Nederlandse Terreurbestrijding noemt Israël een “bedreiging voor de staat”

Het rapport richt zich op de pogingen van Israël om de politiek en publieke opinie in Nederland te beïnvloeden, met speciale aandacht voor de Ajax-Maccabi-rellen van november 2024, die uitbraken voorafgaand aan de UEFA Europa League-wedstrijd tussen de club uit Tel Aviv en het Amsterdamse Ajax

Het is de eerste keer dat een westerse inlichtingendienst de potentiële gevaren erkent die voortkomen uit Israëls wereldwijde Hasbara-netwerk, dat zich richt op het beïnvloeden van publieke en politieke percepties wereldwijd.

Maccabi stoottroepen

Die rellen werden eerst breed veroordeeld door de Nederlandse media en politici als niet geprovoceerde aanvallen op Israëli’s en Joden. De Amsterdamse burgemeester Femke Halsema noemde de gebeurtenissen zelfs een “herhaling van de nazi-pogroms”, terwijl de Israëlische premier Benjamin Netanyahu de onrust vergeleek met de Kristallnacht (terreurnacht door de nazi’s georganiseerd op 9 nov 1938 tegen alles wat Joods was of leek in Duitsland: 400 moorden 1.400 brandstichtingen in synagogen, 7500 bedrijven en winkels vernield, …. nvdr).

Wat aanvankelijk werd gepresenteerd als een reactie van de Amsterdamse bevolking tegen Israëlische acties in Gaza, bleek echter al snel een geval van gewelddadige extreemrechtse Maccabi-supporters die doelbewust chaos wilden veroorzaken. Ze vernielden Palestijnse vlaggen, vielen moslimbewoners aan en scandeerden haatdragende leuzen zoals “dood aan de Arabieren”.

Het Israëlische regime hanteert manipulatieve en bedrieglijke methoden

De camerabeelden van deze incidenten werden merkwaardig genoeg gewist en de wandaden van de Israëlische fans door de westerse media verzwegen of geminimaliseerd. Publieke figuren die aanvankelijk “antisemitisme” riepen, werden gedwongen hun uitspraken terug te nemen, nadat het waarheidsgetrouwe beeld van de rellen naar voren kwam.

Het NCTV-rapport stelt dat de wijze waarop Israël het publieke debat over deze rellen probeerde te sturen, een illustratie is van de manipulatieve en bedrieglijke methoden die het Israëlische regime hanteert. Meteen na de rellen verspreidde het Israëlische Ministerie van Diaspora een rapport naar geselecteerde Nederlandse politici en journalisten.

Daarin werd beweerd dat de onrust werd aangestoken door antisemitische individuen en organisaties die banden hebben met Hamas. Dit valse narratief leidde tot voorstellen in de Nederlandse politiek om bepaalde ngo's als terroristische organisaties te bestempelen. Deze voorstellen werden niet uitgevoerd, maar de vredesactivisten die in het rapport werden genoemd zijn sindsdien het doelwit van doodsbedreigingen.

Systematische zwartmakerij

Volgens de NCTV-rapportage is deze ongekende inmenging van Israël in de Nederlandse politiek een duidelijk voorbeeld van de bredere tactieken die het Israëlische regime en zijn lobbyorganisaties wereldwijd toepassen om critici het zwijgen op te leggen en Palestina-solidariteit te onderdrukken.

Door de decennia heen heeft de Nederlands-Israëlische lobby – die zich uitstrekt over ngo's en geloofsorganisaties, evenals vele media, 'denktanks' en politieke partijen die hen versterken – systematisch geprobeerd een vijandige omgeving te creëren voor de Palestijnse solidariteit in Nederland.

Israël heeft aanzienlijke toegang en invloed op politieke en juridische processen

De NCTV wijst ook op de strategische rol die Nederland speelt in de bredere Europese en internationale invloedssfeer van Israël. Zo wordt ongeveer twee derde van de Europese investeringen in Israël gedaan door Nederlandse bedrijven. Amsterdam herbergt ook een groot aantal invloedrijke EU-, NAVO- en VN-instellingen, wat Israël aanzienlijke toegang en invloed geeft op politieke en juridische processen die belangrijk zijn voor het land.

Het rapport verwijst ook naar een eerder onderzoek van het European Legal Support Center (ELSC), dat tussen 2015 en 2020 bijna 60 Nederlandse organisaties en 23 individuen identificeerde die het doelwit waren van Israëlische lobbygroepen.

Een van de meest voorkomende tactieken daarbij, was het gebruik van smaadcampagnes, valse beschuldigingen van antisemitisme of steun aan terreurgroepen. Dat heeft soms verwoestende gevolgen voor de carrières en reputaties van de betrokkenen.

