Vijftien jaar na de Misdaad van de Eeuw blijft blindheid overheersen. De dramatische aanslagen van 11 september 2001 (9/11) zijn in het collectieve geheugen geënt in een door de media geplande vorm – grote Arabische aanvallen op het vrije Westen.
Het machtsspel dat de wereld die dag veranderde wordt nog altijd verborgen gehouden. Het is ontnuchterend vast te stellen hoe weinig men weet over wat er op die dag écht is gebeurd. Zeldzaam zijn zij die de gebeurtenissen in een ruimere context kunnen plaatsen. Men beseft al evenmin dat de mainstream media ons een rad voor de ogen draaien.
Als gevolg van dit alles heeft zich een wijdverbreide en gevaarlijke apathie geïnstalleerd. Niettegenstaande 9/11 het verloop van de eenentwintigste eeuw bepaalt, blijft het kritisch benaderen van het officiële relaas een groot taboe.
De grote meerderheid van academici wensen 9/11 niet te bediscussiëren. Ze vrezen hun carrière in het gedrang te brengen, of scheef bekeken te worden door collega’s.
Vele academici beschouwen 9/11 als een doos van Pandora die best gesloten blijft. Als 9/11 inderdaad een inside job was, dan betekent dat dat de politieke en de financiële wereld, het gerechtelijk apparaat en de media meer dan een decade lang schaamteloos hebben gelogen. En dat ze hun repressieve beleid, hun oorlogen en massieve surveillance baseerden op een monumentale leugen.
Het ontdekken van de waarheid over 9/11 zal een comfortabele wereldvisie onvermijdelijk overhoop halen, en dat verklaart een ander deel van de angst.
Niet veel mensen zijn bereid met ontluisterende conclusies over hun instituties te leven, zelfs als dergelijke conclusies gerechtvaardigd zijn. We zijn hier getuige van een nooit gezien geval van massaontkenning, een pathologisch fenomeen dat de fundamenten van het Tijdperk van de Rede ondermijnt.
In deze vijfdelige analyse wordt een poging ondernomen om enkele maatschappelijke enigma’s rond 9/11 te ontrafelen. De fysische omstandigheden komen slechts terloops aan bod. Dus eerst de feiten.
De officiële theorie
De officiële versie [i] van de aanslagen van 11 september 2001 kan als volgt worden samengevat:
Drie vliegtuigen crashen op twee symbolen van de Amerikaanse samenleving, het World Trade Center en het Pentagon. Een vierde aanslag, mogelijk bedoeld voor het Witte huis, wordt verijdeld. Deze vliegtuigen werden gekaapt door 19 Arabische zelfmoordterroristen. Twee WTC-torens storten in als gevolg van de impact van de vliegtuigen en de daarop volgende brandschade, een derde als gevolg van brandschade. Een vleugel van het Pentagon wordt zwaar beschadigd door een derde vliegtuig. Het vierde vliegtuig stort neer in een veld in Pennsylvania, na een handgemeen tussen de kapers en de passagiers. De aanslagen zijn het werk van al-Qaida en Osama bin Laden is de opdrachtgever.
Deze officiële versie van de aanslagen wordt niet ondersteund door onweerlegbare bewijzen. Er zijn integendeel talloze naakte feiten die deze theorie compleet ondergraven.
De belangrijkste worden hier summier samengevat.
Enkele feiten
Op 11 september 2001 vliegen vier gekaapte vliegtuigen door het meest beveiligde luchtruim ter wereld. Ze vliegen niet recht op hun doel af maar maken rondjes. Ze worden niet neergeschoten, wat nochtans het officiële protocol is bij een uit de hand gelopen vliegtuigkaping.
Wat het protocol was tot 1 juni 2001. Drie maanden voor de aanslagen werd het immers gewijzigd. Het bevel werd verplaatst van de veldcommandanten naar de exclusieve handen van de Defensiesecretaris, de neocon Donald Rumsfeld. Kort na 9/11 werd dat protocol hersteld.
Voor en tijdens 11 september vinden er 46 grootscheepse militaire simulatieoefeningen plaats. Dit is de grootste concentratie ooit van dergelijke drills in de Amerikaanse geschiedenis. Die simulaties praktiseren en imiteren ook elke aspect van de aan de gang zijnde aanvallen: vliegtuigkapingen en een live vliegtuig-crasht-in-gebouw-simulatie inbegrepen.
Deze laatste oefening heeft als gevolg dat het National Reconnaissance Office dichtgaat en verhindert dat het personeel de satellietbeelden ziet van wat de zogenaamd gekaapte vliegtuigen en de militaire controle vliegtuigen echt aan het doen zijn.
