‘We moeten’, zei onze kersverse eventmanager, ‘in elk geval met iets straffers komen dan die Bleekweide! Pakweg gedwongen orale seks, of een groepsverkrachting in Congo… iets in die aard…’

‘Juist’, zei onze marketeer, ‘en het mag wat  gepeperder. Je kan vandaag toch geen pornosite openen, of het is voor 70 % ass-to-mouth.’ Hij zag onze boekhouder onbegrijpend kijken. ‘Piet in de kont, piet in de mond’, verduidelijkte hij didactisch. Boekhouding liep rood aan. Ja, dat is virtuoos met cijfertjes, maar dat weet van de wereld niet.

‘En’, voegde onze media-adviseur eraan toe, ‘we kunnen natuurlijk niet aankomen met flauwiteiten als opschrijven wat je hebt meegemaakt, dat dan eerst kapotscheuren en daarna toch zo’n beetje voorlezen. In een eigentijds communicatieconcept moeten die traumatiserende scènes nagespeeld worden, dat is pas televisie. Wat die Bleekweide brengt, dat is toch nog uit het stenen tijdperk! En ook therapeutisch zal naspelen  wel veel sterker zijn dan dat louter verbale van De Bleekweide…’

Boekhouding was ondertussen wat bekomen en nam ook het woord. ‘Ja, kijk, volgens mij heeft De Bleekweide ook dit keer weer flink in het eigen been geschoten. De jongeren die in therapie zijn op de televisie laten uitleggen dat de tijd vele wonden heelt en dat ze zich beter voelen omdat er wat tijd gepasseerd is, dat doet toch juist twijfelen aan de noodzaak van therapie? Hoe kunnen ze bij De Bleekweide zo stom zijn, alwéér zo stom zijn? ‘

‘Dus’, zei ik, ‘zijn we het erover eens dat we kiezen voor het presenteren van één of meer  cases die duidelijk straffer zijn dan wat De Bleekweide brengt? Maar mag ik jullie wijzen op ons tijdpad? Over twee weken vieren we ons jubileum: DE BLAATWEIDE BESTAAT ÉÉN MAAND! Dan moeten we al de eerste onthullingen kunnen doen over zo’n case die als publiekstrekker kan dienen. We moeten onze televisieserie al met de nodige geheimzinnigheid en met passend zelfvertrouwen aankondigen. En er moeten eerste videobeelden van de therapeutische praktijk in het centrum aan de pers kunnen worden getoond …’

‘Daar heb ik nog wel wat suggesties voor’, pikte onze marketeer in. ‘Ik denk dat we ook wel wat kunnen leren van De Bleekweide.  Is dat trouwens niet de eerste stap om ze te  overtreffen? Wat ze heel goed beet hebben, het centrum maar ook de televisieploeg, dat is dat je moet inzetten op de latente boodschap die je brengt.  Ik las pas nog in een lezersbrief over De Bleekweide dat een therapeute géén vriendin is, dat je die rollen gescheiden moet houden.  Laat de therapeuten daar maar over bakkeleien, vanuit een marketingstandpunt is het juist veel interessanter van de therapie een verleiding te maken, en in het algemeen de erotische dimensie een ruime plaats te geven.

Kijk, de hele enscenering van de therapie is toch gericht op het creëren van intimiteit tussen de therapeute en de jongeren die in behandeling komen. Alles moet heel informeel, knuffelig, schatje hier, schatje daar. Wij tweeën gaan geheimpjes delen, dat soort sfeer. En huil maar lekker uit. En ondertussen is dat toch ook een erotisch schouwspel. Korte mouwtjes, mooie inkijkjes  op vooroverbuigende boezems, korte rokjes of jurkjes, blote benen, en veel rondhangen op karpetjes, zodat er een boeiende strijd om de zedigheid ontstaat: rokjes die gauw weer naar beneden moeten worden getrokken, bloot dat net niet onwelvoeglijk mag worden, maar de hele tijd door dus toch een boeiend spel van verhulling en onthulling dat de kijker, al is het onbewust, in de ban houdt. Een laag camerastandpunt doet daarbij wonderen, de kijker kan zich beginnen voorstellen wat er te verkrachten valt.

Onze eigen therapeutes zijn dan wel… nu ja, hebben niet echt een face om voor Miss België te gaan, maar boezem en benen zijn best in orde, flink boven de middelmaat, geloof me. Het zou best zijn hen nu al meteen de nodige richtlijnen te geven voor hun garderobe, met het oog op de filmopnames.’

‘Dat’, antwoordde ik, ‘is een punt dat ik zal meenemen naar mijn werkoverleg met de therapie. Collega’s, aan het werk: morgenvroeg om 9 u verwacht ik van jullie gedetailleerde voorstellen voor ons jubileum. Zorg dat Vlaanderen versteld staat!’

Wat voorafging:

https://www.dewereldmorgen.be/blogs/eric-hulsens/2013/02/11/annemie-struyf-in-een-zompige-weide

https://www.dewereldmorgen.be/blogs/eric-hulsens/2013/02/18/de-blaatweide-bloeit