Waarom? Omdat deze regering onze rechten aanvalt.

Mensenrechten en sociale rechtvaardigheid

Als sociaal werkers in opleiding leren we opkomen voor mensenrechten en sociale rechtvaardigheid. We leren mensen in hun eigen krachten te geloven, zodat ze hun eigen toekomst kunnen bepalen. Maar wat als die toekomst wordt afgenomen?

Door de stopzetting van de werkloosheidsuitkering na twee jaar dreigen VDAB-studenten die een opleiding volgen in knelpuntberoepen hun financiële steun te verliezen. Dit betekent dat sommigen van onze klasgenoten hun opleiding niet kunnen afmaken.

Niet omdat ze niet willen of niet kunnen, maar omdat deze regering hen die kans afneemt. Hoe rechtvaardig is dat? Wil deze regering eigenlijk wel dat mensen nog in knelpuntberoepen gaan werken?

Wil deze regering eigenlijk wel dat mensen nog in knelpuntberoepen gaan werken?

Wie vandaag begint met werken, zal dankzij deze regering een hele carrière moeten vrezen voor een pensioenmalus. Die sanctie houdt in dat je per jaar dat je voor je 67e stopt met werken, een boete krijgt, die kan oplopen tot een kwart van je pensioen.

In de berekening van die malus wordt het eveneens moeilijker om een gewerkt jaar te laten meetellen. Voor wie bijvoorbeeld in september afstudeert en begint met werken, of voor wie halftijds werkt en dat jaar één dag ziek wordt, zal telkens dat hele jaar niet meetellen. De regering zet onze pensioenen op losse schroeven en vooral de studenten van vandaag zullen de volle lading krijgen.

Toekomst op het spel

Het geld dat ze uit de sociale zekerheid willen halen, zal ergens anders naartoe gaan. Als het aan Theo Francken ligt, wordt het rechtstreeks geïnvesteerd in Amerikaanse F-35’s. Hij is er trots op dat 18-jarigen een brief thuis ontvangen om zich “vrijwillig” aan te melden voor het leger.

We moeten durven zeggen dat we passen voor een wapenwedloop ten koste van onze sociale zekerheid. Meer wapens zullen niemand veiliger maken, wij kiezen als jongeren veel liever voor een toekomst met vrede en dialoog.

We moeten durven zeggen dat we passen voor een wapenwedloop ten koste van onze sociale zekerheid

Stakingen klinken misschien niet sexy. Ze maken het lastiger om op de campus te geraken en leggen alles stil. Maar ze tonen ook iets essentieels: werkende mensen houden onze samenleving draaiende. Zonder hen staat alles stil. Daarom tonen we vandaag niet alleen solidariteit, maar ondernemen we ook actie.

Onze toekomst staat op het spel. Het gaat vandaag ook over onze pensioenen, onze loopbaan, vrede, klimaat en mensenrechten. We willen de staking niet enkel steunen, maar we doen er zelf aan mee. Als studenten sluiten we ons aan bij deze strijd voor onze toekomst en die van onze ouders. Daarom staan we maandagochtend aan de piketten en organiseren we om 15.00 uur een walk-out op onze campus.