De relativiteitstheorie van BDW: Blame the victim

donderdag 26 maart 2015 01:38
Spread the love

Ik heb de Terzake-aflevering met Bart De Wever niet bekeken. Bewust. Ik heb quotes
gelezen en flarden van andermans meningen gehoord. Nog niet lang
geleden zou ik niet alleen de bewuste aflevering live hebben
gezien, maar hoogstwaarschijnlijk nog eens online, met de koptelefoon
op het hoofd, de vingers dansend over het klavier en schuim rond de
lippen.

Ik zit (zat?) namelijk in
de politieke vastentijd. Om mij gezond te houden moet ik regelmatig
lange pauzes inlassen, zo ver mogelijk van media. Groot nieuws hou je
echter niet tegen. Soms is Klara mij te snel af. Vooral ‘s nachts.
Plots is daar dan die mistroostige stem van Kris Vandenabeele met ‘een beetje nieuws’ en voor
ik het besef heb ik vanalles meegekregen.

Een neergestort
vliegtuig, hoe erg ook, kan mij niet vaak van mijn stuk brengen.
Helaas kan mijn burgervader dat al te eenvoudig. En zo ontkwam ik er
niet aan. BDW. Alweer. Al jaren probeer ik hem te begrijpen. Dat is
misschien het probleem.

Het pijnlijke besef
dat dit een grote meneer in de Vlaamse geschiedenisboeken van de
21ste eeuw zal worden. De hoop dat zijn impact niet groter wordt dan
hij al is.

Selectief racisme

Racisme is relatief,
herhaalde Bart nog eens. De Aziaat ondervindt geen racisme, zo
poneert hij, de Berber wél. Dat komt omdat Berbers niet deugen en
daarenboven vinden die Berbers dat wij niet deugen. Daarom zijn wij
racistisch en discriminerend tegenover Berbers en een beetje minder
tegenover de Aziaat (als hij aan zijn racistische stereotypering
beantwoordt natuurlijk). Het klinkt een beetje zoals Jambons
uitspraak over hoe de collaborateurs zo ‘hun redenen’ hadden. Maar
dat is dus de relatie tussen het racisme van de nationalistische
Vlaming en de aard van De Berber. Die is duidelijk in BDW’s ogen. En
dat is erg gevaarlijk. Dat lijkt niet alleen op racisme, dat ís
racisme. Hoe donker van huid BDW’s chauffeur ook moge zijn, hoe
allochtoon van oorsprong sommige van hun mandatarissen ook zijn, hoe
hard ze ook roepen dat ze niet racistisch zijn, als ze keer op keer
blijven zeggen dat Noordafrikanen, en in het bijzonder Berbers, een
probleem zijn voor onze samenleving, dan vraag ik mij af wat je in
godsnaam dan wél moet zeggen om racistisch te zijn. Zeggen dat
Berbers niet deugen is niet racistisch, omdat 1) je erbij zegt dat je
zeker geen racist bent en 2) je zegt dat racisme relatief is en dus
3) betrekking heeft op de natuur van De Berber. Het is niet onze
schuld dat we racistisch zijn. Zij zijn begonnen, meneer.

Ja, ja, de nazi’s

Letterlijk duizenden
boeken zijn geschreven over hoe het in godsnaam (!) zover is kunnen
komen dat miljoenen Joden, zigeuners, etc. werden geviseerd en
vermoord in de jaren dertig en veertig van de 20ste eeuw. Het simpele
antwoord is racisme. Dat kan verklaard worden met allerlei andere
‘ismes’, zoals nationalisme natuurlijk. Ismes die volgens BDW sowieso
allemaal relatief zijn overigens. Ook nog: strikt ideologische
interpretaties van ideeën en theorieën van Darwin, Nietzsche, Heidegger et al,
die leidden tot een duidelijke rassentheorie. Joden waren voor
Hitler nog een speciale categorie van Untermensch. Hij zag ze als handlangers van ‘het kwade’ en als een belangrijk deel van een
grote samenzwering van banken en andere multinationals, die alle
rijkdom wilden verzamelen en het gemunt hadden op ‘de gewone man’ én
de (Europese) naties.

Neen, ik wil niet
zeggen dat BDW een Vlaamse Hitler is. Wel dat er parallellen te
trekken zijn. Zijn ze tenslotte niet allebei nationalisten? Ze willen
allebei een natie, bestaand uit mensen zoals zijzelf. Om macht te verzamelen voor de natie moet identiteit verkocht worden en een vijand gecreëerd. Bart heeft
besloten dat Berbers nooit kunnen worden zoals hijzelf. Dus sluit hij
ze uit. Uit zijn natie. Met woorden voorlopig. Woorden als minderwaardig, verkeerd,
crimineel,… worden gebruikt. Door hem en de zijnen. De
minachting waarmee hij een hele bevolkingsgroep, sommige zouden
zeggen een heel ras, schoffeert is inderdaad enkel te verklaren
vanuit een meerderwaardigheidsgevoel. En dat is racisme, beste
mensen. De kwestie is niet of de chauffeur/bodyguard van Bart een
donkere huidskleur heeft, de vraag is of Bart zou kunnen werken voor
een Berberse baas?

De verkeerde
immigranten

Van de paar beelden
die ik toch heb gezien, heb ik onthouden dat Bart nogmaals benadrukte
dat wij, de superieure Vlamingen, de arme Afrikaantjes naar hier
hadden gehaald om te komen werken. Met open armen werden ze in de
mijnen gesmeten en verder genegeerd. Maar het bleken de verkeerde
Afrikaantjes, achteraf gezien. Het waren verdomme achterlijke
Berbers, wier kleinkinderen zelfs nog steeds te lomp om te helpen donderen zijn. Zie naar
de statistieken. Zie jij daar grote groepen Aziaten? Ik niet, zenne!
Voilà, daarom hebben ze ook geen last van racisme en discriminatie.

