Kinderen staan in de rij voor een vaccinatiecampagne in Gaza. Foto: PRCS via X
Analyse - and

De kinderen van Gaza vriezen dood

Er is nu wel een bestand in Gaza, maar dat belet niet dat de levensomstandigheden er verschrikkelijk zijn. Gevangen in oorlogsgebied zonder hulp, eisen de ijskoude omstandigheden het leven van baby's, en leggen ze de verwoestende tol voor burgers wereldwijd bloot.

dinsdag 21 januari 2025 12:41
Spread the love

 

Begin december 2024 tot begin januari 2025 daalde de lichaamstemperatuur van acht baby’s onder een aanvaardbare waarde en vroren ze dood. Deze toestand staat bekend als onderkoeling. Het meest recente kind dat stierf, Yousef, lag naast zijn moeder te slapen omwille van het koude weer, zoals ze aan Al Jazeera vertelde.

De temperaturen in Gaza zijn gedaald tot net boven het vriespunt, wat bij gebrek aan onderdak, dekens en warm beddengoed dodelijk is. Lichaamswarmte is de enige bescherming en dat is minimaal voor een zuigeling.

De moeder van Yousef zei: “Hij sliep naast me en ‘s ochtends vond ik hem bevroren en dood. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Niemand kan mijn ellende voelen. Niemand in de wereld kan onze catastrofale situatie begrijpen”.

Elk van deze verhalen is onbegrijpelijk. De familie al-Batran in Deir al-Balah leeft in een tent van blauw plastic. Hun beddengoed is het enige dat is overgebleven van hun verwoeste huishouden. Ze hebben geen enkele hulp ontvangen.

Ten minste 92 procent van de woningen in Gaza is verwoest

Tweelingbroers Ali en Jumaa werden geboren tijdens het verschrikkelijke genocidale bombardement in november 2024, maar de een na de ander bezweek aan onderkoeling. Toen de vader aan Jumma’s hoofd voelde, was het “zo koud als ijs”.

Begin januari 2025 bleek uit onderzoek van de Verenigde Naties en de Palestijnse regering dat ten minste 92 procent van de woningen in Gaza is verwoest. De meeste Palestijnen die in het noorden van Gaza zijn achtergebleven, hebben geen huis om in te schuilen.

Ze leven in geïmproviseerde tenten en hebben zelfs geen toegang tot de tenten van de Verenigde Naties die maar mondjesmaat beschikbaar zijn. Omdat er geen ziekenhuizen meer open zijn in het noorden van Gaza, worden er in de tenten kinderen geboren die geen medische zorg krijgen.

“De gezondheidssector wordt systematisch ontmanteld,” vertelde dr. Rik Peeperkorn van de Wereldgezondheidsorganisatie op 3 januari aan de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. In de zogenaamde ‘veilige zone’ van al-Mawasi, vlakbij Khan Younis, stierven drie baby’s aan onderkoeling.

Mahmoud al-Faseeh, de vader van Sila Mahmoud al-Faseeh (die stierf in haar derde week), vertelde aan Al Jazeera: “We slapen op het zand, we hebben niet genoeg dekens en we voelen de kou in onze tent.” Het verhaal is hetzelfde over de hele Gazastrook: de kou komt ‘s nachts, de onophoudelijke regen maakt alles vochtig, de tenten zijn ontoereikend, de dekens zijn versleten en de baby’s – de meest kwetsbaren – sterven.

Dit lijden is niet beperkt tot Gaza of de Palestijnen. Dergelijke verhalen van ouders die hun kinderen naast zich in een inadequate tent aantreffen, zonder dekens vanwege het gebrek aan hulp, zijn helaas niet uniek. De bevroren kinderen in de sloppenwijk Chaman-e-Babrak in Kabul in 2012, hadden namen die buiten hun families volkomen vergeten zijn.

Oorlogsgebieden zijn knekelhuizen voor burgers geworden en hele bevolkingsgroepen worden gegijzeld en gebrutaliseerd

Dit waren slachtoffers van een almaar voortdurende oorlog die de Afghanen van het platteland naar de steden verdreef waar ze in veredelde plastic tenten leefden. Er is ook weinig dat nog herinnert aan de dierbare baby’s die doodvroren in de naamloze kampen ten noorden van Idlib, Syrië, langs de Turkse grens.

De ouders van deze kinderen trokken tien jaar lang van tent naar tent en probeerden wanhopig een stabiel leven te vinden. Sommige van hun kinderen zijn doodgevroren. Andere gezinnen zijn omgekomen toen de gevaarlijke kachels in deze plastic tenten hun hele gezin in vlammen deed opgaan.