Criminele middelen

Zo vond ELSC enkele diep verontrustende incidenten waarbij mensen via criminele middelen werden geviseerd. In maart 2018 spande de Nederlands-Palestijnse Ismail Ziada een rechtszaak in tegen hooggeplaatste Israëlische militaire officieren voor de moord op zijn familieleden in Gaza, vier jaar eerder.

De zaak kreeg wereldwijde media-aandacht. Wat de mainstream media niet vermelden was dat Ziada later ontdekte dat de remkabel van de gezinsauto was doorgesneden, terwijl het voertuig geparkeerd stond voor hun huis. De lokale politie deed onderzoek, maar er werd nooit een dader gevonden.

Een andere Nederlandse anti-apartheids- en Palestina-solidariteitsactiviste ontving een stortvloed aan doodsbedreigingen, en kreeg vervolgens te maken met een reeks cyberaanvallen. Eerst werd haar e-mail gehackt: honderden valse e-mails werden naar haar contacten gestuurd via haar adres. Vervolgens werden haar Facebook- en LinkedIn-accounts gekraakt.

De Nederlandse autoriteiten openden een formeel onderzoek, maar zegden te weinig aan middelen te hebben om de daders op te sporen. Ook die misdaden bleven onopgelost, maar het spoor leidt ongetwijfeld naar Israël.

Overheden de arm omwringen

De ELSC ontdekte dat ook Nederlandse autoriteiten regelmatig onder druk worden gezet door Israëlische lobbygroepen, zoals het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) en de Israëlische NGO Monitor, om de financiering van Palestijnse solidariteitsorganisaties te stoppen.

Het meest prominente voorbeeld hiervan was de stopzetting van de Nederlandse financiering van de Union of Agricultural Work Committees (UAWC), een organisatie die Palestijnse boeren helpt om hun land te behouden en te ontwikkelen.

Israël beschouwt UAWC als een obstakel voor de uitbreiding van zijn illegale nederzettingen in Gaza en de Westelijke Jordaanoever en heeft verschillende lobbygroepen ingezet om de financiering van de organisatie in Europa en in Nederland te blokkeren

In juli 2020 blokkeerde het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken een subsidie van 1 miljoen dollar aan UAWC, in afwachting van een beoordeling die waarschijnlijk "enkele maanden" zou duren. Anderhalf jaar later beëindigde Amsterdam definitief alle financiering voor de Unie.

Het rapport is een belangrijk signaal naar andere landen en internationale instellingen

Zo werden de activiteiten van UAWC ernstig verstoord, met honderden werknemers die werden ontslagen, tal van boeren die niet in staat waren om hun basisverplichtingen uit te voeren, en grote delen van Palestijns land die dreigden te worden geconfisqueerd door zionistische autoriteiten en kolonisten.

Ook wereldwijd heeft Israël geprobeerd Palestijnse solidariteitsbewegingen te onderdrukken. In het VK bijvoorbeeld, werd de beweging Palestine Action geclassificeerd als een terroristische organisatie, nadat Israëlische lobbygroepen de Britse regering onder druk zetten vanwege de ‘schade’ die de actiegroep toebracht aan bedrijven als Elbit Systems, een Israëlische wapenproducent.

Historisch rapport

In dit licht is de beslissing van de NCTV om Israël als “bedreiging voor de (Nederlandse) staat” te bestempelen van groot belang. Het geeft niet alleen aan dat Nederland zich bewust is van de manipulatie en invloed van Israël, maar kan ook een bredere verschuiving teweegbrengen in de manier waarop andere Europese landen en internationale instellingen omgaan met Israël.

Deze stap kan uiteindelijk bijdragen aan een heroverweging van de Europese relatie met Israël, vooral in het licht van de voortdurende bezetting van Palestina en de schendingen van mensenrechten die wereldwijd steeds meer aan het licht komen.

Scherpere blik op de methoden die Israël en haar lobbygroepen wereldwijd gebruiken

Het rapport van de NCTV is historisch omdat het een scherpere blik werpt op de methoden die Israël en haar lobbygroepen wereldwijd gebruiken om haar belangen te bevorderen en tegelijkertijd kritische stemmen het zwijgen op te leggen. Het is een belangrijk signaal naar andere landen en internationale instellingen dat de invloed van Israël niet onbegrensd moet blijven.

Terwijl Nederland voorheen bekend stond om zijn sterke banden met Israël, kan deze erkenning van Israël als een “bedreiging voor de (Nederlandse) staat” het begin zijn van een bredere discussie over de ethiek van deze relaties en hun impact op de internationale rechtsorde en mensenrechten.

Dit vertaalde artikel verscheen eerder op Scheerpost.