“Joden zijn mensen.” Wie dat in de jaren dertig in Nazi-Duitsland luidop verkondigde, stelde zich bloot aan vervolging of erger. Joden waren immers geen mensen, maar ongedierte, ratten, “Fremdkörper”, ziektekiemen die de gezonde Duitse samenleving ziek maakten. We weten hoe het is afgelopen.

Kakkerlakken

Wie vandaag in Israël luidop roept: ”Palestijnen zijn mensen” wordt van het podium gejaagd. Dat is wat de zeldzame joodse Israëli’s overkomt als ze pleiten voor hun landgenoten die door Hamas gevangen zijn genomen, maar tegelijk ook het ondraaglijke lot van de Palestijnen in Gaza aanklagen.

Voor een meerderheid van Joodse Israëli’s zijn de Palestijnen geen mensen. Van in de kleuterklas krijgen de joodse kindjes te horen dat Palestijnen, als ze al bestaan, terroristen zijn of erger: menselijke beesten in de woorden van de vorige minister van Defensie Galant. Hooggeplaatste Israëlische ambtenaren, generaals en rabbi’s hebben het laten optekenen: Palestijnen zijn kakkerlakken, een kanker in het lichaam van Israël.

De fout van de Palestijnen is dat ze bestaan, dat ze beweren mensen te zijn

Een vertegenwoordiger van het volk in de Knesseth – het Israëlische parlement – vindt het nodig dat Palestijnse kinderen in Gaza worden vermoord. Dat zijn volgens hem immers de terroristen van morgen en ze worden door Hamas als menselijk schild gebruikt. Palestijnse kinderen als menselijk schild. Hun fout is dat ze er zijn. De fout van de Palestijnen is dat ze bestaan, dat ze beweren mensen te zijn.

Dat we dat vandaag moeten zeggen: “Palestijnen zijn mensen” zegt alles over hoe het gesteld is met het moreel kompas van die lieden die de mond vol hebben over onze joods-christelijke “waarden en normen” – zij die weten dat “Israël de kant van het licht is.” En dat van meneer Mileykovski uiteraard, beter bekend onder zijn aangenomen joodse naam Benjamin Netanyahu.

Niet dat we enige illusie hadden over het morele kompas van de man die internationaal gezocht wordt als oorlogsmisdadiger. De man die zijn politieke leven betaalt met oorlog en zijn gevangenisstraf wegens corruptie afkoopt met het bloed van tienduizenden vermoorde Palestijnen in Gaza.

Groot Israël

Maar Netanyahu is niet de oorzaak van het probleem. Netanyahu is niet de oorlog begonnen. Die is al honderd jaar aan de gang. Niet tegen Hamas, niet tegen Gaza, maar tegen het Palestijnse volk in zijn geheel.

Netanyahu is het symptoom niet de ziekte. De ziekte is de ideologie van joodse suprematie: het Zionisme. Een racistische ideologie van Europese joden met als doel een joods-Europese staat op te richten in een gebied dat niet Europees en niet joods is.

Netanyahu is het symptoom niet de ziekte

Het einddoel is Groot Israël: zoveel mogelijk land voor de joden met daarop zo weinig mogelijk Palestijnen en andere niet-joden. Daarom moeten de Palestijnen verdwijnen of – in de woorden van Bezalel Smotrich, de joodse fascist en minister in de regering Netanyahu – genoegen nemen met het bestaan als tweederangsburgers in hun eigen land. Daarom moeten de Palestijnen ontmenselijkt worden, om ze makkelijker te laten verdwijnen door ze uit te moorden of over de grens te zetten.

Ja de beelden uit Gaza zijn “niet meer om aan te zien”. De beelden uit Gaza zijn ziekmakend onverdraaglijk. Net zo onverdraaglijk als de ondraaglijke lichtheid van de politieke reactie van onze federale regering.

Daarom moeten we blijven betogen tot onze politici woorden omzetten in daden. Te beginnen met het uitwijzen van de Israëlische ambassadrice en opschorten van het associatieverdrag, tot Netanyahu in Den Haag voor zijn rechters verschijnt en tot de Apartheid in Israël in de vuilnisbak van de geschiedenis terecht is gekomen.

Daarom moeten we blijven zeggen: Palestijnen zijn mensen tot Palestina vrij is van de rivier tot de zee.

Lees hier alle speeches van de avond.