Beels zal wel een goede reden hebben om zich in die krochten te begeven, zo zou je denken. Misschien doet ze het om het sociale imago van het Vlaams Belang te doorprikken. Maar neen, Beels vindt in Doorbraak een partner omwille van hun gedeelde afkeer van de vakbonden.

In een poging om uit te leggen waarom de nationale staking van maandag onverantwoord is, haalt Beels in haar opiniestuk alle rechtse clichés boven. Ik moest het een paar keer lezen om het te laten doordringen.

Er zijn verkiezingen geweest, nu moeten de burgers vijf jaar hun mond houden tot aan de volgende verkiezingen, zo luidt de logica. We moeten nu eenmaal allemaal besparen en allemaal langer werken. Het probleem van de werklozen is dat ze niet willen werken. Het moet gedaan zijn met ‘de sinterklaaspolitiek’, dat woord gebruikt ze echt. En ga zo maar door.

Onwaarschijnlijk hoe een politica van een linkse partij een discours kan houden dat zo door en door rechts is. Gewoonlijk probeert men bij Vooruit nog te verdedigen dat dankzij hen de scherpste randjes afgevijld zijn, dat het zonder hen erger geweest zou zijn, maar Beels gaat gewoon vol in de aanval tegen het solidariteitsprincipe waarop de sociale zekerheid zelf is gebouwd. Wil links even groot als rechts worden in Vlaanderen, dan moet het ook even rechts worden, zoiets lijkt de logica. In de realiteit maakt die logica rechts natuurlijk enkel sterker.

Het is een post van Jeroen Olyslaegers die me erop wees dat er misschien nog een andere logica de drijvende kracht is achter deze verrechtsing van links op steroïden. Die logica vind je in de titel ‘Ga daarmee naar de oorlog’. Eigenlijk zegt Beels dus, aldus Olyslaegers: “Niet staken, want straks is ‘t oorlog.”

Ik denk dat hij gelijk heeft; het verklaart in ieder geval veel. Als je oorlog wil voeren, dan is er geen ruimte voor sociale zekerheid; dan wordt dat een luxe die we ons niet kunnen veroorloven. Als je oorlog wil voeren, dan is er geen ruimte voor het democratische principe van macht en tegenmacht. Dan moet iedereen in dezelfde richting meelopen, en wie dat niet doet, is een verrader.

Het is echt geen toeval dat hoe harder onze politici oorlog willen voeren tegen Poetin, hoe harder ze op hem beginnen te lijken. Als je oorlog wil voeren, dan is er geen ruimte voor progressieve ideeën en democratische waarden. Als je oorlog wil voeren, dan heb je een autoritaire samenleving nodig waarin gezag blind gehoorzaamd wordt.

Laat dat nu net voor mij een prima reden zijn om maandag wél te staken. Ik ben namelijk van na de oorlog, en ik zou dat graag zo houden.