VN-Algemene Vergadering start met voorzitter die Israëlische bombardementen verdedigt
De jaarlijkse VN-Algemene Vergadering brengt alle erkende 193 soevereine VN-lidstaten samen met twee niet-VN-lidstaten die een erkende waarnemersstatus met spreekrecht hebben zonder stemrecht: Vaticaanstad en Palestina.
President Trump heeft beslist geen visa te verstrekken aan de Palestijnse delegatie voor deze sessie, een flagrante overtreding van Sectie 11 van het UN Headquarters Agreement van 1947. De VS mogen wel restricties opleggen over vrij verkeer in de VS, maar geen inreisverbod. Zo mag de delegatie van Cuba zich in een beperkte zone van de wijk Manhattan van New York bevinden rond het VN-hoofdkwartier.
De geografische entiteiten Kosovo, Taiwan, de Westelijke Sahara, Abchazië en Zuid-Ossetië (afscheuringen van Georgië), Turks Noord-Cyprus, Somaliland (een afscheuring van Somalia) en Transnistrië (een afscheuring van Moldavië) hebben geen toegang, omdat ze door de meeste VN-lidstaten niet erkend worden als onafhankelijk soeverein land - of omdat hun erkenning wordt geblokkeerd door de VN-Veiligheidsraad.
De VN-Algemene Vergadering kan net als de VN-Veiligheidsraad resoluties goedkeuren, maar die hebben geen verplicht karakter voor de betrokken staten. Het zijn uitdrukkingen van politieke wil van de wereldgemeenschap.
Jaarlijkse sessies van september tot juli
Vaste onderwerpen op de jaarlijkse Algemene Vergadering zijn de eis tot opheffing van de unilaterale blokkade van Cuba door de VS en de stopzetting van de bezetting van de Palestijnse gebieden door Israël. Beide resoluties worden telkens met een overweldigende meerderheid goedgekeurd, met als vaste tegenstem de VS en Israël (ook over Cuba).Ook de erkenning van de vroegere Spaanse Westelijke Sahara ligt er regelmatig op tafel. Dit gebied werd in 1975 illegaal bezet door buurland Marokko, een bezetting die tot vandaag doorgaat. Verder wordt de verdere implementatie van de mondiale SDG-doeleinden besproken (zie Wat zijn de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen (SDG) van de VN?).
Tijdens de algemene debatten bij het begin van het zittingsjaar komen staats- en regeringsleiders aan het woord. In hun uitspraken benadrukken zij hun stellingnames en prioriteiten voor de wereldproblemen. Zonder de minste twijfel wordt de genocide in Gaza een van de punten die de meeste sprekers zullen aanhalen.
In tegenstelling tot de VN-Veiligheidsraad krijgen de vergaderingen en activiteiten van de VN-Algemene Vergadering nauwelijks enige westerse media-aandacht, met uitzondering van de toespraken van de VS en enkele Europese landen.
Niet de VN-Veiligheidsraad
De VN-Veiligheidsraad kan je beschouwen als het dagelijks bestuur van de VN. Daar zitten vijftien leden in, waarvan vijf permanent een zetel hebben: China, Frankrijk, Groot-Brittannië, Rusland en de VS. Een van deze vijf kan een beslissing blokkeren met zijn neen-stem, het fameuze ‘vetorecht’.De andere tien leden worden vanuit de VN-Algemene Vergadering afgevaardigd voor periodes van twee jaar, die éénmaal verlengbaar is. Zij hebben stemrecht maar geen vetorecht.
In de VN-Algemene Vergadering bestaat het vetorecht niet. Daar kan men de isolering van de VS tegenover de rest van de wereld vaststellen over talrijke kwesties. Gezien het niet-afdwingbare karakter van de beslissingen van de VN-Algemene Vergadering lijkt dit orgaan op het eerste zich machteloos om echte veranderingen op te leggen.
In 1950 heeft de VN-Algemene Vergadering nochtans een resolutie goedgekeurd die haar de mogelijkheid geeft het veto in de VN-Veiligheidsraad te omzeilen. De VN-Algemene Vergadering keurde toen namelijk de Resolutie 377 ‘Uniting for Peace’ goed.
