Nieuwe onthullingen van een Palestijnse onderzoeker tonen aan dat Julia Sebutinde bijna een derde van haar juridische oordeel over de Israëlische bezetting van Palestina rechtstreeks heeft overgenomen uit bronnen, zonder dat ze die vermeldde.
Prestigieuze functie
Sebutinde bekleedt zonder twijfel de meest prestigieuze rechterlijke functie. Nu wordt ze beschuldigd van het bijna woord voor woord overnemen van zinnen in haar afwijkende standpunt dat ze op 19 juli schreef.

Majd Abuamer
De Palestijnse onderzoeker Majd Abuamer van het Doha Institute, die voor een boek van de Amerikaanse wetenschapper Norman Finkelstein een studie heeft gemaakt die Middle East Eye heeft kunnen zien, concludeert nu dat “ten minste 32 procent van Sebutinde’s betoog is geplagieerd”. Zijn onderzoek zal deel uitmaken van Finkelsteins boek Gaza Gravediggers dat in juni uitkomt.
Terwijl de meeste rechters het eens waren met het advies, verwierp Sebutinde de conclusies
Sebutinde verwierp conclusie
Afgelopen juli oordeelde een panel van 15 rechters dat de decennialange bezetting van de Palestijnse gebieden door Israël “onwettig” was en dat de “bijna volledige segregatie” van de bevolking op de bezette Westelijke Jordaanoever in strijd is met internationale wetten over “rassenscheiding” en “apartheid”.
Hoewel de meeste rechters het eens waren met het advies, verwierp Sebutinde de conclusies van het ICJ en stelde dat de zaak via onderhandelingen tussen de partijen moest worden opgelost.

Waarnemend ICJ-voorzitter Julia Sebutinde uit Uganda is al 12 jaar lid van het Internationaal Hof van Justitie. Ze heeft ze die functie van dit in Den Haag gevestigde VN-rechtscollege overgenomen van haar voorganger Salam die premier van Libanon is geworden / Archieffoto 2013 Wikimedia CC BY-SA 3.0
Bizar
Toen Middle East Eye (M.E.E.) aan Sebutinde om een reactie vroeg, weigerde ze in te gaan op de beschuldigingen van plagiaat. Finkelstein vertelde M.E.E. dat toen hij in juli de afwijkende mening van de Oegandese rechter las, hij deze “bizar” vond en vermoedde dat er mogelijk sprake was van plagiaat.
“Dus postte ik op mijn Twitter-account: Wil iemand mij vrijwillig helpen plagiaat op te sporen?”, aldus de schrijver-wetenschapper. Na Finkesteins oproep op X, voorheen Twitter, kwam Abuamer, die opgroeide in Gaza, met een grondig onderzoek van het document.
“Hij is heel nauwkeurig. Hij constateert dat 32,2 procent van haar betoog is geplagieerd”, zei Finkelstein. Een van de bronnen waaraan, volgens Abuamer, Sebutinde zinnen woord voor woord ontleende, is een video van de conservatieve activist David Brog, getiteld “Waarom is er geen Palestijnse staat?”.
Hieronder een fragment van de videocanada: Why Isn’t There a Palestinian State?
In haar overzicht van de geschiedenis van het Israëlisch-Palestijnse conflict schreef Sebutinde dat ten tijde van de Peel Commissie van 1937, “de Britse regering de Palestijnse Arabieren 80 procent van het Mandaatgebied Palestina (Transjordanië) aanbood en de Joden de resterende 20 procent (Palestina) in een voorstel dat sterk in het voordeel van de Arabieren was. Hoewel de staat die de Joden in dat voorstel toegewezen kregen, erg klein was, stemden ze in met het aanbod, terwijl de Arabieren het afwezen en hun gewapende strijd tegen het Britse mandaat hervatten.”
Grote delen
De overeenkomstige zin in de video van Brog luidt: “De voorgestelde splitsing was zwaar in het voordeel van de Arabieren. De Britten boden hen 80 procent van het betwiste gebied; de Joden de resterende 20 procent. Hoewel de staat die de Joden in dat voorstel toegewezen kregen, erg klein was, stemden ze in met het aanbod, terwijl de Arabieren het afwezen en hun gewapende strijd tegen het Britse mandaat hervatten.”
Verschillende zinnen van Sebutinde zijn letterlijk overgenomen uit een column van een voormalige onderminister van Defensie van de VS
Grote delen van de tekst van Brog’s video komen voor in Sebutinde’s afwijkende opinie – veel ervan woord voor woord. Nochtans vermeldt ze de video nergens in haar voetnoten.
Brog is de voormalige directeur van Christians United for Israel en de huidige directeur van de Maccabee Task Force, die de Boycott, Divestment and Sanctions-beweging bestrijdt op campussen in de VS en Canada.

