“Niemand geeft een zak om goed eten. Of zo lijkt het toch”, zegt Jelle Goossens, woordvoerder van Rikolto. “Onderzoek toonde eerder al dat schoolomgevingen gedrenkt zijn in reclame voor ongezonde voeding en dat slechts een derde van de brooddozen evenwichtig gevuld is.” Ook in de supermarkt is duurzame, gezonde voeding nog lang niet de makkelijkste keuze. “Het Superlijst-onderzoek toonde aan dat supermarkten meer moeten doen voor milieu en mensenrechten in hun aanvoerketens.”

Zakken vol goed eten

Tijdens de Week voor Goed Eten maakt Rikolto duidelijk dat heel veel mensen wél een zak geven om goed eten. Zo kan je voor 10 euro een Rikolto-winkelzak kopen met de boodschap ‘ik geef om goed eten’. Op meer dan 45 locaties kan je ook een winkelzak vol goed eten bestellen, gevuld met producten van lokale boeren en handelaars.

Foto: Rikolto vzw

“Met deze actie brengen onze vrijwilligers niet alleen goed eten op het bord van mensen, maar tonen ze ook het gezicht van de mensen die er elke dag voor in de weer zijn”, zegt Jelle Goossens. Je betaalt de deelnemende boeren en handelaars een eerlijke prijs voor hun producten. De opbrengst van de actie gaat naar de projecten van Rikolto om wereldwijd te werken aan een eerlijk, transparant en milieuvriendelijk voedselsysteem. “Zo gaat lokale solidariteit hand in hand met internationale solidariteit.”

Beleid laat kansen liggen

Met deze acties wil Rikolto zoveel mogelijk mensen een signaal laten geven om van goed eten een topprioriteit te maken in het beleid, in de winkel en op school. “Zo sla je veel vliegen in één klap”, legt Jelle Goossens uit. “Want goed eten is de goedkoopste gezondheidszorg, het is inkomen voor miljoenen boerenfamilies, een krachtig wapen in de strijd tegen klimaatverandering en het verbindt mensen, van stad tot platteland.”

Steden kunnen daarbij een voortrekkersrol spelen. “Lokale besturen worden vaak als eerste geconfronteerd met uitdagingen in de samenleving”, legt Jelle Goossens uit. “Denk aan scholen waar kinderen slecht gevoed zijn, een overdaad aan fastfood die veel zwerfvuil veroorzaakt, armoede, … ”

Wereldwijd werkt Rikolto daarom met 37 steden samen om die uitdagingen aan te pakken via voeding. In een rapport dat verschijnt naar aanleiding van de Week voor Goed Eten worden ervaringen uit Antwerpen, Leuven en Gent geëvalueerd. Deze steden werken met hun voedselstrategie onder andere aan herbestemming van voedseloverschotten, betere maaltijden in scholen en ziekenhuizen, meer voedselproductie in en rond de stad en innovatief ondernemerschap, … “Door samenwerking tussen burgers, ondernemers, scholen, boeren en stadsdiensten groeiden kleine projecten uit tot impactvolle initiatieven die nieuwe jobs creëren en gezonde voeding toegankelijk maken, ook voor kwetsbare burgers.”

Een schepen en minister van voeding?

Toch lopen steden tegen uitdagingen aan. Jelle Goossens: “Voedselbeleid zit nu verspreid over verschillende bevoegdheden zoals landbouw, klimaat, economie, sociaal beleid en onderwijs, die onvoldoende praten met elkaar. Iedereen doet dan iets, maar het sluit niet goed op elkaar aan.” Daarnaast werken lokale, Vlaamse en Europese overheden niet altijd goed samen.

Coördinatie is dus cruciaal. In de aanbevelingen stelt Rikolto daarom voor om op lokaal niveau een schepen van voeding aan te stellen en op Vlaams niveau een minister van voeding. “Dan heb je iemand die verantwoordelijk is om de samenhang in het beleid te garanderen om via voeding te zorgen voor een sterkere economie, beter onderwijs en gezondere burgers”, besluit Jelle Goossens.

Dit lijkt geen onbelangrijke maatregel als je ook het recent uitgekomen boek Dit slik ik niet meer! leest van arts Staf Henderickx. Intussen is 70 procent van de voeding in onze supermarkten namelijk ultrabewerkt voedsel. Henderickx legt uit wat dit is en hoe dit ons ziek maakt.

x

‘Dit slik ik niet meer!’, Staf Henderickx, Lannoo, pg. 213, ISBN 9789401413244