Update: de visie van schrijver Sasja Filipenko, 11 juni. Na de succesvolle, inventieve militaire acties van Oekraïne van eergisteren 3 juni, waarbij met kleine drones gevechtsvliegtuigen, dure bommenwerpers en waarschijnlijk ook radarvliegtuigen zijn uitgeschakeld, heeft de Russische president gesproken. Hij spreekt van "terroristen" ingeschakeld door Oekraïne. Hoe moeten we dat begrijpen?
__
Wie ben ik? Maar het valt mij op: wie hem bang maakt door militair toe te slaan, noemt president Poetin "een terrorist", waarmee "niemand toch gaat onderhandelen?".
Dat hijzelf voortdurend de tactiek van het bluffen en bang maken hanteert, als een volleerd "intimidator", lijkt hij niet te beseffen. En ook niet dat hij zo bij de tegenstander zelf overkomt als een soort terrorist. Die alleen de taal verstaat van klappen uitdelen.
__
Overigens: waarom zou een mens niet onderhandelen met terroristen?
Ook hier kan België het Kremlin een lesje leren. Keer op keer is er bij ons door politie met inzet van speciale onderhandelaars, geschoold in psychologie, een drama vermeden. Zoals toen "Farid Le Fou" een kindje gijzelde.
Wat doet men in Rusland, overigens in lijn met de geest van eeuwen? Kijk naar de tragedie toen in Beslan in een schooltje Tsjetsjeense vrijheidsstrijders of terroristen, ik laat dit even in het midden, diverse ouders, leerkrachten en tientallen kinderen gijzelden in 2012. Het Kremlin stuurde er special forces op af.. de brutale hand.. met als resultaat 334 doden waaronder 186 kinderen.
Wij hebben niets te leren van dit soort Russische aanpak. Gebelgd dwepen met Rusland is dan ook fout en onverantwoord.
__
De ethische reflex lijkt te ontbreken in het Kremlin. Men kan er zich ook niet inleven in de positie van de tegenstander. Dat maakt oplossingen vinden moeilijker.
Toen de intelligente journaliste Anna Politkovskaya werd vermoord op de verjaardag van de president, noemde de president dat ter gelegenheid van de Olympische winterspelen in Sochi "Ach... Een kwestie van vijf kopeken". Wij beschouwen in West-Europa zulke aanslagen als terroristisch. Bedoeld om politieke tegenstemmen bang te maken en te verlammen.
__
Leesmateriaal
Over het belang van emoties bij het behalen van diplomatieke successen en bij de zoektocht naar het stoppen van oorlogen, kan ik twee bepaalde boeken van harte aanbevelen: Dominique MOÏSI. De geopolitiek van de emotie. Over angst, vernedering en hoop, en de opgave van deze tijd. (Diverse edities). Koert DEBEUF. Waarom dit niet de laatste oorlog is. Over de psychologie van internationale conflicten. Nederlandstalige editie bij Lannoo. ________________ Update 11 juni
De Belarussische schrijver Sasja Filipenko trekt in zijn roman Cremulator (ook, zoals wij in de blog) een pakkende parallel tussen het wrede Rusland van Stalin en dit vandaag van Poetin. Zie het interview in Knack door Jeroen Zullaert.
Creative commons