Op die dag werkt geen enkel onderdeel van de American National Security State. Alles loopt in het honderd. De Amerikaanse Luchtmacht kan voor de eerste maal in haar geschiedenis geen onderscheppende jachtvliegtuigen in de lucht krijgen.
De Nationale Veiligheidsraad faalt. De zestien Amerikaanse geheime diensten falen, allemaal. Alle geheime diensten van Amerika’s bondgenoten, de NAVO en Israël falen. Air Traffic Control faalt. Airport Security faalt vier maal op hetzelfde moment op dezelfde dag.
De Verenigde Staten van Amerika blijkt totaal machteloos te staan en wordt verslagen door enkele jonge Saoedis gewapend met kartonmesjes.
De statistische waarschijnlijkheid van een dergelijk gigantisch fiasco is NUL.
Bij zo’n onvoorstelbaar falen verwacht men dat er vragen worden gesteld, door het Witte Huis, door het Congres en door de media. Er moet onmiddellijk een onderzoek worden geëist. Verantwoordelijken moeten tot de orde worden geroepen. Er moeten koppen rollen. Niets van dat alles. Wel integendeel.
Het Witte Huis houdt een onderzoek meer dan een jaar tegen. Het infaamste veiligheidsfalen in de Amerikaanse geschiedenis resulteert in geen enkel ontslag. Niemand wordt verantwoordelijk gesteld. Integendeel, militairen die verantwoordelijk waren voor de veiligheid van het luchtruim worden gepromoveerd. Hetzelfde gebeurt met agenten van de CIA en het FBI die het onderzoek tegenhielden. [ii]
De enige schuldige zou en moest Osama bin Laden zijn. De Enige Supermacht op Aarde werd vernederd door een terminale nierpatiënt en ex-CIA agent, die alles had georganiseerd vanop een laptop in een grot in Afghanistan. [iii] [iv] [v]
Het officiële relaas over 9/11 levert geen enkel bewijs voor de aanwezigheid van de negentien kapers op de vliegtuigen. Er bestaat niet één CCTV-videobeeld van hen in de luchthavens, niet in de vertrekhal, niet bij de douanecontrole, noch bij de politiecontrole, noch bij de inscheping. Hun namen staan zelfs niet op de vluchtlijsten. Niemand van het luchthavenpersoneel kan getuigen dat ze Arabisch lijkende personen aan boord hebben zien gaan.
Er wordt evenmin enig post mortem item van Arabische dode lichamen op de misdaadscène gevonden. Wel wordt – de dag zelf nog – de vrijwel intacte reispas van een van de vermeende kapers, door een ‘niet-geïdentificeerde’ voorbijganger aan een politieagent afgegeven. Dit gebeurt nog voor de torens zijn ingestort, ten midden van enorme paniek. Dat document werd opgepikt te midden van duizenden verspreide paperassen. Toen de agent de mysterieuze onbekende hierover wou aanspreken, was hij al ‘gevlucht’.
De reispas prijkt op alle televisieschermen. De burgers zijn zodanig bang dat ze niet beseffen dat ze als zwakzinnigen worden behandeld.
Tien minuten na de aanslag op de tweede toren wordt Osama bin Laden door CNN aangeduid als de hoofdverdachte. [vi] Zijn foto wordt herhaaldelijk getoond op TV, tezamen met beelden van de verwoestingen in Lower Manhattan. Deze techniek staat bekend als Pavloviaanse conditionering.
Het stof is nog niet gaan liggen of Mohammed Atta wordt aangeduid als de leider, en één dag na de aanslagen wordt een bijna volledige lijst van de kapers gepresenteerd. De hoogst merkwaardige instortingen van de torens worden onmiddellijk als ‘onvermijdelijk’ bestempeld. Het case-closed technisch document wordt gepubliceerd op 13 september, twee dagen na de aanslagen.
Het FBI heeft drie dagen na de aanslagen al een volledige lijst van de kapers samengesteld [vii], en het wordt als zo vanzelfsprekend geacht dat Osama bin Laden het brein achter de aanslagen is, dat men het niet nodig vindt om de misdaad serieus te onderzoeken, laat staan bewijzen te leveren.
Niettegenstaande het WTC de scène was van de grootste massamoord in de Amerikaanse geschiedenis, leidt dat niet tot een ernstig crimineel onderzoek.
In de maand die volgt op de aanslagen wordt de mondiale psychose nog verder aangewakkerd door met antrax besmette brieven. Die worden eerst toegeschreven aan al-Qaida, en tenslotte aan Saddam Hoessein. Later concludeert een FBI-onderzoek dat de gebruikte antrax afkomstig is van een Amerikaans militair laboratorium voor biologische oorlogsvoering. [viii] Maar de schade is geschied.
