Op zoek naar de diepe oorzaken voor de agressieve Joodse militaire gretigheid en het wangedrag

Van duizenden pogroms en Shoah tot massamoord vandaag in Gaza: verheldert Geschiedenis misschien bij gefocuste toepassing? Hier volgt een schets van een historicus met interesse in de lange termijn-geschiedenis, in krijgsgeschiedenis en in het Judaïsme.

*Vooraf

Het is voorbij begrip, voorbij alle woorden, de moorden op gewone mensen in Gaza en omstreken. Dat eerst en vooral.

Maar als menswetenschapper zoek ik naar Verklaringen. Ook voor wat ondenkbaar en onuitspreekbaar lijkt, en langs geen kanten te verantwoorden blijft.

Het zoeken en hopelijk vinden, van verklaring hoe het fenomeen tot stand komt, is iets heel anders dan het fenomeen goed keuren.

Het IDF-leger kan op geen enkele sympathie rekenen van mijn kant. Het toont op de ergste manieren waar een losgeslagen leger toe in staat is. Het roept feiten en beelden op van kindermoordenaars in Sarajevo midden jaren negentig, en van wreedheden van de Duitse SS en Gestapo. En aan de vele wreedheden en barbarismen van andere soldateska in het verdere verleden; zoals de Scythen die wijn dronken uit de schedels van verslagen vijanden.

-----------------------------

Het gedrag van de Joden verbaast de wereld. Mij ook. En toch ook weer niet. Sinds vele eeuwen hebben Europese naties de Joodse minderheden in hun dorpen en steden periodiek over de kling gejaagd in terugkerende pogroms. Van Spanje tot Polen en Rusland.

In de vorige generatie werd dit volk net niet voor altijd compleet in de ovens geduwd en verbrand in centraal Europa door de bekende haters.

Intussen hebben deze Joden, die al zowat 1900 jaar enkel nog verspreid over de continenten bestonden, een Thuis verworven. Op voor de gelovigen onder hen, de Bijbelkenners, heilige grond.

Ze hebben snel een sterk leger opgericht. Toen de Arabische buurlanden hen met krachtige legers aanvielen na enkele jaren, verrasten de Joden de wereld door deze tankeenheden en de rest overtuigend terug te slaan. Deze tegenaanval werd een Ramp, de Nakba, voor de aanvallers.

Nu zijn we 65 jaar verder. Dit veelbelaagde volk heeft zich verder versterkt in zijn citadel. Is het van alle psychologische logica gespeend, dat het nu grijnzend en genadeloos tot de Grote Tegenaanval overgaat?

Hoe spijtig ook de moordlustig excessieve reactie is voor de oorspronkelijke bevolking, waar tegen alle moderne oorlogsrecht in, ongewapende personen en zelfs vrouwen en kinderen massaal als doelwit worden gekozen: enkel de geschiedenis van de zeer lange termijn legt de wortels bloot - en de essentie - van wat in onze jaren gebeurt.

We stellen vast, met onze meetlat op de tijdlijn, door onze telescoop van de historicus: de Joodse mensen worden al sinds afgerond 2- duizend jaar door de anderen, de autochtonen, misbruikt als ZONDEBOK in tijden van acute Crisis, Gevaar, Dood en Verbijstering.

In de jaren dat Europa door de Pest werd geteisterd, werden op honderden locaties Joodse mensen afgeslacht als een soort zoenoffer.

Lees de fascinerende feiten in het gezaghebbende werk "De zondebok" van René Girard. Haal dit boekje in huis, je hebt er een sleutel tot het bestaan en tot de menselijke persoonlijkheid en geschiedenis mee in bezit.

SHS

Reactie en persoonlijk getuigenis

Henry L. Teitelbaum    260625, openbaar op het Facebook profiel

Ik ben 58 jaar oud, heb zogoed als mijn hele leven in mijn geboortestad, Antwerpen, gewoond.  En ik ben joods. Niet religieus, niet gelovig, amper de tradities volgend. En tegelijkertijd volledig joods, in mijn hart en nieren. En Belgisch. En meertalig. En multicultureel: Belg, Europeaan, quasi-Amerikaans langs moeders kant, Italiaans in mijn omgeving en vrienden, volger van de Boeddha Dhamma sinds een 20-tal jaar, en nog andere …

Wat u hier heeft geschreven, probeer ik al járen over te brengen aan mijn niet-Joodse vrienden en kennissen (en sociale media “vrienden” en groepen).

Wat u hier heeft geschreven is inderdaad helemaal juist.

De voorbije 2 millennia geschiedenis leeft bij me, zoals bij veel Joodse mensen, heel sterk. Niet als “geschiedenis”, wat we op school leren, maar beleefd als de geschiedenis van mijn volk.

En die geschiedenis leert me, ons, 2 voornaamste zaken:

1. Joden werden en worden, zeker in Europa, altijd als buitenstaanders beschouwd. Altijd. Ik zie niet dat hier ooit, op lange termijn, iets aan gaat veranderen.
2. Als het erop aankomt, kunnen we enkel en alleen op onszelf rekenen. Good-weather-friends, zoals dat wordt genoemd, daar kun je niet op rekenen. En wanneer je daarin gelooft, ga je ten onder, zowel mentaal als fysiek. Letterlijk.

Wat volgt daaruit?  Paranoia. Maar zoals vaak wordt gezegd, ook wie paranoïde is, hebben reële vijanden.

En dus: Israël kan niet, is niet capabel om het kalmpjes aan te doen. Kan zich dat niet inbeelden en kan zich dat niet veroorloven, in hun cultuur en in hun buikgevoel.

Keur ik dat goed? Neen, niet zonder meer.  Maar ik kan ook niet naast de realiteit kijken. Zoals Phillip K. Dick schreef:

“Reality is that which, when you stop believing in it, still exists”

De realiteit van eeuwig vervolgd te worden, maakt deel uit van Israëls DNA, alsook van veel joden hun DNA, in dit geval letterlijk.

Multi-generationeel trauma is een realiteit.

Wanneer daar geen rekening mee wordt gehouden, kán men de huidige gigantische overreactie niet verstaan, en niet plaatsen in de westerse mindset.

____________________

Reactie van Dirk V:

Een beeld (korte video) dat benadrukt dat vele vooraanstaande figuren in Israël in feite uit veel andere landen afkomstig zijn, en niet zonder meer “semiet” zijn.

Waarop we aangeven: dit is een zinvolle toevoeging. Deze vooraanstaande figuren uit Israël stammen uit families die decennia of eeuwen lang in allerlei verschillende landen hebben geleefd. Maar de slogan met de schele ogen die er bij staat heeft geen zin. Al deze figuren trekken vandaag aan één zeel. Dat is juist het bewijs dat identiteit voor de mens iets is dat niet veel te maken heeft met de grond waar je opgegroeid bent. Dat de mens een heel moeilijk "te vatten" wezen is, in vele betekenissen. Dat de mens nooit louter biologie is, maar steeds in grote mate "biografie". Iets anders bewijst deze visuele opsomming niet. Ook al is het wetenschappelijk feit dat de Palestijnen van nu wat DNA betreft, meer gelijkenis vertonen met de Hebreeën, de Joden van Jezus' tijd, dan de Joden van vandaag.

Afbeeldingen

1. recent beeld uit MO magazine, openbaar gedeeld door auteur Stockmans op Facebook 2. Schilderij over een welbepaalde pogrom in Polen door de Joods-Amerikaanse artiest Joel Ionovitch Levitt (+ 1937); Flickr commons