"60% van LBTQIA+-leerlingen voelt zich onveilig op school"
Ik twijfel of ik moet beginnen met het goede nieuws of de harde realiteit. België mag dan wel naar de tweede plek gestegen zijn op de rainbow index, ook hier staan we nog steeds voor gigantische uitdagingen. LGBTQIA+ rechten, en bij uitbreiding mensenrechten, staan meer dan ooit onder druk. Oerconservatieve krachten komen overgewaaid uit het buitenland en vinden ook hier hun ingang.
Dat pridevlag op Eurovisie Songfestival verboden is, omdat ze te politiek zou zijn, maar Israëlische vlag wel mag, toont gespleten tong als 't over mensenrechten gaat
Na de speeches zullen we de progress-vlag hijsen, omdat we graag extra nadruk leggen op minder zichtbare groepen binnen de LGBTQIA+-gemeenschap, zoals mensen van kleur, trans personen en intersekse personen. We hijsen die vlag zonder de minste aarzeling. Dat de pridevlag op het Eurovisie Songfestival verboden is, omdat ze te politiek zou zijn, maar dat een Israëlische vlag wel mag, toont de gespleten tong als het over mensenrechten gaat.
Recente beslissingen, van provinciebesturen tot Hooggerechtshoven, tonen aan dat thema’s waarrond ik hoopte dat we de strijd al gevoerd en gewonnen hadden, toch weer ter discussie staan. Hongarije bant de pride, in Groot-Brittannië worden trans vrouwen niet langer als vrouw erkend, en in de Verenigde Staten en vele andere landen wordt de financiering voor essentieel onderzoek, cruciale dienstverlening en levensnoodzakelijke zorg teruggedraaid.
60 procent van LBTQIA+-leerlingen voelt zich onveilig op school
Maar ook in België zijn we er nog niet. Volgens recente cijfers neemt de acceptatie van LGBTQIA+ personen bij jongeren af. De cijfers zijn zorgwekkend. Uit een enquête van organisatie çavaria blijkt dat ruim 60 procent van de LBTQIA+-leerlingen zich onveilig voelt op school. Bijna iedereen krijgt te maken met queerfobe opmerkingen, ook van leerkrachten.
En het stopt niet bij opmerkingen. Uit onderzoek van het UZ Gent en Transgender Infopunt blijkt dat LGBTQIA+-personen in Vlaanderen en Brussel nog steeds te maken hebben met aanzienlijke vormen van geweld. Zowel fysiek, verbaal als psychisch.
Er is nood aan veilige plekken, gaande van schoolomgevingen, straten tot uitgaansplekken. Casa Rosa en andere plekken en initiatieven zijn cruciaal voor onze Gentse queer gemeenschap en iedereen die nood heeft aan safe(r) spaces. We tonen en moeten blijven tonen dat het anders kan.
Er is nood aan veilige plekken
Ik ben dan ook blij dat jullie allemaal zo talrijk aanwezig zijn om mee een krachtig signaal te geven. In Gent willen we dat iedereen welkom is. In Gent willen we onze nek uitsteken. Trans vrouwen zijn vrouwen en pride is nog steeds a protest.
Een samenleving waar iedereen zichzelf kan zijn, is niet verworven. We hebben iedereen nodig om een krachtig en zichtbaar bondgenootschap uit te dragen. Ik hoop jullie dan ook allemaal te zien in Brussel op de pride op zaterdag 17 mei. We moeten een voortrekker blijven. Het is van belang dat Gent die inclusieve en progressieve baken blijft, en daarvoor wil ik mij graag samen met jullie engageren.
Bram Van Braeckevelt is Gentse schepen voor Gelijke Kansen
