Nieuws, België, Antwerpen -

Antwerpen bant straathoekwerk

De War on Drugs. Dat is hét paradepaardje van de Antwerpse burgemeester De Wever. Sinds zijn aantreden weerklinken ronkende verklaringen in de pers over meer razzia's en penalisering van gebruikers. Maar achter die War on Drugs gaat een andere, meer subtiele strijd schuil, namelijk de oorlog tegen een bepaald type hulpverlening. Daar kan de vzw Free Clinic van meespreken.

vrijdag 7 maart 2014 10:15
Spread the love

Voor wie Free Clinic nog niet kent: het is een vzw die zich al 35 jaar inzet voor de meest kwetsbare groepen in Antwerpen en omgeving. Haar primaire doelstelling is om gezondheidszorg aan te bieden aan die mensen die vaak niet meer tot bij de reguliere gezondheidszorg geraken. De belangrijkste doelgroep zijn mensen die afhankelijk zijn van illegale middelen.

Via een resem aan diensten probeert Free Clinic gezondheidszorg voor mensen met een afhankelijkheidsproblematiek zo breed mogelijk in te kleuren. Er wordt niet enkel ingezet op medische begeleiding, maar evengoed op preventie, activering en straathoekwerk. Gezondheid zelf wordt hierbij breed opgevat: het gaat om fysisch, sociaal en mentaal welbevinden.

Om zijn diensten te optimaliseren en de door de jaren heen opgebouwde expertise samen te brengen, besloot Free Clinic om het activering- en gezondheidscentrum de Nomaad in de Lange Beeldekensstraat op te richten. Free Clinic hoopte om via dit centraal gelegen centrum meer aansluiting te vinden bij mensen met een verslavingsproblematiek.

Naakte ontslagen

Een centrum dat drugsgebruikers op laagdrempelige wijze benadert en zo in contact brengt met hulpverleners, wie kan daar tegen zijn? Wel, het Antwerps stadsbestuur blijkbaar. Eind februari maakte het stadsbestuur bekend dat ze zich kanten tegen de inplanting van de Nomaad in de Lange Beeldekensstraat.

Als klap op de vuurpijl meldde het stadsbestuur dat het afziet van een verdere ondersteuning van het straathoekwerk. Het jaarlijks budget van 200.000 euro voor straathoekwerk euro wordt vanaf 2015 niet langer toegekend. Een ramp voor Free Clinic.

Het betekent concreet dat het voltallige team van straathoekwerkers verdwijnt bij Free Clinic. Daarenboven moet het pand waar het gezondheids- en activeringscentrum De Nomaad zou komen in allerijl ontruimd worden.

Ideologische keuze (?)

De keuze om de middelen voor straathoekwerk in te trekken, lijkt vooral ideologisch gemotiveerd. In Gazet van Antwerpen verklaarde Philippe Beinaerts, woordvoerder van De Wever, dat straathoekwerk te passief en vrijblijvend is. Een ‘aanklampende aanpak’ is volgens Beinaerts veel effectiever. Wat precies onder dergelijke ‘aanklampende aanpak’ moet verstaan worden, vertelde Beinaerts er niet bij.

Maar het idee dat straathoekwerk te passief en vrijblijvend is, ligt wel volledig in de ideologische lijn van wat De Wever eerder verkondigde. In een interview met Humo, daterend uit september 2013, stelde De Wever bijvoorbeeld dat er ‘een gespierdere vorm van curatie’ moet komen in de drugshulpverlening. Hieronder verstaat De Wever dat de factor vrijwilligheid moet uitgebannen worden : “Dat is onze stok achter de deur: ofwel volg je een traject op maat voor jezelf, ofwel ga je naar de gevangenis.”

Slachtoffers

Nu lijkt de N-VA dus zijn ideologische lijn in praktijk om te zetten. Straathoekwerk wordt vervangen door politiewerk, vrijwilligheid wordt dwang. Naast de op straat gezette medewerkers van Free Clinic zelf, zijn echter vooral de druggebruikers hier het grootste slachtoffer van.

Tino Ruyters, algemeen directeur van Free Clinic beaamt: “Wij merken dat het stadsbestuur in de praktijk wil inzetten op een gespierde aanpak die repressie boven hulpverlening verkiest. Persoonlijk geloof ik daar niet in. Door de middelen voor straathoekwerk in te trekken, verliezen druggebruikers op het terrein een laagdrempelig aanspreekpunt. En dat is problematisch. Want de mensen die bereikt worden via het straathoekwerk hebben net nood aan een vorm van hulpverlening die niet nog eens extra voorwaarden of drempels creëert. Het straathoekwerk komt aan die belangrijke behoefte tegemoet.”

Ook voor de hulpverleners zelf is de afbouw van het straathoekwerk een slag in het gezicht, zo stelt Ruyters. “Een vorm van hulpverlening die gedurende vele jaren gestaag via ervaring werd opgebouwd verdwijnt nu. Dat is erg ontmoedigend. Zeker omdat we weten dat straathoekwerk werkt. Het beeld van het straathoekwerk als een passieve vorm van hulpverlening klopt helemaal niet. Ook straathoekwerk is ‘aanklampend’, als je het zo wil noemen, het zet mensen op weg richting hulpverlening. Alleen niet op een dwingende of repressieve manier.”

En nu?

Volgende week zit Free Clinic opnieuw samen met het stadsbestuur. De vzw hoopt dat er nog één en ander uit de brand kan worden gesleept. “Natuurlijk heerst er boosheid onder het personeel van Free Clinic”, zegt Ruyters. “Het schrappen van de middelen voor straathoekwerk en het weigeren van de inplanting van de Nomaad heeft ons diep ontgoocheld. Maar toch hopen we op een constructieve dialoog.”

“We willen dat er een alternatieve locatie kan gevonden worden voor de Nomaad. Daarnaast stellen we voor om als compensatie voor de ontslagen, middelen ter beschikking te stellen voor twee voltijdse equivalenten. We vinden het alvast positief dat het stadsbestuur wil blijven dialogeren. We hopen dat het resultaat zal opleveren.”

take down
the paywall
steun ons nu!