Journalist in het hol van de leeuw

“Alle lof voor Jeffrey Goldberg”, klonk het in de commentaren van de Amerikaanse perselite. De hoofdredacteur van The Atlantic werd ‘per ongeluk’ toegevoegd aan een besloten Signal-chat van topfiguren uit de Trump-regering, waarin openlijk gesproken werd over een bombardement op Jemen.

In plaats van te doen wat je van een onderzoeksjournalist verwacht — het publiek informeren — koos Goldberg ervoor om zich terug te trekken, de betrokken ambtenaren te waarschuwen en… vooral níét te publiceren.

In plaats van die kans te grijpen om een scoop te brengen over het oorlogsbeleid van de VS, liep hij weg

Volgens mensen die hem steunen toonde hij daarmee “professionele integriteit”. Maar volgens journalist Max Blumenthal van The Grayzone deed hij precies het omgekeerde: hij zweeg, uit angst om zijn toegang tot de macht te verliezen. En dat is helaas hoe de ons-kent-ons-journalistiek in de VS werkt.

Geen verslag, wel verraad

Goldberg zat op de eerste rij bij de planning van een illegale oorlog tegen een verarmd land, dat door hongersnood en jarenlange belegering al op zijn laatste benen liep.

In plaats van die kans te grijpen om een scoop te brengen over het oorlogsbeleid van de VS, liep hij weg en bracht hij de regering op de hoogte. Zo kon het Witte Huis snel damage control doen.

Het echte schandaal is niet het lek, maar de bommen

De kern van het verhaal ging plots niet meer over oorlog, maar over “operationele veiligheid” — een klassiek Washington-schandaal waar niemand echt iets van leert. Het echte schandaal is niet het lek, maar de bommen. Maar als het over Arabieren gaat, dan is dat niet zo erg.

Wie is Jeffrey Goldberg?

Goldberg is niet zomaar een journalist. Tijdens de aanloop naar de Irakoorlog citeerde vicepresident Dick Cheney gretig zijn ‘reportages’, waarin hij (valselijk) beweerde dat Saddam Hoessein banden had met Al Qaeda. Het was een van de hoofdargumenten om Iran illegaal binnen te vallen en te verwoesten.

The Atlantic speelt opnieuw een sleutelrol in de rechtvaardiging van het Israëlisch geweld

Onder Obama diende Goldberg als boodschappenjongen van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, waarbij hij sterke verhalen produceerde over het dreigende plan van Tel Aviv om de nucleaire sites van Iran aan te vallen – tenzij de VS het eerst deed.

Sinds de aanval van Hamas op 7 oktober 2023, speelt The Atlantic opnieuw een sleutelrol in de rechtvaardiging van het Israëlisch geweld tegen Gaza. Het blad maakt weer winst, vooral dankzij rijke donoren die graag lezen hoe de “keffiyeh-dragende vijand” moet worden verslagen.

Geen toeval dus dat Goldberg opnieuw werd ingeschakeld, net nu er binnen het Trump-kamp stemmen opgaan om Iran aan te vallen. De nationale veiligheidsadviseur Mike Waltz zocht expliciet contact met Goldberg, nog vóór het lek, om het neoconservatieve verhaal te verspreiden.

De bom op Jemen leidt naar Gaza

De plannen om Jemen te bombarderen komen niet zomaar uit de lucht vallen. Ansar Allah (de Houthi’s) is op dit moment de enige gewapende beweging ter wereld die effectief militaire acties onderneemt om Israël onder druk te zetten voor zijn genocide in Gaza. Ansar Allah hervatte zijn aanvallen tegen schepen in de Rode Zee omdat Israël de oorlog tegen Gaza heeft hervat.

Hun aanvallen op scheepvaart in de Rode Zee hebben de internationale handel verstoord — en dat is nog steeds de grootste economische prijs die Israël voor zijn daden heeft betaald.

Journalisten die te lastig doen, worden buitengesloten. Wie meeloopt, krijgt een stoel aan tafel

In plaats van Israël tot een staakt-het-vuren te dwingen en het vredesakkoord te respecteren, kiest de VS voor bombardementen op Jemen, een van de armste landen ter wereld.

Goldberg had dat kunnen benoemen. Hij had kunnen uitleggen hoe dit deel uitmaakt van een strategie waarbij de VS onvoorwaardelijk een genocidale apartheidsstaat steunt en hoe dit kadert in een mogelijke toekomstige aanval tegen Iran.

Macht boven waarheid

Waarom verliet Goldberg de chat? Op 24 maart vroeg CNN-journaliste Kaitlan Collins het hem rechtstreeks. Goldberg weigerde antwoord te geven. Volgens Ian Bremmer, zelf geen onbekende in kringen van macht en media, deed hij dat uit eerbied voor de macht en een diepgeworteld geloof in het imperium van de VS, dat steevast de belangen van Israël verdedigt.

Goldberg koos voor zelfcensuur en speelde het spel mee van wat van een ‘embedded’ journalist wordt verwacht

In de wereld van ons-kent-ons-journalistiek — de mediabubbel rond Washington D.C. — is dat geen schande, maar een deugd. Toegang tot de macht is belangrijker dan waarheid. Journalisten die te lastig doen, worden buitengesloten. Wie meeloopt, krijgt een stoel aan tafel.

Wat als hij wél had gelekt?

Stel dat Goldberg zijn werk had gedaan. Dan had hij kunnen onthullen hoe Trump-mannen een oorlog tegen Jemen plannen om Israël vrij spel te geven in Gaza. Hij had kunnen blootleggen hoe oorlogszuchtige adviseurs zich warm maken voor een aanval op Iran.

Misschien, heel misschien, had dat de publieke opinie kunnen alarmeren, net op tijd.

Jeffrey Goldberg had de waarheid in handen. Hij liet haar liggen

Hij had ook kunnen schrijven dat vertrouwelijke uitwisselingen tussen regerings- en veiligheidsfunctionarissen normaal gesproken plaatsvinden in streng beveiligd commandocentrum van het Witte Huis of via sterk beveiligde lijnen, en zeker niet via Signal.

Maar Goldberg koos voor zelfcensuur en speelde het spel mee van wat van een ‘embedded’ journalist wordt verwacht. In eigen land kennen we dat ook. En uiteraard prezen de mainstream media in de VS hem daarvoor.

*                            *                            *

Goldbergs verhaal toont hoe de VS-media, in plaats van de waarheid te dienen, als spreekbuis fungeren voor machthebbers en oorlogszuchtigen.

In een wereld waar journalisten als Julian Assange jarenlang opgesloten zitten omdat ze wél onthullen wat niet mocht worden gezien, is het pijnlijk om te zien hoe anderen worden geprezen omdat ze het níét doen. Jeffrey Goldberg had de waarheid in handen. Hij liet haar liggen.

Lees ook:

– Hoe de regering Trump het bombarderen van kinderen plant via signal
– ‘Hoe oorlog stoken in tijden van vrede’, met gulle medewerking van de VRT

Bronnen:

– Why did Jeffrey Goldberg leave the ‘bomb Yemen’ Signal chat?
– The amateurism of the Trump White House