Muide is een arbeiderswijk in het noorden van Gent, met heel wat 'nieuwe' inwoners (foto Miuidefeesten 2006/gentblogt.be)
Nieuws, Samenleving, Politiek, België, Gent, Roma, Gent, Opvangcentrum, Sans papiers, Klooster, Begeleiding, Centrum voor Algemeen Welzijnswerk (CAW), Muide -

Akkoord Gents klooster: eindelijk rust en stabiliteit voor Roma

De Stad Gent en haar sociale organisaties hebben een akkoord bereikt over 53 Roma die sinds enkele maanden het klooster in de Muide hadden gekraakt. Het CAW Visserij, eigenaar van het pand, dreigde met uitzetting. Na maanden trekken en duwen tussen CAW-directeur Dirk Remy en de organisaties die zich het lot van de Roma aantrokken, kwamen Gents burgemeester Termont en schepen Decruynaere bemiddelen.

zaterdag 24 augustus 2013 16:00
Spread the love

Hoe een organisatie zijn eigen doel totaal mist

“Het kloosterpand dat het Centrum Algemeen Welzijnswerk Visserij (CAW) in erfgoedpacht kreeg van de Congregatie Zusters van de Heilige Kindsheid, werd gekraakt door Roma die geen ander alternatief meer zagen.” vertelt Universiteit Gent-onderzoeker Pascal Debruyne.

De Roma zijn dan ook een groep mensen die nergens een thuis hebben en nergens voor hulp of begeleiding kunnen aankloppen. Zonder domiciliëring kunnen ze geen uitkeringen aanvragen en zonder papieren geen bijstand van het OCMW.  “Wat zij nodig hebben, is rust, stabiliteit, begeleiding en papieren.” zegt Debruyne met nadruk. Zaken die ze van directeur Dirk Remy niet meteen mochten verwachten. Nochtans is het CAW net een organisatie die deze mensen hulp had kunnen verlenen.

“Ik kon toch moeilijk twee andere opvanghuizen sluiten”, verdedigde directeur Remy zich, “om daarna te kunnen inzetten op het klooster? Het CAW vangt ongeveer tweehonderd daklozen per jaar op. Die kunnen ook niet zomaar in de steek gelaten worden.” De middelen van het CAW zijn dus beperkt, maar wat dan met verantwoordelijkheid?

Doelbewuste tactiek?

Voor de kraak had het CAW een contract beloofd – een zogenaamde ‘bezetting ter bede’ – aan de vzw Rocsa die het kloosterpand dan kon gebruiken voor haar activiteiten. Na de kraak probeerde Remy de (financiële) schuld van zich af te schuiven: “Indien de vzw Rocsa niet de volledige verantwoordelijkheid zou dragen voor de Roma die in het pand woonden, ging het contract niet meer door.” vertelt Pascal Debruyne. “Remy wist op voorhand dat een kleine organisatie als de vzw Rocsa niet de middelen heeft om op te draaien voor alle kosten die het bewonen en onderhouden van een dergelijk pand met zich meebrengen.”

Het duurde niet lang vooraleer Remy zich met een deurwaarder naar het klooster haastte om deze mensen uit het klooster te zetten, iets wat zonder een uitzettingsbevel van de rechtbank niet eens mag. Verontwaardigd sloegen vier projectorganisaties – de vzw Rocsa, Victoria Deluxe, Recht op Wonen en Vluchtelingenwerk Gent – de handen in elkaar om de CAW-directeur op andere ideeën te brengen. Samen wilden zij de kosten dragen, zodat de mensen toch in het klooster konden verblijven. Uiteindelijk stemde Remy daar mee in, op voorwaarde dat de Roma zich daar niet konden laten domiciliëren.

Laat een officiële domiciliëring nu net datgene zijn wat deze mensen willen. Zonder vast adres kunnen ze geen werk zoeken, geen uitkeringen aanvragen, geen opleiding starten. Zonder domicilie kunnen zij niet integreren in de maatschappij. Ondertussen had Remy via het gerecht een uitzettingsbevel verkregen, waardoor de onderhandelingen afsprongen. “Omdat er nog geen akkoord was bereikt met de andere sociale organisaties, nam ik voor de zekerheid juridische stappen om de bouwplannen voor het nieuwe opvangtehuis niet te vertragen.” aldus Remy.

Nieuw opvangcentrum

Voor het CAW is zo’n nieuw opvangcentrum natuurlijk belangrijk. Het komt in de plaats van het klooster dat volgens directeur Remy niet meer veilig is om in te wonen. “Nochtans is het gebouw meerdere keren gecontroleerd en steeds brandveilig verklaard.” zegt UG-onderzoeker Debruyne. “Enkele zaken zijn niet in orde, maar de basisveiligheid is helemaal gegarandeerd”, klinkt het.

Eigenlijk heeft de directeur van het CAW Visserij zich gespiegeld aan het beleid dat de Stad Gent zelf voert bij gevallen van kraak. Bij het kraken van stadseigendommen is de stad ook zelf aansprakelijk en verantwoordelijk voor wat er gebeurt, zodat zij bij onveiligheid of bij overlast voor de buurtbewoners overgaat tot uitzetting. Bovendien laten zij in het algemeen niet zomaar krakers toe. Dat Remy dus een gelijkaardig protocol volgde, is op zich niet uitzonderlijk.

Wel markant is dat hij dreigde met uitzetting zonder voor die mensen een alternatief te zoeken. Bovendien draaide alles rond de bouwplannen voor een nieuw opvangcentrum voor daklozen, wat natuurlijk op zich een nobel doel is. De Roma in het klooster zijn daar op dit moment echter niet mee geholpen. En is het niet discriminerend om sommige daklozen wel te helpen en andere – met name de 53 Roma – niet? “Hulp aan de Roma, betekent dat er andere CAW-projecten zouden sneuvelen” zo luidde het.

Naar een constructieve oplossing

Door de interventie van burgemeester Termont en schepen Decruynaere zijn alle betrokken partijen op vrijdag 23 augustus tot een overeenkomst gekomen. Onder de vorm van een ‘bezetting ter bede’ mogen de Roma tot 30 juni 2014 in het klooster blijven wonen en zich daar domiciliëren. Daarna zal het klooster gesloopt worden en start de bouw van het nieuwe complex. Hopelijk hebben de krakers tegen dan een nieuwe thuis gevonden.

Nu het CAW de garantie heeft gekregen dat die bouwplannen geen vertraging zullen oplopen, is Remy tevreden over het akkoord: “Als sociale organisaties met modder naar elkaar beginnen te gooien en bekvechten over wie het meest sociaal is, geraakten we er niet uit.  Door de krachten nu te bundelen, kunnen we iets positief realiseren.”

take down
the paywall
steun ons nu!