De BDS-campagne is sinds 2005 een wereldwijde actie voor de mensenrechten van Palestijnen. Joodse lobbys als die van David Brog gaan daar weer tegenin. Wikimedia / CC BY-SA 2.0
Abuamer vond ook passages uit een paper uit 2016 getiteld “Palestine, Uti Possidetis Juris and the Borders of Israel” van Abraham Bell en Eugene Kontorovich (2016). Deze passages werden vorige week aangehaald in een blog van Mihai Martoiu Ticu, een schrijver uit Nederland. Bell en Kontorovich behoorden tot de drie rechtsgeleerden die in januari vorig jaar een brief schreven aan de politieke leiders van Israël, waarin ze stelden dat Israël juridisch niet verplicht was om ontheemde Palestijnen in het noorden van Gaza naar hun huizen te laten terugkeren.
Letterlijk
Verschillende zinnen van Sebutinde zijn ook letterlijk overgenomen uit een column van de voormalige Amerikaanse ambtenaar Douglas Feith, zoals M.E.E. vorige week meldde. Feith was van juli 2001 tot augustus 2005 onderminister van Defensie in de regering van VS-president George W. Bush en was verantwoordelijk voor de Amerikaanse strategie voor de oorlogen in Irak en Afghanistan. Hij schreef ook mee aan een beleidsdocument voor de Israëlische premier Benjamin Netanyahu in 1996, waarin hij Israël aanraadde dat om te overwegen om Saddam Hoessein uit Irak te verwijderen en militair in te grijpen in Syrië door middel van proxy-legers. [1]

Norman G. Finkelstein. Foto: Zuhairali, Wikimedia Commons / CC BY-SA 3.0 DEED
Zinnen overgenomen van Wikipedia en BBC
Niet alle bronnen waar Sebutinde zinnen uit overnam, zijn pro-Israëlisch of conservatief. Abuamer ontdekt dat verschillende passages rechtstreeks zijn overgenomen van Wikipedia en BBC News. In een passage waarin ze de achtergrond van de oorlog in 1973 in het Midden-Oosten schetst, schrijft Sebutinde:
“De Israëli’s erkenden dat, ondanks indrukwekkende operationele en tactische prestaties op het slagveld, er geen garantie was dat ze de Arabische staten altijd militair zouden domineren, zoals ze steeds hadden gedaan tijdens de Eerste, Tweede en Derde Arabisch-Israëlische Oorlogen; deze veranderingen effenden de weg voor het Israëlisch-Palestijnse vredesproces.”
Behalve dat er af en toe een woord is veranderd, is dit overgenomen van de “Yom Kippur War” Wikipedia-pagina, van eind juli.
Een aantal zinnen zijn letterlijk overgenomen uit een BBC-uitleg over de geschiedenis van de oorlogen tussen Israëli’s en Palestijnen in Gaza.
Er zijn ook ten minste twee bronnen die letterlijk door Sebutinde worden geciteerd uit officiële verklaringen aan de rechtbank voor de zaak van juli. Geen van deze bronnen wordt door Sebutinde vermeld.