Terwijl de angst van het publiek wordt geïnstrumentaliseerd om oorlog te gaan voeren in Afghanistan, wordt het cruciale bewijsmateriaal vernietigd in twee schrootbedrijven in New Jersey. Wat overblijft van de structurele stalen pijlers wordt behandeld als afval, in stukken gesneden, met ander metaalschroot vermengd en verscheept naar China om daar te worden versmolten.
Talloze andere bezwarende omstandigheden, die karrevrachten aan legitieme vragen oproepen, worden door de media compleet genegeerd.
Er bestaan bijvoorbeeld geen videobeelden of enig materieel bewijs dat een passagiersvliegtuig het Pentagon zou hebben geraakt. [ix] Er bestaat eveneens geen enkele aanwijzing voor een gecrasht passagiersvliegtuig in Pennsylvania. [x] Geen enkele zwarte doos wordt ooit teruggevonden. Dat is een unicum in de luchtvaartgeschiedenis. [xi]
Osama bin Laden zelf heeft de aanslagen nooit opgeëist, integendeel, hij heeft er zich uitdrukkelijk van gedistantieerd tijdens een interview in de week na 9/11. [xii] De latere opnames die aan hem worden toegeschreven zijn allen als vervalsingen ontmaskerd. [xiii] Er is nooit enig bewijs geleverd voor de verantwoordelijkheid van bin Laden of die van al-Qaida.
Het FBI heeft bin Laden niet eens gezocht i.v.m. 9/11. Hij was ‘onze man in Afghanistan’. De ‘bekentenissen’ van sommige leden van al-Qaida werden bekomen door waterboarding. Vermits foltering – zoals algemeen erkend – tot verkeerde informatie leidt, hebben ze niet de minste juridische waarde. Het FBI geeft tenslotte toe dat er geen harde bewijzen zijn om bin Laden aan 9/11 te linken. [xiv]
Zeven van de 19 vermeende terroristen zijn vandaag nog in leven en blijken niets met de aanslagen te maken te hebben. [xv]
Onwil tot onderzoek
De Bush-administratie bleef lang gekant tegen een ernstig onderzoek van de aanslagen. Het is slechts als gevolg van de gemediatiseerde druk van de families van de slachtoffers dat een onderzoekscommissie werd aangesteld op 27 november 2002. Dat is 441 dagen na de aanslagen.
Ter vergelijking. Negen dagen na de aanslag van Pearl Harbour, zeven dagen na de moord op Kennedy, eveneens zeven dagen na de explosie op de Challenger en zes dagen na het zinken van de Titanic werd er overgegaan tot het oprichten van een onderzoekscommissie.
Het initiële budget dat het Witte Huis voorstelde voor het onderzoek van 9/11 bedroeg slechts drie miljoen dollar, wat de leider van de democratische meerderheid in de Senaat deed uitroepen “Dit is een grap!” Het budget werd later opgetrokken tot 14 miljoen dollar, nadat enkele leden van de Commissie en de families van de slachtoffers de bedoening publiekelijk hadden aangeklaagd.
Ter vergelijking. De onderzoeken naar de explosies op de Challenger (1986) en de Columbia (2004) kregen een budget van respectievelijk 75 en 50 miljoen dollar toegewezen, en niet minder dan 40 miljoen dollar werd vrijgemaakt voor het onderzoek naar de affaire Clinton-Lewinsky.
Het Witte Huis wilde eerst niet meer dan 12 maanden toekennen voor de duur van het onderzoek. Dat werd opgetrokken tot 16 maanden na een compromisakkoord tussen het Congres en het Witte Huis. [xvi]
Het ‘onderzoek’ wordt een fiasco
Het gebrek aan geld en tijd waren dermate grote obstakels dat de voorzitter en de ondervoorzitter van de Onderzoekscommissie, Kean en Hamilton, in hun boek Without Precedent bevestigen dat het onderzoek “werd opgezet om te mislukken.” [xvii] [xviii] [xix]
De medevoorzitters van de Commissie zegden dat de CIA (en waarschijnlijk ook het Witte Huis) “ons onderzoek tegenwerkten” [xx]
Commissielid Timothy Roemer zei: ” We zijn heel erg gefrustreerd met de valse getuigenissen die we ontvangen.” [xxi]
Commissielid Max Cleland nam zijn ontslag uit de Commissie en zei: “Dit is een nationaal schandaal … Dit onderzoek is nu gecompromitteerd … Op een dag zullen we het volledige verhaal nodig hebben, want 9/11 is zo belangrijk voor Amerika. Maar het Witte Huis wil het bedekken.”
