Overtreedt de wet ! P. Janssens doet die oproep als burgemeester, richting hulpverlening. In het boekske ‘Voor wat, hoort wat’ – Naar een nieuw sociaal contract’. Vijftig kleine pag. is zijn bijdrage op een totaal van 175 pag. Twee anderen komen eveneens aan het woord. Over het vulsel van Frank Vandenbroucke (SP-A) zullen we zedig zwijgen.

Luie onderklasse

Bea Cantillon is andere koek. De hoogleraar en ex-CD&V senator maakt professioneel en onderkoeld gehakt van de beenhouwers zoon. Wil je dit boekje dat met veel poeha werd aangekondigd lezen, doe het dan om Cantillon die reageert op het repressieve recept van de burgemeester.

Dat Bart De Wever met Janssens instemt, zet de toon. ‘Janssens en N-VA, zoek de verschillen’, zegt Ico Maly – coördinator van Kif Kif  – in De Morgen (18/8/11) Janssens volgt de standpunten van Theodore Dalrymple, de oer conservatieve polemist die Bart De Wever inspireert. Tegen een ‘verzorgingsstaat’ die een ‘luie onderklasse’ zou kweken.

Janssens beweert een plan te hebben tot ‘modernisering van de welvaartstaat’. New speak om te verhullen dat zijn ‘nieuw sociaal contract’ de afbraak inhoudt van de sociale rechten waarvoor arbeiders vochten. Een wereld waarmee deze carrièremaker geen uitstaans heeft. Een moraliserend verhaal, zoals dat na de rellen in Londen gemeen goed werd. ( Lees de bespreking door Erik Debruyn van Rood! ) (1)

Wat Janssens op een rijtje zet, wordt in Antwerpen reeds lang uitgevoerd. En bestreden. Zo is de grens tussen repressie, politie en hulpverlening vervaagd. Mensen in nood die te rade gaan bij het OCMW en gesubsidieerde organisaties moeten weten dat hun privacy geschonden kan worden. Duidelijker : dat hulpverleners het niet nauw nemen met het wettelijke beroepsgeheim en klikken. Op bevel van Janssens sjoemelen zij met de zwijgplicht.

Beroepsgeheim hinderpaal

Dat zorgde de voorbije jaren voor conflicten. Professionelen namen uit protest ontslag, vrijwilligers weigerden hierover te onderhandelen met bijvoorbeeld de stedelijke organisatie ‘Samen Leven’, die een kloon van de politie is. Subsidies en steun van uit de overheden wordt afhankelijk gemaakt van de bereidheid tot het schenden van de deontologie. Vooral straathoekwerkers verzetten zich. Enkele buurtregisseurs zochten daarom een andere job.

In ‘Voor wat, hoort wat’ is Janssens duidelijk. Voor wat, verwacht hij dat hulpverleners hun beroepsgeheim inleveren en bijvoorbeeld de politie inlichten over hun cliënten. Het staat wat omfloerst, maar niet minder brutaal op pag. 120 in het hoofdstukje ‘Vrijwillige hulpverlening volstaat niet’.

Na wat hypocriet geleuter over de zin van het recht op privacy en vertrouwen tussen cliënt en hulpverlener, zijn deze zinnen cruciaal : ‘ Een ander uitgangspunt in de hulpverlening is de vaak erg principiële houding rond het beroepsgeheim. (…) Maar in de praktijk blijkt de al te strikte interpretatie van het beroepsgeheim dikwijls een hinderpaal om probleemgedrag efficiënt aan te pakken…’.

‘Het beste…’ is op komst

Met ‘efficiënt aanpakken’, bedoelt hij de grove borstel. De slachtoffers vervolgen, niet de oorzaken van armoede en uitsluiting. Hij maakt de armen schuldig en veegt een door jarenlang hard werken opgebouwd netwerk van armen organisaties, onder de mat.

Hij stigmatiseert de massa mensen met een laag tot zeer laag inkomen. Ook hen uit de lagere middenklasse met een minimum loon. Die ‘luie onderklasse’ moet voelen waar de macht zit en gedisciplineerd zijn, naar het evenbeeld van een stad die niet ‘van iedereen’ is.

