Haifa Saleh: “Israël is een westers koloniaal project, niet gebouwd op verbondenheid met het land maar op angst”

Haifa spreekt over de totale kolonisatie van Palestina door Israël. Die bezetting domineert niet alleen de ruimte; ze zit ook in de kleine dingen. “Je hebt voortdurend het gevoel dat je in de gaten wordt gehouden.”

Zelf kon Haifa pas later in haar leven Palestina bezoeken. Ze groeide op in de Palestijnse diaspora in Jordanië, en kreeg niet direct een Palestijns paspoort. Eenmaal in Jeruzalem en Haifa, de stad waarnaar ze is vernoemd, trof de fysieke aanwezigheid van de kolonisatie haar hard. “De overheersing neemt zo veel vormen aan, waardoor het lastig is om bevrijding te kunnen inbeelden”. 

Maar die allesoverheersing is voor Haifa ook een bewijs dat de Israëlische kolonisatie fragiel is. “Die totaliteit laat de kwetsbaarheid van kolonisatie zien”. Israël probeert zijn aanwezigheid uit alle macht te rechtvaardigen met Bijbelse verhalen en andere narratieven, maar in wezen is het een westerse koloniale nederzetting. “En die is geenszins in het land geworteld. Die is geworteld in angst.”

Die angst komt tot uiting via wachttorens, via een apartheidsmuur, via camera's, via bewakingssystemen, noem maar op. “Ik weet niet of ik het zelf nog zal meemaken, ik hoop van wel, maar ik denk dat die mentaliteit van angst in Israël niet duurzaam is, niet voor de mensen die daar leven, en niet voor de Palestijnen”. 

“Daarnaast”, zo gaat ze verder, “zullen de Palestijnen het nooit toelaten”. De Palestijnen zijn zo geworteld in hun land. “De strijd zal pas eindigen wanneer Palestina vrij is”. 

Het probleem met humanitarisme

Die standvastigheid en strijdbaarheid van het Palestijnse volk mist Haifa vaak in het discours over Palestina in het Westen. In Europa lijken we de Palestijnen vooral als slachtoffers te willen zien, van Hamas, van Islam, van Israël.  

Daarom zijn we trots op de humanitaire hulp die we zenden en voelen we ons goed als we geld doneren. Maar daar hebben de Palestijnen eigenlijk weinig aan vertelt Haifa. "Wat het vooral onderhoudt is het meerderwaardigheidscomplex van Europa en het Westen". 

“Ik heb het idee dat Palestijnen op het moment worden gereduceerd tot gedepolitiseerde personen, tot voorwerpen waar je donaties aan kunt doen”.  Met het doneren van eten, water en medicijnen onderhouden Westerse landen Palestijnen in hun basisbehoeften. “Het is net genoeg om van te overleven, maar hun recht op een waardig leven wordt genegeerd”. 

Daar schieten westerse landen totaal in tekort. Ministers die trots zijn op voedseldroppings in Gaza, maar verder geen enkele sancties voor Israël uitvoeren zijn daar een goed voorbeeld van. Deze ministers bekommeren zich enkel om de basisbehoeften en niet op het recht op zelfbeschikking en een waardig leven. 

“Ze zien het niet als politiek probleem, waar westerse landen hun verantwoordelijkheid horen op te nemen, maar als humanitair probleem”. Op die manier is het simpel voor westerse landen om hun eigen verantwoordelijkheid in de genocide niet onder ogen te komen. Zolang we blijven focussen op donaties en humanitaire hulp, zal er nooit iets veranderen.

Bekijk het volledige interview hieronder. 

SOS Gaza Talks is een reeks gesprekken over de genocide in Gaza en de verantwoordelijkheid van België en Europa. In elke aflevering gaan ze dieper in op de politieke, humanitaire en morele dimensies van de Palestijnse strijd. Bekijk alle afleveringen op het YouTube-kanaal van ‪SOSGAZA.