Bekentenis Israëlische soldaat: “Ik was geïndoctrineerd”

Yuval Green vertelt in De Standaard dat hij in 2023 al ontslag wilde nemen uit het leger. Maar toen kwam de aanval van Hamas. Als medic kon hij zijn vrienden op dat moment niet in de steek laten, en dus trok hij alsnog enkele maanden mee Gaza in.

Hij vertelt hoe Ezra Yachin, een oud-lid van de Lehi-militie, hen vlak voor vertrek naar het front toesprak over het bloedbad van Deir Yassin in 1948, waarbij Lehi meer dan honderd burgers vermoordde. Zijn woorden maakten het verhaal van massale afslachting tot heroïsche overwinning, bedoeld om de troepen te motiveren. Het was volgens Yuval “tekenend voor de mindset waarmee we Gaza binnentrokken”.

“De gruwel van Gaza stond in de sterren geschreven”

Aan het front kreeg Yuval door dat het helemaal niet om de gijzelaars ging. “Op het terrein sprak niemand over de gijzelaars. Nooit”, zegt hij. “We gebruikten speciale explosieven om tunnels op te blazen. Velen van hen zijn gestorven door toedoen van het Israëlische leger.”

Toen Israël een gijzelaarsdeal weigerde en in plaats daarvan de oorlog voortzette, werd het voor Yuval echt duidelijk: “Ik maakte deel uit van een oorlogsmachine. De gruwel van Gaza stond in de sterren geschreven.”

Totale vernietiging

Yuval vertelt over hoe ze Gaza hebben veranderd in “een apocalyptisch decor”. Vrienden van hem kwamen terug en vertelden dat hun missie enkel bestond uit het vernietigen van gebouwen, omdat ze zogenaamd op een strategische locatie stonden, en zo hele wijken hebben weggevaagd. “We hebben een land totaal verwoest.”

Verder vertelt Yuval hoe ze Palestijnse huizen in wachtposten moesten veranderen, en al hun bezittingen uit het raam moesten gooien. “Ik werd er misselijk van dat we zoveel kapot maakten van mensen die al niets hadden.” Andere soldaten gingen echter nog verder; stalen souvenirs, speelden met lingerie, tekenden snorren op familiefoto’s en geboortecertificaten. We kennen de filmpjes op sociale media.

Yuval vertelt hoe hij katten aan lijken die op straat lagen zag eten

En dat onder het vallen van al die burgerdoden. Yuval vertelt hoe hij katten aan lijken die op straat lagen zag eten.

Voor de rest krijgen de meeste reservisten in Gaza het zinloos doden van onschuldige burgers niet te zien, vertelt Yuval. “De reguliere soldaten knappen het vuile werk op, die zijn veel gedisciplineerder dan wij. Zij zijn volledig verweven met het militaire systeem en zullen nooit met buitenlandse journalisten praten.”

Dienst weigeren

Na zo een vijftig dagen als reservist in en rond Khan Younis besloot Yuval toch zijn dienst te weigeren. Een commandant had hen opgedragen een huis waar zij verbleven in brand te steken. Toen hij om de reden had gevraagd, en een uitleg kreeg die nergens op sloeg dreigde hij met vertrekken. Aan deze oorlogsmisdaad wilde hij niet meedoen. “Ze staken het huis in brand, en daarna nog vier of vijf andere. De volgende dag stapte ik in een jeep en verliet ik Gaza.”

“Niemand maakte er echt een punt van, het was bijna frustrerend hoe eenvoudig het was. Ik had me voorbereid op een gevangenisstraf, maar tegenwoordig zijn ze vooral streng voor reservisten of dienstplichtigen die niet opdagen als ze opgeroepen worden. Ik had al 100 dagen gediend – de eerste vijftig buiten Gaza – ik denk dat ze daarom mild waren.”

Het leger centraal in Israëlische cultuur

Waarom hij pas toen echt afscheid nam van het leger, heeft volgens Yuval alles te maken met de centrale rol van het leger in de Israëlische cultuur. Het was ook de reden waarom hij toch naar Gaza trok en pas later echt weigerde.

“Dienen in het leger is de hoogste waarde in Israël, niet familie of solidariteit. Je legerdienst bepaalt je sociale positie, veel meer dan je diploma of job. Mijn vader vraagt sollicitanten eerst waar ze gediend hebben. Onze helden zijn allemaal generaals of militaire leiders. Drie van onze recente premiers zaten bij Sayeret Matkal, dé elite-eenheid van het Israëlische leger. Dat is ontzettend gevaarlijk.”

“Natuurlijk is een leger noodzakelijk om de samenleving te beschermen, maar het mag nooit het allerhoogste ideaal worden. Zelf wist ik al voor mijn legerdienst dat het Israëlische leger verschrikkelijke dingen deed. Maar dat woog niet op tegen mijn hardnekkige geloof in het leger. Achteraf gezien was ik geïndoctrineerd.”