compromis wil sluiten er effectief toegevingen moeten worden gedaan, zoals dat ook in de beste relaties gebeurt.

Goede wil is noodzakelijk, alleen is die niet langer aanwezig. CD&V en NV-A willen geen compromis.
Ze willen hun zin krijgen, enkel aan hun voorwaarden kunnen we verder.

Ik wist niet dat ook dit democratie was.

Naast hun falen, faalt ook de Belg.
Het welslagen van de democratie is enkel mogelijk wanneer de burger zich actief engageert. Het kleuren van een bolletje is lang niet voldoende.
Jammergenoeg komt het niet tot een massale reactie, slechts een accidenteel gemor bij de bakker over ‘de mannen in de wetstraat, wat denken ze wel’

Ik roep op tot eigen responsabilisering. Word wakker en neem de kracht van een echte democratie in handen.