Dat is de teneur van zijn boekske, een handleiding voor repressie. Dat cynisch het vervolg is op zijn triomfalistisch verkiezingspamflet van enkele jaren geleden : ‘Het beste moet nog komen…’ De betonboeren zagen dat het goed zat met hun geestesgenoot.

Ze kunnen verder op beide oren slapen. Zonder gène legt de burgemeester in ‘Voor wat, hoort wat’ uit hoe het hinderlijk gepeupel buiten de stadsmuren zal gedreven worden met een ‘nieuw sociaal contract’. ‘Het beste…’ komt er aan.

Uitzonderingsrechtbank

Duidelijker over dat beroepsgeheim : de wettelijke zwijgplicht staat in de weg van repressie. Janssens verwijt de sociale sector dat ze te correct omgaat met de deontologie. Janssens is bereid de wet te overtreden om de ‘luie onderklasse’ op de hielen te zitten.

Dit is een voorzet om in Antwerpen komaf te maken met de deontologie vanwege bepaalde categorieën sociale werkers. Janssens roept hiermee op de wet te schenden. Een wet die in fikse straffen voorziet voor hen die gebonden zijn aan dat geheim en het niet respecteren.

Ik nam in de bijna twintig jaar als ervaring deskundig hulpverlener in de wereld van de daklozen, druggebruikers, prostitutie, sans papiers één keer het besluit de toenmalige rijkswacht bij een zeer ernstige zaak te betrekken. Na overleg met anderen uit de sector. Ik besloot enkele keren met vrouwen, slachtoffers van familiaal geweld, een klacht in te dienen.

That’s all. Voor de rest was ik ‘erg principieel’ en veel mensen rondom mij. Professionelen en vrijwilligers. Het maakt dat ik nog steeds het vertrouwen geniet van hen waarover het gaat. Dat wil Janssens kapot maken. Hij wil de hulpverlening ‘verbranden’. Zwijgplicht en de deontologie dienen strikt te zijn. Niet een beetje grijs.

Het is al erg genoeg dat mensen die om OCMW-steun verzoeken voor een soort middeleeuwse  uitzonderingsrechtbank van gesjeesde politici moeten verschijnen. Om er door dat onbenul figuurlijk uitgekleed te worden.

SODA – coördinator ‘teruggefloten’

Nadat de Antwerpse politie twintig jaar geleden wat vervelend deed bij haar pogingen inlichtingen in te winnen, is die mentaliteit al lang omgeslagen. De recherche gaf het zeuren op. Bovenop begrijpt ze dat het in de weg lopen van de hulpverlening geen zoden aan de dijk brengt. Ieder zijn job. Gaan de ‘oude tijden’, toen de flikken niet weg te branden waren in de omgeving van bvb. de toenmalige prostitutie organisatie Payoke, herleven onder invloed van Janssens?

De burgemeester tracht greep te krijgen op alles en iedereen. Hij schuwt daarbij intimidatie en bedreigingen niet. Op 17/!/11 berichtten de media : ‘Sarah De Meyer werd publiekelijk teruggefloten’, door de burgemeester. Wie is Sarah? Ze is de coördinator van het Stedelijk Overleg Drugs Antwerpen (SODA).

Ze is een professionele specialiste met veel ervaring. ‘De Patrick’ is een totale leek, dat bewijst hij voortdurend. Dat bewijst hij met zijn van de pot gerukt ideetje van ‘gedwongen hulpverlening’ en ‘verplichte ontwenning van drugverslaafden’. Is zijn brein aangetast? Verder dan dergelijke totaal onwetenschappelijke onzin, in tegenspraak met de medische praktijk, reikt het niet.

De man is een loslopend gevaar, hij moet teruggefloten worden. Het gaat om de gezondheid waarop de mensen recht hebben. De burgemeester is vergiftigd door het VB en praat als een papegaai de extreem rechtse taal na. Schaamteloos mikkend op het kies vee uit die hoek. In wat er rest van de SP-A wordt dat als een geniale tactiek van ‘onze Patrick’ beschouwd.

