Réginald Moreels: ik ben beschaamd Europeaan te zijn

Ik ervaar lijfelijk en moreel deze ondraaglijke lafheid van de Europese Unie als een kaakslag aan alle strijders voor de mensenrechten, laat staan aan alle alerte burgers die nog denken dat rechten en plichten de wereld beter kunnen maken.

Als geëngageerde burgers moeten we een aantal evoluties met lede ogen aankijken.

Erosie van de universaliteit van de Mensenrechten

Die reiken verder dan een verklaring of verdrag. Ze maken deel uit van een humanistische evolutie van cultuur en maatschappelijke ethiek.

Mededogen maakt de mens meer mens

We hebben door de eeuwen heen van bloed en tranen geleerd dat mensen vermoorden en verkrachten slechte daden zijn. Dat mededogen de mens meer mens maakt. Dit werd verwoord in mensenrechten en ook plichten.

Door het feit een genocide van een bevolking als gedisproportioneerde reactie op een massamoord van eigen mensen niet automatisch te bestraffen via zware sancties, heeft de EU, het pseudo-continent van de mensenrechten, zichzelf definitief veroordeeld tot medeplichtigheid aan een misdaad tegen de Mensheid.

Misbruik door staten van humanitaire hulp als politiek lapmiddel

Als gewezen verantwoordelijke van Médecins Sans Frontières-Artsen Zonder Grenzen ervaar ik deze strategie al sinds de oorlogen in Somalië in de jaren negentig.

Hoeveel humanitaire legers zijn niet uitgestuurd van Afghanistan tot Irak om staten toe te laten hun handjes te wassen in politieke besluiteloosheid. Ook nu schermen mevrouw Kallas en de EU-lidstaten met een broos humanitair akkoord om mondjesmaat wat vrachtwagens toe te laten via de valse humanitaire hub van Israël in Zuid-Gaza. Organisaties ter plaatse kunnen daarvan dagelijks getuigen.

Transitie van politieke diplomatie, hoe wispelturig ook, naar mercantiele diplomatie

Dit wordt verpersoonlijkt in de mineralenjacht van de regering-Trump en de handelsstrijd van de drie grootmachten. Handelsverdragen en economische investeringen bepalen de al dan niet toenadering van conflicterende partijen.

Ik ervaar dit alle dagen in Oost-Congo. Als investeringen militaire stoom kunnen aflaten en jobs leveren voor een bevolking in een conflict is daar niks mis mee, voor zover de imperatief van een diplomatieke oplossing niet wordt vergeten of verwaarloosd. Een bevolking die wordt getroffen door een oorlog moet van deze mercantiele afspraken kunnen genieten meer dan diegenen die deze handels in een luxehotel afspreken.

In deze afgang van het internationaal recht kan symboliek een krachtig signaal betekenen

Mijn laatste hoop is dat België, bij monde van onze bekwame buitenlandminister, als tegenzet op de lafheid van een meerderheid van EU-lidstaten Palestina als volwaardige staat erkent, zelfs al is deze geste nog altijd symbolisch.

In deze afgang van het internationaal recht kan symboliek een krachtig signaal betekenen.

Réginald Moreels

Humanitair chirurg en vredesambassadeur Pax Christi

Gewezen Minister van Ontwikkelingssamenwerking