Argentinië had vorig jaar een overschot van 10,35 miljard dollar (7,40 miljard euro) op zijn handelsbalans en wil dit jaar op hetzelfde niveau blijven. Maar nu de omstandigheden in binnen- en buitenland veranderd zijn, wordt dat een stuk moeilijker.

Ook op de betalingsbalans voelen de Argentijnen nattigheid. Tot nu toe loste het land zijn buitenlandse schuld af en bouwde het reserves op. Maar eind 2011 versnelde de kapitaalvlucht en dat leidde onmiddellijk tot een verlies van reserves.

Reserves dalen

De internationale reserves, die in 2010 meer dan 52 miljard dollar (39 miljard euro) bedroegen, vielen eind vorig jaar terug tot iets meer dan 46 miljard dollar (35 miljard euro), ondanks de economische groei van 8,8 procent.

De laatste tien jaar, nadat het land de terugbetaling van zijn buitenlandse schulden had gestaakt, heeft Argentinië geen toegang meer tot de kredietmarkt als gevolg van de hoge rente die het moet betalen. Dus is het op zoek naar alle mogelijk deviezen om zichzelf te financieren.

Limiet op dollars

Sinds december 2011 geldt voor particulieren een limiet op de aankoop van dollars, gelden nieuwe regels voor banken en kunnen sommige sectoren, onder meer de autosector, hun winsten niet naar moederbedrijven in het buitenland doorsluizen.

De overheid eist dat bedrijven hun aankopen in het buitenland compenseren met export, een balans die niet altijd mogelijk is. Er is ook niet altijd een alternatief voor invoer, wat bij sommige ondernemers tot ongenoegen leidt.

“De maatregelen geven de regering de nodige zuurstof om een eind te maken aan het verlies van reserves zoals dat zich eind 2011 heeft voorgedaan, toen het land 5 miljard dollar verloor in drie maanden”, zegt econoom Ramiro Castiñeira van consultancybedrijf Econometrica.

Einde van cyclus

Volgens Castiñeira is “een einde gekomen aan de cyclus van overschotten op de handels-, betalings- en energiebalans” die de Argentijnse economie de laatste tien jaar gekenmerkt heeft. Nu moet de regering kiezen tussen deze beperkingen of de verhoging van de buitenlandse schuld, zegt hij.

“Gelukkig is de regering niet van plan te lenen, daarom beperkt ze de aankoop van dollars en het doorstorten van winsten, en stimuleert ze de importvervanging.”

Maar deze maatregelen “zouden maar tijdelijk mogen zijn”, waarschuwt hij.
Op middellange termijn moet de regering haar beleid “bijsturen”, en onder meer de subsidies op de consumptie van openbare diensten aanpakken, die goed zijn voor 4 procent van het bruto binnenlands product, zegt Castiñeira.

Landbouwexport

Ook econoom Mauricio Claverí van consultancybedrijf Abeceb vindt dat de regering op de eerste plaats de handels-, energie- en betalingsbalans positief moet houden.

“De regering verwacht een vermindering van het overschot omdat we voor een jaar staan waarin de landbouwexport het moeilijk heeft als gevolg van de droogte en er onzekerheid heerst over de capaciteit van de buitenlandse markten om de uitvoer te absorberen.”

De voorbije weken heeft minister van Buitenlandse Handel Beatriz Paglieri een bezoek gebracht aan de ambassades van EU-landen met het verzoek om aan hun bedrijven met vestigingen in Argentinië te vragen om meer te exporteren.

Protest in VS

Sommige van deze bedrijven zijn het eens met de nieuwe regels en sluiten akkoorden. Maar andere hebben er problemen mee en verzetten zich. Of ze gaan klagen bij de regering van hun eigen land. De bedrijven die gegroepeerd zijn in de Kamer van Koophandel van de Verenigde Staten in Argentinië hebben in Washington herhaaldelijk geklaagd dat de Argentijnse regering hen “om politieke redenen viseert.”

Ook Brazilië, Paraguay en Uruguay, waarmee Argentinië het handelsblok Mercosur vormt, protesteren. Maar Claverí relativeert dat. “In Brazilië bestaat een zeker begrip dat meer evenwicht nodig is op de handelsbalans, en dat men met represailles het Argentijnse beleid van buitenlandse handel niet zal veranderen.”

Maar wat de energie betreft, waarschuwt de econoom, moet Buenos Aires de productie sterk opvoeren want de binnenlandse vraag zal dit jaar blijven toenemen en het land kan zich geen verdere importverhoging veroorloven.