Trumps vredesdeal met Houthi’s zet bondgenoot Israël onder druk

De VS-regering stopt onmiddellijk met haar aanvallen op Jemen en de Houthi’s zorgen voor “het herstel van de vrijheid van scheepvaart en het internationale handelsverkeer”, zo bepaalt de deal. De twee partijen bevestigen dit, maar geven uiteenlopende verklaringen.

“Volledige overgave Houthi’s"?

Volgens Donald Trump is het staakt-het-vuren een totale overgave van de Houthi's: "De Houthi's wilden niet meer vechten. Ze willen gewoon niet meer vechten. En wij zullen dat respecteren. Wij stoppen met de bombardementen en zij hebben zich overgegeven; dit is een enorme overwinning. Ze zeggen dat ze geen schepen meer zullen opblazen en dat was ons doel."

Ter herinnering: sinds 15 maart jongstleden hebben de Verenigde Staten meer dan duizend luchtaanvallen uitgevoerd tegen Jemen.

“Israël maakt geen deel uit van de deal, die alleen geldt voor schepen van de VS en andere schepen”

Aan de kant van de Houthi-beweging zegt een van de leiders, Abdoulmalik Alejri, dat ze zullen blijven schieten op Israël zolang de genocide op het Palestijnse volk doorgaat. Over de deal zegt hij: “Israël maakt geen deel uit van de deal, die alleen geldt voor schepen van de VS en andere schepen.”

Nieuwe aanvallen op Israël

Kort daarna werden twee raketten afgevuurd op de luchthaven Ben Gurion in Tel Aviv. Hoewel het staakt-het-vuren-akkoord voor de Houthi's ongetwijfeld een tactische terugtrekking betekent, is het voor Israël een echte nederlaag.

De Houthi's hebben hun acties tegen VS-schepen altijd gekoppeld aan de kwestie van de genocide. Ze hebben deze acties dan ook opgeschort tijdens het staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas en zijn ermee doorgegaan zodra Israël het staakt-het-vuren verbrak en zijn gruwelijke genocide hervatte.

In die zin is het huidige staakt-het-vuren een onmiskenbare terugtrekking. De genocide gaat door, maar VS-schepen zullen niet meer worden lastiggevallen.

Er is alles aan gedaan om de Houthi-beweging tot een volledige overgave te dwingen

Deze terugtrekking, die te verklaren is door de omvang van het dagelijkse geweld van de aanvallen van de VS sinds bijna drie maanden, is echter verre van een succes, zoals Donald Trump beweert. Er is namelijk alles aan gedaan om de Houthi-beweging tot een volledige overgave te dwingen.

De eerste methode was om de agressieve oorlog van Saoedi-Arabië en de Emiraten, die in het verleden honderdduizenden slachtoffers heeft gemaakt, weer op te starten. Dat was een complete mislukking. Saoedi-Arabië noch de Emiraten waren bereid om die peperdure oorlog te hervatten voor de mooie ogen van Uncle Sam.

Door deze oorlog te hervatten hoopte Washington bovendien het pseudo-conflict tussen sjiieten en soennieten nieuw leven in te blazen om Iran te isoleren.

Herstel relaties Saoedi-Arabië en Iran

Het herstel van de diplomatieke en handelsbetrekkingen tussen Saoedi-Arabië en Iran, dat tot stand kwam dankzij bemiddeling van China, was namelijk een grote nederlaag voor de VS in de regio. Uit economische overwegingen nam Saoedi-Arabië afstand van zijn Amerikaanse beschermheer, die het sinds 1945 had gesteund.

Na maanden van aanvallen moest Trump toegeven dat een militaire overwinning op de Houthi’s onmogelijk was

Deze mislukking bracht de VS ertoe een andere methode te gebruiken, namelijk directe interventie. Na maanden van dagelijkse aanvallen moest Trump toegeven dat een militaire overwinning op de Houthi's onmogelijk was.

Het resultaat is een staakt-het-vuren dat door geen van beide partijen als een overwinning kan worden beschouwd. Voor Israël is dit staakt-het-vuren echter een duidelijke mislukking. Voor het eerst sluit de trouwe bondgenoot een regionale overeenkomst die gevolgen heeft voor de zionistische entiteit zonder deze bij de beslissing te betrekken.

Zoveelste tegenvaller voor  Trump

Het staakt-het-vuren in Jemen ontkracht de plannen van Trump om de Houthi's militair te vernietigen, waarmee hij sinds zijn aantreden herhaaldelijk uitpakte. Op veel andere punten zien we hetzelfde falen. Op economisch vlak kondigde hij allerlei invoerheffingen aan, maar moet hij die een paar dagen later terugbrengen tot 10 procent voor alle partners, behalve China.

De ommezwaai van Trump heeft een duidelijke reden: de Amerikaanse aandelenkoersen kelderen meteen. China besloot op zijn beurt de douanerechten evenveel te verhogen en de export van zeldzame aardmetalen naar de VS drastisch te beperken.

Hij kondigde ook de annexatie aan van Canada, Groenland en Panama. Behalve in Panama, dat na de dreigementen van de VS zijn overeenkomsten met China over het nieuwe zijderoute project heeft opgezegd, hebben de dreigementen van Trump alleen maar geleid tot een totale afwijzing door de Canadese en Groenlandse bevolking, ongeacht hun politieke kleur. Als hij deze landen echt wil annexeren, kan hij dat alleen met geweld doen en zal hij te maken krijgen met veel verzet.

Trump had ook beloofd de oorlog in Oekraïne binnen een paar dagen te beëindigen, in de hoop zo een steeds duidelijker wordende militaire nederlaag te kunnen verdoezelen met een diplomatieke overwinning. Hij hoopte er zelfs de Nobelprijs voor de Vrede voor te krijgen.

Trump kan wel veel willen, maar dat betekent niet dat hij het ook kan

De realiteit is heel anders. Er zijn weliswaar onderhandelingen gaande, maar die zijn gebaseerd op de concrete machtsverhoudingen op militair gebied. De overeenkomst die zich aftekent, dreigt de geschiedenis in te gaan als een Russische overwinning op alle punten die ter discussie staan.

En dan is er nog het Midden-Oosten, waar Trump in één adem beloofde Hamas te vernietigen, Hezbollah te ontwapenen en Gaza om te vormen tot een Riviera voor miljardairs. Wat we vandaag zien, is een heel ander verhaal. Ondanks de gruwelijke genocide zet Hamas, net als andere verzetsgroepen, zijn acties voort en het Palestijnse volk heeft zich daar niet tegen gekeerd.

In Libanon weigert Hezbollah zijn strijders te ontwapenen. En ondanks de gruwelijke omstandigheden waarin ze leven, weigeren de bewoners van Gaza te vertrekken en begraven ze elke dag opnieuw de schandalige droom van Trump van een nieuwe Riviera.

De balans van Trump kan voorlopig in één zin worden samengevat: schaakmat op alle fronten. Trump kan wel veel willen, maar dat betekent niet dat hij het ook kan.

Meer informatie

- Georges Malbrunot, Au Yémen, la surprenante résilience des rebelles Houthistes (In Jemen, de verrassende veerkracht van de Houthi-rebellen), Le Figaro van 5 mei 2025

- Laurent Bonnefoy, Le Yémen sous les bombes de Donald Trump, Orient XXI van 29 april 2025