Intimidatie, bedreiging

SODA-coördinator Sarah De Meyer werd dus ‘ publiekelijk terug gefloten’. Waarom? Ze had het aangedurfd op Radio 1 te pleiten voor een meer over de hele stad gespreide aandacht en hulp voor gebruikers. Het probleem ‘verdunnen’ en elke wijk haar steentje laten bijdragen. Getto vorming vermijden. Staatsgevaarlijke praat, blijkbaar.

Ik hoorde Janssens met nauwelijks ingehouden woede op diezelfde Radio 1 zeggen : ‘Ik ga haar hierover interpelleren !’, op het matje roepen. Intimidatie, bedreiging van een stads ambtenaar die wetenschappelijk te werk gaat, niet populistisch politiek. Die haar mening geeft.

Het is dat type hulpverleners waarvoor Janssens ‘ een stok achter de deur heeft’ – uitdrukking in zijn pamfletje – wanneer ze niet zwichten voor ‘de patron’, ook wel ‘Napoleon’  geheten. Wanneer ze op bevel van de burgemeester niet zijn halfbakken plannetjes trouw uitvoeren en daarbij het beroepsgeheim niet aan de kapstok hangen.

Naar professionelen en ervaringsdeskundigen wordt niet geluisterd. Wel naar de marchands van UNIZO. Een ‘stad-in-de-stad’. Die eind augustus samen met de burgemeester op de koffie gaat bij minister van justitie Stefaan De Clerck.

Uiteraard zonder Sarah De Meyer van SODA. Die wie weet zou kunnen uitleggen waarom het onder medisch toezicht verschaffen van heroïne aan een beperkte groep gebruikers zo’n succes is in Luik en tal van Europese steden.

Drugs zijn slechts een deel van de bestaande problemen. In de ganse maatschappij. Alle aandacht wordt er op gericht in ‘den 2060’. De ‘schuld’ wordt in de schoenen geschoven van de ‘illegalen’ in de Seefhoek. Van de zwaksten, de ‘junks’. Als afleiding voor de werkelijke sociale problemen die verergeren door de politiek van de centrum rechtse meerderheid in deze stad.

Acht dagen tot zes maanden cel

Het schenden van het beroepsgeheim kan correctioneel zwaar bestraft worden. Het gaat om art. 458 van het strafwetboek. Gevangenis straffen van 8 dagen tot 6 maanden. Boetes van 100 tot 500 frank x 5 in euro. Schadevergoedingen. Tucht rechtelijke straffen, zoals door de Orde van Geneesheren. Kan een hoger geplaatste – zoals Janssens – die zijn ambtenaren aanzet de wet te omzeilen, voor de rechter gebracht worden? Moeten  ‘ondergeschikten’ onaanvaardbare ‘bevelen’ weigeren? (Lees een uitgebreid artikel over het beroepsgeheim van CAW De Kempen) (2)

Naar aanleiding van de zogenaamde ‘oorlog in de Seefhoek’ begint het pas goed te stinken in dit boerengat, dat tal van Sinjoren als een ‘Metropool’ beschouwen. Ze kunnen er maar gelukkig mee zijn. Niet de dealers, niet de ‘junks’, niet de handelaars laat staan de bewoners staan centraal. Dat is de lucratieve job van ‘de Patrick’ . Hij is geen burgemeester maar een zelfverklaard ‘ entrepreneur’ van de stad. ‘t Moet opbrengen.

Die job is afhankelijk van de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen waarbij hij als rechtse populist in de clinch gaat met extreem rechts, de NV-A , het VB. Vanaf nu is alles toegelaten, het vuilste tackelen eerst. Dat weet deze Beerschot supporter perfect.

1 – ‘Rood!’  www.roodlinks.be/politiek/22257-patrick-janssens-schrijft-afscheid-van-de-sociaaldemocratie

2 –  ‘Beroepsgeheim’  www.cawdekempen.be/kwaliteitshandboek/kwaliteitsbeleid/Beroepsgeheim.htm