Het kan wel
Die werd toen goedgekeurd met volle steun van de Westerse landen, om het vetorecht van de Sovjet-Unie te omzeilen. Nu is de situatie omgekeerd. Meerdere VN-lidstaten pleiten ervoor de Resolutie 377 toe te passen om het vetorecht van de VS te omzeilen.In theorie kan de VN-Algemene Vergadering bijvoorbeeld beslissen een internationale troepenmacht samen te stellen om de controle over de Palestijnse bezette gebieden over te nemen (voor meer details, zie Hoe de VN vandaag kan ingrijpen opm de genocide in Palestina te stoppen).
De VS en in hun kielzog de meeste Westerse landen zullen er alles aan doen om dat te verhinderen. In het verleden deden vooral de VS dat met al dan niet openlijke economische druk en soms met de dreiging van militaire escalatie.
Voorzitter VN-Algemene Vergadering
Het is de taak van de voorzitter van de VN-Algemene Vergadering om de werking in goede banen te leiden als neutraal en onafhankelijk moderator. Met de benoeming van Annalena Baerbock door de Europese VN-lidstaten mag er getwijfeld worden hoe zij die taak zal vervullen.Het voorzitterschap wordt met een beurtrol door geografische werelddelen beslist, wat traditioneel gezien door de overige VN-lidstaten wordt goedgekeurd. Ditmaal was Europa aan de beurt. Haar benoeming is reeds op 2 juni 2025 beslist, maar ze neemt haar taken pas op bij de start op 9 september. [1]
Tijdens haar mandaat als Duits minister van Buitenlandse Zaken ging Annalena Baerbock als fanatieke pro-zioniste nog verder in de verdediging van Israël dan haar regeringspartners. Zij verklaarde onder meer openlijk dat het bombarderen van scholen en hospitalen legitieme doelwitten zijn voor de verdediging van Israël.
Groenen, van sociaal progressief naar soft neoliberaal
Verder zat zij volledig in lijn met de evolutie van de Grünen naar een liberale centrumpartij, die inspanningen voor het leefmilieu combineert met een ongewijzigd economisch systeem dat de klimaatcrisis veroorzaakt. Die geleidelijke evolutie is rond 2000 begonnen.Ooit waren de Duitse Grünen de voorlopers in de strijd tegen kernenergie, tegen de NAVO en tegen het economisch systeem dat ze inherent onwerkbaar noemden. De evolutie naar een op sociaal vlak liberale centrumpartij partij, die zelfs de vakbonden als ‘voorbijgestreefd’ behandelt, is in Duitsland ingezet met de groene deelname aan de Duitse federale regering van 1998 tot 2005 onder leiding van Bondskanselier Gerhard Schröder (leider van de sociaal-democraten SDP).
De groene minister van Buitenlandse Zaken Joschka Fischer bleek toen reeds een fanatieke verdediger van de NAVO, van de oorlog tegen Irak en van de bezetting van Palestina door Israël.
De huidige standpunten van Annalena Baerbock zijn, met andere woorden, geen verrassing. Op 7 december 2024 noemde zij de aanvallen van Israël op civiele doelen in Gaza ‘zelfverdediging’, waarmee ze een flagrante overtreding beging van de Conventies van Genève. Daarnaast noemde zij VN-Resoluties die de bezetting van Palestina veroordelen ‘absurd'.
Hoe zij haar vroegere standpunten als Duits minister van Buitenlandse Zaken gaat verzoenen met haar taak als voorzitter van de VN-Algemene Vergadering, valt af te wachten. Haar functie heeft weliswaar geen politieke macht, maar straalt wel een niet te onderschatten symbolische kracht uit. Als voorzitter kan zij bovendien vertragingsmanoeuvres inzetten.
De 80ste VN-Algemene Vergadering start op dinsdag 9 september met weinig gunstige vooruitzichten voor de Palestijnse zaak en voor de mensenrechten in het algemeen. In de Westerse mainstream media zal je daar amper iets over horen. De rest van de wereld denkt er anders over.
Note:
[1] De VN-Veiligheidsraad benoemt ook 21 vice-voorzitters, de vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad en 16 andere Vn-lidstaten. Die nemen het voorzitterschap waar van thematische vergaderingen en subcommissies.