Oorlogen tegen burgers

Oorlogsgebieden zijn niet langer plaatsen waar strijders tegen elkaar vechten. Het zijn knekelhuizen voor burgers geworden waar hele bevolkingsgroepen worden gegijzeld en gebrutaliseerd. In mei 2024, voordat de volledige tol van de Israëlische genocide was gemeten, presenteerde de secretaris-generaal van de VN een rapport over burgerdoden aan de Veiligheidsraad. De gegevens zijn ontstellend:

De Verenigde Naties registreerden ten minste 33.443 burgerdoden in gewapende conflicten in 2023, een stijging van 72 procent ten opzichte van 2022. Het aantal gedode vrouwen en kinderen verdubbelde respectievelijk en verdrievoudigde ten opzichte van 2022.

In 2023 vielen zeven van de tien geregistreerde doden wereldwijd in de bezette Palestijnse gebieden en Israël

In 2023 waren 4 op de 10 burgers die in conflicten werden gedood vrouwen, en 3 op de 10 kinderen. Zeven van de tien wereldwijd geregistreerde doden vielen in de bezette Palestijnse gebieden en Israël, waardoor dit het dodelijkste conflict voor burgers was in 2023.

Het cijfer met betrekking tot de bezette Palestijnse gebieden omvat het Israëlische geweld van oktober tot december 2023, maar niet het geweld dat in 2024 intensiever werd. Die cijfers komen later dit jaar.

Een terugblik op de westerse oorlogen in Afghanistan, Pakistan, Irak, Syrië en Jemen na 9/11 toont de sombere algemene houding ten opzichte van burgers in deze delen van de wereld. Het aantal directe doden door de bommen en het geweervuur wordt geschat op bijna een miljoen, een enorme onderschatting, maar nog steeds een zeer groot aantal.

Als je daar de extra doden bij optelt, onder andere door verhongering en onderkoeling, komt het dodental in de buurt van vijf miljoen, ook een onderschatting maar in ieder geval een indicatie van de werkelijke impact.

Op 29 augustus 2021 zweefden twee Amerikaanse MQ-9 Reapers boven een witte Toyota Corolla die de parkeerplaats opreed van een meergezinswoning in de volkswijk Khwaja Burgha in Kabul.

De Amerikaanse drone-operatoren, die de auto de afgelopen acht uur hadden gevolgd, zagen hoe een man de auto verliet, hoe een groep mensen hem kwam begroeten en hoe één persoon een zwarte tas van de achterbank van de auto haalde. Op dat moment besloten de VS een hellevuur aan raketten af te vuren op de man en de mensen om hem heen.

Ze werden allemaal gedood. Het bleek dat de man, Zemari Ahmadi, geen lid was van de vijandelijke groep ISIS-K, maar een medewerker van een in Californië gevestigde niet-gouvernementele organisatie genaamd Nutrition and Education International (NEI). De mensen die hem vanuit het huis kwamen begroeten waren zijn kinderen, kleinkinderen en neven en nichten.

Geen enkele Israëlische soldaat zal worden aangeklaagd of schuldig worden bevonden aan de dood van de Palestijnse kinderen in Gaza

In de zwarte tas, die volgens de VS explosieven bevatte, zat een laptop van NEI en in een andere tas zaten waterflessen. De secundaire explosie die de operatoren op hun videofeed zagen, was niet van een bom maar van een propaantank.

Vijay Prashad

De lijst van mensen die op die dag door de Verenigde Staten werden gedood, zou tot nadenken moeten stemmen, omdat velen nog zo jong waren: Zemari Ahmadi (43 jaar), Naser Haidari (30 jaar), Zamir (20 jaar), Faisal (16 jaar), Farzad (10 jaar), Arwin (7 jaar), Benyamen (6 jaar), Malika (6 jaar), Ayat (2 jaar) en Sumaya (2 jaar).

Dit is de laatste Amerikaanse droneaanval voor de Amerikaanse terugtrekking uit Afghanistan. Geen enkele Amerikaanse soldaat werd van moord beschuldigd, laat staan schuldig bevonden. Geen enkele Israëlische soldaat zal worden aangeklaagd of schuldig worden bevonden aan de dood van de Palestijnse kinderen in Gaza.

Dit is de straffeloosheid die de aanval op burgers kenmerkt, inclusief de kleine Palestijnse baby’s die doodvriezen in hun blauwe tenten, liggend naast hun wanhopige ouders.

 

Vijay Prashad is een Indiase historicus, redacteur en journalist.

Dit artikel verscheen eerder op Peoples Dispatch. De vertaling is van Ann Dejaeghere.

 

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!