Toen me hem in 2009 vroeg of er een andere 9/11 Commissie moet komen, antwoordde Cleland: “Er zouden vijftien 9/11 Commissies moeten zijn.” [xxii]
John Farmer, de hoofdadvocaat van de Nationale Onderzoekscommissie over de Terroristische Aanslagen tegen de Verenigde Staten die de leiding van het onderzoek in handen had, zegt het volgende:
“Op een of ander niveau in de regering, op een bepaald punt in de tijd … was er een overeenkomst om de waarheid over wat gebeurde niet te vertellen … Ik was gechoqueerd hoezeer de waarheid verschilde van hoe ze werd beschreven … De tapes vertelden een compleet verschillend verhaal van wat aan ons en aan het publiek werd verteld … Dit is niet waar.” [xxiii]
Conclusie
John Farmer besluit:
“Tijdens ons onderzoek naar het antwoord van de natie op de aanslagen hebben de leden van de Onderzoekscommissie over 9/11 ontdekt dat de officiële versie van wat er gebeurd is in de morgen van 11 september 2011 – namelijk dat wat de regering en de militaire verantwoordelijken hebben verteld aan het Congres, aan de Commissie, aan de media en aan het publiek over wie wat wist, en wanneer – zo goed als volledig en onverklaarbaar fout was.” [xxiv]
Volgens de mensen die van de VS-regering de opdracht kregen om de aanslagen te onderzoeken, is de officiële versie een leugen. [xxv] [xxvi] [xxvii]
Farmer gaat (begrijpelijk) niet zo ver om te zeggen dat 9/11 een inside job was. Zijn getuigenis en die van de andere Commissieleden tonen wel onweerlegbaar aan dat wat men ons vertelt over 9/11 een leugen is.
De officiële theorie over 9/11, zoals ze wordt verteld aan het publiek en zoals ze wordt vastgelegd in de geschiedenisboeken – en die tot vandaag de enige aanvaardbare versie voor de autoriteiten en de mainstreammedia blijft – is een leugen van A tot Z.
(In deel 2 bekijken we hoe en waarom mensen op zeer diverse manieren op deze realiteit reageren.)
Bronnen:
[i] http://www.9-11commission.gov/report/911Report.pdf
[ii] http://www.nytimes.com/2008/01/02/opinion/02kean.html?ref=opinion&_r=0
[iv] http://web.archive.org/web/20040713033220/http:/edition.cnn.com/2002/HEALTH/01/21/gupta.otsc/
[v] https://www.youtube.com/watch?v=fAawF22QUMs
[vi] http://web.archive.org/web/20101127205502/
http://www.washingtontimes.com/news/2010/jul/28/deborchgrave-sept-2001-interview-hameed-gul/
[vii] http://edition.cnn.com/2001/US/09/14/fbi.document/
[viii] http://www.whatreallyhappened.com/WRHARTICLES/frameup.html
[ix] http://911research.wtc7.net/pentagon/evidence/footage.html
[x] http://www.bollyn.com/the-shanksville-deception-of-9-11-2/
[xi] https://www.nd.nl/nieuws/nederland/vermiste-vliegtuigen-bijna-altijd-teruggevonden.177798.lynkx
[xii] http://www.globalresearch.ca/interview-with-osama-bin-laden-denies-his-involvement-in-9-11/24697
[xiii] http://www.whatreallyhappened.com/WRHARTICLES/osamatape.html
[xv] http://guardian.150m.com/september-eleven/hijackers-alive.htm Dit artikel werd verwijderd.
[xvi] CBS News, 23/05/02; Associated Press, 27/01/03; P. Shenon, 2008, p.31; Washington post, 29/03/03; Wall Street Journal, 8/07/03; Associated Press, 27/01/03; Wall Street Journal 8/07/03; T. Kean et L. Hamilton, 2006, chap.1
[xvii] http://historynewsnetwork.org/article/11972
[xviii] http://web.archive.org/web/20070108233707/http:/www.cbc.ca/sunday/911hamilton.html
[xix] http://historynewsnetwork.org/article/11972
[xx] http://www.nytimes.com/2008/01/02/opinion/02kean.html?ref=opinion&_r=1
[xxi] http://edition.cnn.com/2006/POLITICS/08/02/9-11panel.pentagon/index.html
[xxii] http://www.justice-integrity.org/faq/703-9-11-commission-s-forum-shows-how-dc-works
[xxiii] http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/08/01/AR2006080101300.html
[xxiv] John Farmer in The Ground Truth: The Story Behind America’s Defence on 9/11. (2009) Commission, audiëntie van 26/01/04 http://www.washingtonsblog.com/2009/04/senior-counsel-to-the-911-commission-at-some-level-of-the-government-at-some-point-in-time-there-was-an-agreement-not-to-tell-the-truth.html
[xxv] http://www.zerohedge.com/news/2015-03-12/911-commissioners-were-conspiracy-theorists
[xxvi] Ook het ‘Congressional Report on Torture’ bevestigt dat al-Qaida niet betrokken was bij de aanslagen van 9/11: http://www.voltairenet.org/article186204.html
