De Zuid-Koreaanse president stuurde zijn parlement naar huis omdat dit “een bolwerk van wetgevende dictatuur” en “een toevluchtsoord van criminelen” zou zijn. Allemaal in het kader van een zogenaamde dreiging vanuit Noord-Korea.

Vele honderdduizenden Koreanen kwamen op straat en dwongen de heropening van het parlement af. Het gebeurt allemaal bij de belangrijkste bondgenoot van de VS in de regio, dat daar 28.000 soldaten gestationeerd heeft.

“Noord-Koreaans dreiging”

Op dinsdag 3 december kondigde de Zuid-Koreaanse president Yoon Suk Yeol in een televisietoespraak de staat van beleg af “om de Republiek Korea te beschermen tegen de dreiging van de Noord-Koreaanse communistische strijdkrachten, om de pro-Noord-Koreaanse staatsvijanden uit te roeien die de vrijheid en het geluk van ons volk ondermijnen, en om de vrije constitutionele orde te beschermen.

Onder de staat van beleg zijn de activiteiten van het parlement en politieke partijen, evenals bijeenkomsten en demonstraties verboden, staan de media en uitgevers onder controle van het leger, omsingelen soldaten het parlementsgebouw en staan er legerhelikopters op het dak.”

“Ons Parlement is een toevluchtsoord voor criminelen”

De president sprak over een Noord-Koreaanse dreiging, zonder daar details over te geven. Hij zei dat de staatsgreep nodig was omdat het parlement weigerde zijn begroting te aanvaarden:

“Alle begrotingen die essentieel zijn voor de primaire functies van de natie […] waardoor het land verandert in een toevluchtsoord voor drugs en een plaats van chaos.

Onze Nationale Vergadering is een toevluchtsoord voor criminelen geworden, een bolwerk van een wetgevende dictatuur die probeert het bestuurlijke en gerechtelijke systeem lam te leggen en onze liberale democratische orde omver te werpen.”

Miljoen betogers eisen afzetting president

Onmiddellijk nadat de staat van beleg was afgekondigd, verzamelde zich een enorme menigte voor het parlement en dwong de soldaten om de parlementsleden binnen te laten.

De 190 parlementsleden die erin slaagden het parlement binnen te komen, stemden onmiddellijk en unaniem voor het opheffen van de staat van beleg. Ze kondigden aan dat ze een motie zouden indienen om de president af te zetten.

Op zaterdag 7 december en de dagen daarna verzamelden honderdduizenden (volgens de politie en een miljoen volgens de organisatoren) demonstranten zich voor het parlement om de afzetting te steunen.

“Deze overwinning is volledig te danken aan de mobilisatie van een miljoen mensen in de straten”

Op 14 december stemde een ruime tweederdemeerderheid voor de opschorting van de bevoegdheden van de president tot de bekrachtiging van de afzetting door de negen rechters van het Hooggerechtshof. Die moet volgens de Koreaanse wet binnen een periode van maximaal zes maanden plaatsvinden. De volksoverwinning is totaal.

Provocaties van Zuid-Koreaanse regering tegen Noord-Korea

De PDP, de Partij voor Democratie en Volk, waarvan verschillende leiders het onderwerp waren van arrestatiebevelen en waarvan de kantoren in de hoofdstad afgelopen augustus waren overvallen, verklaarde daarop:

“Deze overwinning is volledig te danken aan de mobilisatie van een miljoen mensen in de straten. Ze komt tegen een achtergrond van de vele provocaties van de Zuid-Koreaanse regering tegen het Noorden, die daarmee de voorwaarden wilde scheppen voor een conflict dat de staat van beleg rechtvaardigt.

In de komende dagen zullen we een duidelijker beeld krijgen van de misdaden die zijn gepleegd toen op 3 december de staat van beleg werd afgekondigd, en van de corruptie van de huidige Zuid-Koreaanse regering. Al deze elementen kunnen de Grondwettelijke Raad van Zuid-Korea er alleen maar toe dwingen om de afzetting door de afgevaardigden van het land te bekrachtigen.”

