Een flyer van een protest tegen de arrestatie van Mahmoud Khalil. Foto: SWinxy/CC BY 4.0.
Open brief - Mahmoud Khalil

Politiek gevangene Mahmoud Khalil schrijft vanuit de cel: “Wie heeft het recht om rechten te hebben?”

Op 18 maart 2025 werd Mahmoud Khalil, een van de leiders van studentenbeweging voor Palestina in de VS, opgepakt en gedeporteerd naar een detentiecentrum in Louisiana. Vanuit zijn cel schrijft hij: "Mijn onrechtvaardige detentie is tekenend voor het anti-Palestijnse racisme dat zowel de regering-Biden als de regering-Trump hebben getoond.”

woensdag 19 maart 2025 14:54
Spread the love

Brief van een Palestijnse politieke gevangene in Louisiana
Gedicteerd via de telefoon vanuit ICE-detentie
18 maart 2025

Mijn naam is Mahmoud Khalil en ik ben een politieke gevangene.

Ik schrijf u vanuit een detentiecentrum in Louisiana, waar ik wakker word tijdens koude ochtenden en lange dagen doorbreng als getuige van de stille onrechtvaardigheden die plaatsvinden tegen een groot aantal mensen die uitgesloten zijn van de bescherming van de wet.

Wie heeft het recht om rechten te hebben? Zeker niet de mensen die hier samengepakt zitten in cellen. Niet de Senegalese man die ik ontmoette, die al een jaar van zijn vrijheid beroofd is, zijn juridische situatie onzeker en zijn familie een oceaan verwijderd. Ook niet de 21-jarige gevangene die ik ontmoette, die voet zette in dit land toen hij negen jaar was, alleen om gedeporteerd te worden zonder zelfs maar een hoorzitting.

Gerechtigheid is niet aanwezig binnen de immigratiefaciliteiten van dit land.

Op 8 maart werd ik meegenomen door agenten van het DHS, die weigerden een arrestatiebevel te tonen, en mijn vrouw en mij lastigvielen toen we terugkeerden van een etentje. Inmiddels is het videomateriaal van die nacht openbaar gemaakt.

Voor ik begreep wat er gebeurde, hadden agenten mij geboeid en gedwongen in een ongemarkeerde auto. Op dat moment was mijn enige zorg de veiligheid van Noor. Ik had geen idee of ze haar ook zouden meenemen, omdat de agenten hadden gedreigd haar te arresteren omdat ze niet van mijn zijde wilde wijken.

DHS vertelde me urenlang niets — ik wist niet waarom ik gearresteerd was of dat ik direct uitgezet zou worden. Op 26 Federal Plaza sliep ik op de koude vloer. In de vroege ochtenduren brachten agenten mij over naar een andere faciliteit in Elizabeth, New Jersey. Daar sliep ik op de grond en werd mij ondanks mijn verzoek een deken geweigerd.

Mijn arrestatie is een direct gevolg van het feit dat ik me uitsprak voor een vrij Palestina

Mijn arrestatie was een direct gevolg van het uitoefenen van mijn recht op vrijheid van meningsuiting, van het feit dat ik me uitsprak voor een vrij Palestina en het beëindigen van de genocide in Gaza, die maandagavond opnieuw in volle hevigheid werd hervat.

Nu het staakt-het-vuren van januari verbroken is, wiegen ouders in Gaza opnieuw te kleine lijkwades en moeten families kiezen tussen uithongering en ontheemding of bommen. Het is onze morele plicht om door te gaan met de strijd voor hun volledige vrijheid.

Ik ben geboren in een Palestijns vluchtelingenkamp in Syrië, in een familie die sinds de Nakba in 1948 verdreven is van haar land. Ik bracht mijn jeugd door in nabijheid van, maar toch ver verwijderd van mijn vaderland. Maar Palestijn zijn is een ervaring die grenzen overstijgt.

In mijn omstandigheden zie ik overeenkomsten met Israëls gebruik van administratieve detentie — gevangenschap zonder proces of aanklacht — om Palestijnen van hun rechten te beroven.