Zo simpel is het in
de politieke stratego van BDW. De kans is overigens klein dat hij Aziaten kent,
laat staan dat hij weet hoe het zit met hun ervaringen met het relatieve racisme
van de gemiddelde Vlaming. Dat zou wel eens kunnen tegenvallen.

De olifant in de
kamer

Er zit natuurlijk
een grote olifant in de kamer; de islam en dan vooral de politieke en
militaire bewegingen die hun inspiratie daar zoeken. Als u mij zou
vragen wat ik denk over godsdienst, dan zeg ik u dat het zonder
dienst nog wel kan. Als mensen in hun spirituele zoektocht heil
kunnen vinden in een beeld van een schepper en zelfs als het moet via
andermans ervaringen en woorden, waarom niet? Maar godsdienst, de
dienstbaarheid dus, de cultus errond, de rituelen en zeker het
instituut lijken mij handig in elkaar gestoken machtsvoorwerpen. Als
je er eens goed over nadenkt, is veel van wat wij geschiedenis en
vooruitgang noemen, veelal het produkt van individuele, megalomane acties en samenzweringen. Eén lange
soap eigenlijk.

Nu, voor oorlogs- en
veroveringspolitiek lenen de Koran en de Hadith zich bij uitstek. De
vraag die terecht gesteld kan worden bij het lezen van die boeken is of
Mohammed niet gewoon een geslepen krijgsheer was die de hulp en de
authoriteit van de grote onbekende, god, inriep om macht, geld en mensen te
verzamelen om ten strijde te trekken. In ruil gaf hij leiderschap,
rechtspraak of wat daarvoor moet doorgaan, en ‘verenigde’ hij
verschillende stammen. Een staatsman dus. Een tweede lezing is die
vanuit psychiatrisch standpunt; de man zou letterlijk waanzinnig zijn
en dus waanvoorstellingen hebben gehad (de verzen in de Koran zouden
van God komen, Allah, maar werden volgens Mohammed aan hem geopenbaard via de aartsengel Gabriël. Niet één
keer, maar tientallen keren. Mohammed zou ook op een vliegend paard
naar Jeruzalem en de hemel gereisd zijn – en terug – waar hij met
alle profeten een korte babbel had).

De enige andere
lezing van de teksten is die van de volledige onderwerping, de min of
meer letterlijke betekenis van islam, en daar wordt in de teksten
niet kinderachtig over gedaan. Als je geboren wordt uit moslims zal
het eerste wat je hoort dé vers uit de koran zijn die Allah als
enige en echte God bepaalt (er is dus een god), Mohammed als Zijn profeet en jij die je
volledig onderwerpt aan deze axioma’s. Alle koranverzen worden als
letterlijke woorden van God gezien en de verzen uit de Hadith –
opgetekende uitspraken uit de mond van getuigen – als belangrijke
aanvullingen.

Er is geen ontkomen
aan. Het is de diepste indoctrinatie mogelijk, vanwege de constant
dreigende toon die gebruikt wordt voor afvalligen en ongelovigen. Het
vreselijkst is de overdracht van macht van het spirituele naar het
wereldse niveau. Waar in de meeste geloven enkel God u kan
‘straffen’, en dan nog meestal in het leven na de dood, kan je als
afvallige moslim zelfs van je bloedsbroeder een mes in de rug
krijgen. Letterlijk. Het is te wreed voor woorden allemaal. Fans van deze godsdienst en of de boeken zullen mij erop wijzen
dat ik het niet kan begrijpen. Het zal wel.

Megalomanie is ook relatief

Dat is natuurlijk
het hele gedoe met geloven. Je kan er geen zinnig woord over
zeggen. Je gelooft of niet. Je neemt de premisses aan of niet. En dan
komen we bij Freud en de innerlijke twist. Mensen die uitzinnig
worden bij kritiek op Hun God zijn mensen die in feite niet geloven,
maar dat niet beseffen. Hun woede is eigenlijk gericht op het geloof
zelf; de indoctrinatie, die voor het innerlijke conflict zorgt. Het
dramatische is dat zelfs wanneer ze het wél beseffen, ze er in feite
niet ‘uit’ kunnen. En dat geldt met name voor moslims. Een recept om monsters te kweken.

Maar daarom is er
natuurlijk nog geen probleem met moslims. De meeste mensen zijn
vredelievend en behulpzaam, zo ook moslims. De gemiddelde moslim
verschilt in niks van eender welke andere mens. Zelfs niet in
indoctrinatieniveau. Maar het bronmateriaal is anders natuurlijk.
Dreigender in elk geval. Het materiaal is voorhanden voor mensen die
geen interesse hebben in het spirituele, maar toch onder die vlag hun
plannen uitvoeren.

Mensen hebben een identiteit nodig. Het is precies
daarop dat ook mensen als BDW inspelen. En winnen. Ziet u, er is geen
verschil tussen rassen of bevolkingsgroepen. Geen wezenlijk verschil tussen mensen op metaniveau. Wel tussen mensen
onderling natuurlijk. En Bart is van hetzelfde ‘ras’ als een Adolf of
een Mohammed en honderdduizenden anderen. Mijn kans om selectief racist te zijn. Megalomanie is ook relatief, maar gemakkelijk te herkennen.

En nu terug naar de
schoonheid.

Lees ook, als je zin hebt, mijn andere bijdrages, bijvoorbeeld: https://www.dewereldmorgen.be/blog/dieter/2014/11/24/als-homans-spreekt-wenen-de-engelen

take down
the paywall
steun ons nu!