Het Internationaal Gerechtshof in Den Haag, vaak aangeduid met zijn Engelstalige afkorting ICJ waarvan Sebutinde nu voorzitter is. Het behandelt geschillen tussen staten. Niet te verwarren met het ICC, het elders in die stad gevestigde Internationaal Strafhof dat een arrestatiebevel heeft uitgevaardigd tegen de Israëlische president Netanyahu. Wikimedia CC BY-SA 4.0
Sebutinde schreef: “In het kader van de Abraham-akkoorden zijn er in 2020 normalisatieakkoorden (gelijkwaardig aan vredesverdragen) gesloten tussen Israël en een diverse lijst van Arabische landen waaronder de Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein, Marokko en Soedan. De Israëlische aanwezigheid op de Westelijke Jordaanoever is in afwachting van de sluiting van een vredesakkoord tussen Israël en de Palestijnen in overeenstemming met de internationale en bilaterale kaders voor de oplossing van het conflict.”
“Het zegt iets over al het menselijk talent dat door Israël in Gaza werd verspild en vernietigd”
Die zin is, naast verschillende andere, geschreven door de International Association of Jewish Lawyers (IJL) in diens schriftelijke verklaring die is ingediend bij het ICJ als onderdeel van de procedure van juli over het beleid van Israël in de bezette gebieden.
Experts
Middle East Eye raadpleegde juridische experts over deze zaak. Die verklaarden dat het minder problematisch is om zinnen over te nemen uit verklaringen die door deelnemers aan de zaak bij de rechtbank zijn ingediend, en dat dit niet noodzakelijkerwijs als plagiaat wordt beschouwd. Eén expert zei dat, hoewel het geen plagiaat was, de bron van de bijdrage toch vermeld had moeten worden, in plaats van dat Sebutinde deed alsof het haar eigen kijk op de wet was.
Eilandstaat Fiji
Sebutinde citeerde niet alleen de International Association of Jewish Lawyers, maar ook uit verklaring van de eilandstaat Fiji aan de rechtbank. Ze schreef: “De meeste deelnemers aan deze adviesprocedure hebben het Hof helaas een eenzijdig verhaal voorgeschoteld dat geen rekening houdt met de complexiteit van het conflict en dat de juridische, culturele, historische en politieke context verkeerd weergeeft.”
Ondertussen vertelde de woordvoerder van Fiji het Hof het volgende: “Fiji is van mening dat dit Hof in deze procedure helaas een duidelijk eenzijdig verhaal voorgeschoteld heeft gekregen. Dit houdt geen rekening met de complexiteit van dit geschil en geeft een verkeerd beeld van de juridische, historische en politieke context.” In de voetnoten werd Fiji niet genoemd.
Nog geen reactie
M.E.E. heeft het ICJ om commentaar gevraagd, maar op het moment van publicatie was er nog geen reactie. Finkelstein prees het onderzoek van Abuamer, dat hij omschreef als “briljant” en “nauwkeurig”. “Het zegt iets over al het menselijk talent dat door Israël in Gaza werd verspild en vernietigd,” zei de geleerde. “Ik heb zoveel indrukwekkende mensen uit Gaza ontmoet.”

x
Rayhan Uddin is als journalist in Londen gefocused op het Midden-Oosten en schreef over geopolitiek, conflicten en mensenrechten.
Dit artikel verscheen eerder op Middle East Eye. De vertaling is van Gaston Van Dyck.
Note:
[1] Proxy-oorlog of ‘oorlog bij volmacht’ (Engels: proxy war) is een conflict waarbij één partij (meestal een grootmacht) een andere partij, de gevolmachtigde, een oorlog laat voeren, en daarbij als achterman optreedt. Het vuile werk wordt m.a.w. door een ander gedaan. De grootmacht levert economische, ideologische, logistieke en/of militaire steun. De gevolmachtigde is meestal een kleiner land en draait meestal voor de negatieve consequenties van zo’n oorlog op.