Ik denk aan onze vriend Omar Khatib, die zonder aanklacht of proces gevangen werd gezet door Israël toen hij terugkeerde van een reis. Ik denk aan de directeur van een ziekenhuis en kinderarts uit Gaza, Dr. Hussam Abu Safiya, die op 27 december door het Israëlische leger werd gevangen genomen en tot op heden vastzit in een Israëlisch martelkamp.

Voor Palestijnen is gevangenisstraf zonder eerlijk proces aan de orde van de dag.

Ik heb altijd geloofd dat mijn plicht niet alleen is om mezelf te bevrijden van de onderdrukker, maar ook om mijn onderdrukkers te bevrijden van hun haat en angst.

Mijn onrechtvaardige detentie is tekenend voor het anti-Palestijnse racisme in de VS

Mijn onrechtvaardige detentie is tekenend voor het anti-Palestijnse racisme dat zowel de regering-Biden als de regering-Trump hebben getoond gedurende de afgelopen 16 maanden, terwijl de VS Israël wapens bleef leveren om Palestijnen te doden en internationale interventie voorkwam.

Al decennialang drijft anti-Palestijns racisme pogingen om Amerikaanse wetten en praktijken uit te breiden, die gewelddadig worden ingezet om Palestijnen, Arabische Amerikanen en andere gemeenschappen te onderdrukken. Dat is precies waarom ik word aangepakt.

Terwijl ik wacht op juridische beslissingen die de toekomst van mijn vrouw en kind bepalen, blijven degenen die mijn vervolging mogelijk maakten comfortabel aan Columbia University. Presidenten Shafik, Armstrong en decaan Yarhi-Milo hebben de basis gelegd voor de Amerikaanse overheid om mij aan te pakken, door pro-Palestijnse studenten willekeurig te bestraffen en virale doxing-campagnes — gebaseerd op racisme en desinformatie — ongecontroleerd te laten doorgaan.

Columbia heeft mij aangepakt vanwege mijn activisme, en creëerde een nieuw autoritair disciplinair bureau om het recht op een eerlijk proces te omzeilen en studenten het zwijgen op te leggen die kritiek uiten op Israël.

Columbia gaf toe aan federale druk door studentendossiers vrij te geven aan het Congres en door toe te geven aan de nieuwste bedreigingen van de regering Trump. Mijn arrestatie, de verwijdering of schorsing van minstens 22 Columbia-studenten — sommigen van hen beroofd van hun bachelordiploma, slechts enkele weken vóór hun afstuderen — en de verwijdering van SWC-voorzitter Grant Miner aan de vooravond van contractonderhandelingen, zijn duidelijke voorbeelden.

Als mijn detentie iets bewijst dan is het wel de kracht van de studentenbeweging

Als mijn detentie iets bewijst dan is het wel de kracht van de studentenbeweging en de rol die speelde in het verschuiven van de publieke opinie in het voordeel van Palestijnse bevrijding.

Studenten stonden al lang aan het front van maatschappelijke verandering — zij leidden de strijd tegen de oorlog in Vietnam, stonden op de voorste linies van de burgerrechtenbeweging en dreven de strijd tegen apartheid in Zuid-Afrika aan. Ook vandaag, zelfs als het publiek dat nog niet volledig beseft, zijn het studenten die ons richting waarheid en gerechtigheid sturen.

De regering-Trump pakt mij aan als onderdeel van een bredere strategie om afwijkende meningen te onderdrukken. Visumhouders, green card-houders en zelfs staatsburgers zullen allemaal aangepakt worden vanwege hun politieke overtuigingen.

In de komende weken moeten studenten, activisten en gekozen functionarissen zich verenigen om het recht op protest voor Palestina te verdedigen. Wat op het spel staat zijn niet alleen onze stemmen, maar de fundamentele burgerlijke vrijheden van iedereen.

Hoewel ik mij ervan bewust ben dat dit moment mijn persoonlijke omstandigheden overstijgt, hoop ik niettemin vrij te zijn om getuige te kunnen zijn van de geboorte van mijn eerste kind.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!