“Het is echt een kloteregering”, zo vat Johanna het samen. Als student is zij ook naar Brussel gekomen om de stakers te steunen. “Het is de werkende klasse die het land opbouwt, deze regering breekt het af.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door DeWereldMorgen (@dewereldmorgen_be)

Ongehoord

Wanneer we door de betoging lopen, zien we veel bordjes tegen de pensioenmalus, dat is het systeem waarmee de regering je pensioen met 5 procent wil verlagen voor elk jaar dat je vóór je 67e met pensioen gaat.

Vaak zijn het mensen die een zwaar beroep met shifts in ploegen hebben die met zulke bordjes rondlopen. Er leeft bij hen duidelijk het gevoel dat de regering niet begrijpt wat hun werk inhoudt. “Ik nodig hen uit om eens één dag ons werk aan ons loon te komen doen”, zo zegt Ralph rechtuit.

Foto: Karina Brys

Het illustreert de voedingsbodem voor deze staking. De regering en de opiniemakers voor de status quo mogen dan wel voortdurend over de hinder van een staking spreken, en die is er natuurlijk, maar wanneer er niet geluisterd wordt naar de mensen die elke dag dit land doen draaien, dan hebben zij geen andere optie dan het werk neer te leggen om gehoord te worden. De stakers tonen de regering opnieuw: geen macht zonder tegenmacht.

Solidariteit

Ook deze keer is de breedte van het protest opnieuw opvallend. Zo spreken we met een vrouw die gebruikmaakt van het kunstenaarsstatuut. Dat lijkt mede dankzij de druk van de vorige staking dan toch overeind te blijven, maar toch is ze vandaag weer aanwezig. “Als je alleen voor jezelf opkomt, wie komt er dan voor jou op”, zo klinkt het.

We zien verschillende Palestijnse vlaggen en een van de betogers haast zich, wanneer we het gesprek willen afronden, om nog te zeggen dat de belangrijkste reden om op straat te komen voor haar het buitenlandbeleid is. “Ze hebben geen geld om vluchtelingen op te vangen, maar wel om te investeren in wapens”, dat kan toch niet.

Solidariteit, dat is de logica die vandaag iedereen samenbrengt. Ook dat is iets wat deze regering niet lijkt te begrijpen: dat deze beweging uit mensen bestaat die zich niet uit elkaar laten spelen, die niet enkel voor zichzelf opkomen, maar wel voor een meer solidaire samenleving.

Foto: Karina Brys