Sommigen, waaronder mijn intellectuele vriend Rik Torfs zeggen dat het niet hoort, dat kranten de laatste kwarteeuw toenemend een morele ondertoon leggen in hun berichtgeving. Sommigen vinden in deze dagen bijvoorbeeld dat het lastig de opiniepagina's lezen is over Gaza en de moorden op ongelofelijk veel mensen, ook niet-mannelijke soldaten of terroristen. Omdat zij zich voor eens en altijd hebben vastgeklonken aan de Joodse mens, allicht. De denkrichting die kranten al dan niet meegeven, het is een kwestie van belang.
Persoonlijk vind ik het waardevol dat een redactie als De Standaard zijn lezers niet alleen droog info voer biedt, maar hem en haar ook een stukje tracht naar waarheid, diepzinnigheid en wijsheid, naar gezond denken en oordelen te begeleiden.
_
_
Daarom heb ik na een jaar of zeven de krant te lezen als student in 1989 mijn eerste opiniestuk ingezonden, dat meteen werd gepubliceerd. (Dat ging precies over het belang een 'werkelijkheidsadequaat bewustzijn op te bouwen'). Dat publiceren gebeurde nog een tiental keer daarna.
De opiniepagina's zeker, gaan over (leren) (zindelijk) nadenken over actuele kwesties van belang. Normaal lijkt het me verder ook, dat wat de redactie (en de tijdsgeest) als verwerpelijke standpunten beschouwt, wat minder aan bod komen. Bijvoorbeeld inzake milieubescherming en bescherming tegen de immense klimaatontwrichting die aan de gang is. Dat morele standpunt loslaten, zou van de krant toch een zeer vrijblijvend ding maken, in zekere zin medeplichtig aan dwaasheid, ontkenning, hardvochtigheid, egocentrisme, eigenbelangen...?
_
_
Of om het met een Twitter quote van dezelfde Rik Torfs te zeggen:
"Atheïst wordt je niet omdat God niet bestaat, maar omdat hij je hindert"(23 april 2016)
Wie zich ergert aan de morele richting van een krant, doet dit wellicht omdat die vorm van "goed versus kwaad" hem lastig valt...
Dat de dingen niet eenvoudig liggen, bewijst overigens een andere tweet van dezelfde denker, (een bedenking die allicht niet werd geschreven om als eeuwige waarheid innerlijke denk-conflicten op te lossen, maar in spontane reactie op een bepaalde indruk op een bepaald moment):
"Steeds vaker is de enige mening van kranten dat er vele meningen moeten zijn."
(22 aug. 2015)
Het debat gaat door. Gemotiveerd, maar in het besef dat vaste, eeuwige, enige waarheden zeer moeilijk te bereiken zijn. Met die beperking moet de Mens leren leven.
