Raes lag in 1979 mee aan de basis van de oprichting van het Vlaams Blok en stond ook aan de wieg van de extreemrechtse groepering Voorpost. Hij zou tien jaar als senator zetelen en ook enige tijd in de Vlaamse Raad, de voorloper van het Vlaams Parlement, zitten. 

In 2001 trok hij op de Nederlandse televisie in twijfel of de uitroeiing met de gaskamers wel zo grootschalig was. Oude vrienden van Raes getuigen in De Morgen dat die uitspraken een diepe overtuiging weergaven. “Ik weet zeker dat hij daar nog altijd achter stond.”

Raes was ook jarenlang de contactpersoon in België voor nazicollaborateurs uit Vlaanderen die naar Argentinië waren gevlucht. In 2008 werd hij veroordeeld voor negationisme, maar nu kreeg hij dus een eerbetoon in het Vlaams Parlement in de vorm van een minuut stilte, twee weken voor de minuut stilte in Auschwitz, 80 jaar na de bevrijding van het kamp. 

De partij Groen kondigde reeds vooraf aan om het halfrond te verlaten tijdens deze herdenking. “Eer betuigen aan iemand die genocide ontkende, is onaanvaardbaar, zeker nu er opnieuw een genocide bezig is en een veroordeling van volkerenmoorden net luider en krachtiger hoort te zijn dan ooit”, zo verklaart Mieke Schauvliege (Groen). 

Ze kregen daarbij navolging van de fracties van de PVDA en Vooruit die eveneens de zaal verlieten. De Open VLD-fractie bleef in de zaal, maar de parlementsleden bleven zitten, terwijl de parlementsleden van Vlaams Belang, N-VA en CD&V wel recht stonden tijdens het moment van stilte.

Dat een meerderheid van de leden van het Vlaams Parlement eer betuigden aan een Holocaustontkenner kan gezien worden als een teken aan de wand van het verval van de democratische ideologie. Het enige dat nodig is om het extreemrechts opnieuw te laten winnen is namelijk dat de democratische krachten blijven toekijken en niets doen of erger, gewoon meelopen.