Het plan dat nu door alle partijen in het conflict – tot nader order op Israël na – is goedgekeurd is identiek aan wat in mei 2024 al op tafel lag en op een onverbiddelijk njet stootte van de extreemrechtse regering in Israël.
Voor de meer dan tienduizend doden die in de voorbije acht maanden zijn gevallen komt het bestand te laat. Voor de tientallen die de laatste paar dagen gedood zijn eveneens. (Volgens The Lancet wordt het aantal doden en gewonden in de genocide met 41 procent onderschat.)
Sinds de bekendmaking van het bestand zijn al meer dan 70 Palestijnen in Gaza vermoord. Deze mensenlevens zijn op het conto van niet alleen Netanyahu en de fascisten in zijn regering te schrijven, maar ook op dat van Joe Biden en Kamala Harris die in haar mislukte verkiezingscampagne hypocriet beweerde dat zij en de president dag en nacht werkten aan een onderhandelde oplossing voor de oorlog – in werkelijkheid de genocide.
Voor een groot deel van de wereld heeft het Apartheidsregime alle krediet verloren
Europa en met name Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk zijn op zijn zachtst gezegd medeplichtig aan de dood en de verminking van de tien- wellicht honderdduizenden Palestijnen en de ontwrichting en vernietiging van alle basisvoorwaarden voor een menselijk bestaan in de Gazastrook.
Ook Scholz, Baerbock, Starmer en Macron hebben bloed aan hun handen en dichter bij huis de goedpraters van de genocide zoals De Wever, Francken en Bouchez.
Het bestand is er naar verluidt gekomen onder zware druk van de verkozen Amerikaanse president Donald Trump die het gehad heeft met de koppige onwil van zijn bondgenoot Netanyahu. Op sociale media is een video te zien waarin Jeffrey Sachs, een gerespecteerde econoom, Netanyahu verantwoordelijk stelt voor de genocide en de oorlogen in het Midden-Oosten en hem een son of a bitch – een klootzak – noemt.
Professor Jeffrey Sachs gaf een lezing aan de Cambridge University en beantwoordde vragen (1:21:39):
Trump heeft dat filmpje op zijn sociale medianetwerk Truth Social gedeeld. Een Amerikaanse president kan dus genoeg druk uitoefenen op Israël om een – zij het voorlopig – einde te maken aan het geweld.
Zo volstond in 1982 een telefoontje van president Ronald Reagan naar de toenmalige Israëlische premier Menachem Begin om de bombardementen op Beiroet te stoppen. En nogmaals blijkt dus dat de oorlog een Amerikaanse oorlog is, net zoals de oorlog tegen Rusland in Oekraïne. Er komt een einde aan de gevechten als dat in het belang is van de Verenigde Staten en niet eerder. Zo zal het er ook in Oekraïne aan toe gaan.
Betekent dit nu dat Donald Trump een vredestichter is? Geenszins. De bedoeling van Trump was een spectaculair succes als ‘dealmaker’ te kunnen voorleggen nog voor hij officieel met het ambt van president wordt bekleed.
Dat reële succes betreft de vrijlating van de Israëlische en Amerikaanse gegijzelden. Het lot van de Palestijnen is het minste van Trumps zorgen, zoals ook bleek uit zijn eerste ambtstermijn. Trump heeft lak aan de fundamentele rechten van de Palestijnse bevolking, net zoals ook de mensenrechten in het algemeen hem Siberisch koud laten.
Internationaal zit de zionistische staat in de beklaagdenbank
Daarom kost het hem geen enkele moeite om de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever de prijs te laten betalen voor zijn succes in Gaza. Want als één iets de fascistische fractie in Netanyahu’s regering over de streep kan halen, is het de verdere kolonisering van de Westelijke Jordaanoever met illegale nederzettingen, pogroms en terreur van de joodse settlers en het Israëlische leger tegen de Palestijnse bevolking.
Jeffrey Sachs reageert op het feit dat president Trump zijn toespraak aan de Cambridge University heeft overgenomen op zijn sociale netwerk Truth Social (27:48):
Al is het moeilijk voor te stellen hoe de situatie op de Westelijke Jordaanoever nóg erger kan dan nu al het geval is, te verwachten valt dat de terreur en de landroof in een nieuwe fase komen met al of niet stilzwijgende toestemming van Trump.
Over de toekomst van Gaza blijft intussen de grootste onzekerheid bestaan. De plannen om Gaza te koloniseren en de bevolking te verdrijven zijn niet van tafel en het is onwaarschijnlijk dat de settlerbeweging die op alle maatschappelijke vlakken in Israël haar invloed ziet toenemen, afstand zou nemen van een toekomstvisie waarin niet alleen Gaza maar ook de Westelijke Jordaanoever van de Palestijnse bevolking wordt gezuiverd.
Het is evenmin waarschijnlijk dat een regering-Trump die plannen een strobreed in de weg zal leggen. Als de eerste regeerperiode van Trump een aanwijzing kan geven, kunnen we verwachten dat Arabische regimes onder leiding van Saoedi-Arabië een rol zullen spelen in de toekomst van het gebied, wellicht door de financiering van de wederopbouw (die volgens schattingen 80 jaar in beslag kan nemen) het sturen van een ‘vredesmacht’ of door een politiek mandaat om het gebied te besturen of onder voogdij te plaatsen en een terugkeer van Hamas te verhinderen.
Hoe dan ook zullen we een voortzetting zien van een honderdjarige politieke traditie waarin boven het hoofd van de Palestijnen over hun lot wordt beslist. Evengoed leert het verleden ons dat het Palestijnse verzet zoals in de afgelopen driekwart eeuw weer zal opveren en dat voor elke gedode strijder minstens twee anderen zullen opstaan.
Ook wat Israël zelf betreft, is het een open vraag wat de gevolgen zullen zijn van deze jongste fase in de honderdjarige oorlog tegen de oorspronkelijke bevolking van het land. Israël vernietigt Gaza en een deel van Libanon maar heeft de oorlog verloren, schrijft de voormalige Griekse minister van Financiën en linkse activist Yanis Varoufakis.
Trump noemt Netanyahu een bitch en deelt video van Jeffrey Sachs (4:49):
Volgens hem is de Israëlische economie in een “spiraal van ineenstorting” terechtgekomen. De machtstoename van de settlerbeweging heeft de diepe kloof tussen de religieuze fanaten die zich een messianistische roeping toebedelen en de seculiere maatschappij verder uitgediept.
De high-techsector die essentieel is voor de toekomst van de apartheidsstaat, ziet hoogopgeleiden met bosjes vertrekken. Vorig jaar hebben 82.700 joodse Israëli’s het land verlaten, meer dan dubbel het gemiddelde jaarlijkse aantal tussen 2018 en 2022.
Een open brief van vooraanstaande Israëlische economen schetst een somber beeld van de toekomst. Als een kritische massa van slechts tien procent van de 300.000 werknemers in de high-tech sector het land verlaten, zal Israël de ontwikkelde wereld hebben verlaten, zo heet het.
Voeg daaraan toe de desillusie in het almachtig gewaande leger dat niet in staat was de aanval van Hamas te voorzien en te neutraliseren en dat er evenmin in slaagt het verzet in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever te breken.
Internationaal zit de zionistische staat bovendien in de beklaagdenbank. Miljoenen komen op straat tegen de genocide.
Voor een groot deel van de wereld heeft het apartheidsregime alle krediet verloren. Het zionistische project verkeert in zwaar weer.