Regionale en mondiale context

Zuid-Korea is de belangrijkste militaire bondgenoot van de Verenigde Staten in de regio. Dat heeft op Koreaans grondgebied zeven militaire bases met 28.500 Amerikaanse soldaten uit het leger, de marine, de luchtmacht en de zeemacht.

Seoul heeft ook zijn wapenexport in twee decennia vertienvoudigd. Van de eenendertigste plaats onder de wapenexporteurs in 2000 zal het volgens het Stockholm Peace Research Institute in 2020 de zevende plaats in de wereld innemen. Het streeft ernaar om de vierde plaats te bereiken.

Zuid-Korea de laatste jaren betrokken bij plannen om een Oost-Aziatische of Indo-Stille Oceaan NAVO op te zetten

Zuid-Korea heeft een leger van bijna zeshonderdduizend man op een bevolking van 51 miljoen.

Bovenal is Zuid-Korea de laatste jaren betrokken bij plannen om een Oost-Aziatische of Indo-Stille Oceaan NAVO op te zetten met de Verenigde Staten en Japan. Op 28 september zei de Japanse premier daarover:

“Het is dringend noodzakelijk om een collectief veiligheidsmechanisme in Azië te creëren […] De militaire bescherming van de Verenigde Staten moet worden aangevuld met een Aziatische versie van de NAVO, die afschrikking moet garanderen tegenover de nucleaire alliantie van China, Rusland en Noord-Korea.”

Waarschuwingen van China en Rusland

Zo’n militaire alliantie kan alleen maar dienstbaar zijn aan de Verenigde Staten en diens strategie om China te omsingelen, die bekend staat als de “Asian pivot strategy”.

Het zal geen verbazing wekken dat China “fel gekant is tegen de oostwaartse beweging van de NAVO” en dat Rusland, bij monde van minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov, waarschuwt: “Elke militarisering, elk idee om militaire allianties te creëren, brengt altijd risico’s van confrontaties met zich mee die kunnen uitgroeien tot een actieve fase.”

Zo’n Aziatische NAVO zou een aanvulling zijn op een andere bestaande politiek-militaire alliantie, de Aukus, waarin Australië, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten verenigd zijn.

VS-strategie van escalerende spanningen

De strategie van escalerende spanningen met China en Rusland, waaronder de mislukte staatsgreep in Zuid-Korea, kwam in een stroomversnelling in de dagen voorafgaand aan het “jihadistische” offensief dat leidde tot de vlucht van Bashar al-Assad en de intocht van Israëlische troepen in Syrië.

Dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat er één plan is om te voorkomen dat China en Rusland ingrijpen ter ondersteuning van Damascus en Bashar, maar het getuigt wel van een langetermijnstrategie om de fronten te vermenigvuldigen om deze twee staten in het defensief te brengen.

Donald Trump blijft zeggen dat hij onderhandelingen over Oekraïne mogelijk wil maken, terwijl de Russische troepen opnieuw opmerkelijke successen boeken. De agressiviteit van de Verenigde Staten, van Zuid-Korea tot Syrië, via zogenaamd “Latijns”-Amerika, kan dus gezien worden als voorbereiding om de volgende onderhandelingen over Oekraïne vanuit een sterke positie te openen.

Opnieuw worden de volkeren van de wereld gegijzeld door geostrategische kwesties en door de strategie van de VS om hun hegemonie over de planeet te behouden, zelfs met het risico van een totale oorlog.

Dit is de uitgeschreven vertaling van een webinar van Said Bouamama in de rubriek Le Monde vu d’en bas. De vertaling is door Frans De Maegd.

Meer info:

– Miyagi Taizô , Une version asiatique de l’OTAN : Que vaut la proposition du premier ministre japonais, nippon.com, 5 december 2024

– Justine Guichard, Zuid-Korea: de kortstondige invoering van de staat van beleg, een teken van de verergering van de “politiek van de vijand”, The Conversation, 15 december 2024