Al-Julani, voormalige Al Qaeda strijder die Assad verdreef (links), Sayyid Hassan Nasralla, de vermoorde leider van Hezbollah (rechts). Foto’s: Wikipedia
Opinie - Jonathan Cook,

Waarom politiek en media militant jihadisme ineens verdedigen

Na jaren van onjuiste beeldvorming over Hamas zijn westerse politici en media plots in vertwijfeling geraakt. Hoe het verschil tussen jihadisten en islamitische nationalisten te duiden? Al gaat het alleen maar over Syrië.

vrijdag 13 december 2024 12:53
Spread the love

 

Cook verwijt in dit stuk pers en politiek het meten met twee maten. Nu dictator Assad is verjaagd is HTS plots geen terreurbeweging meer? En waarom geven ze Hamas steevast wel die stempel mee, terwijl deze een stuk gematigder is? Ook via zijn cynisch bedoelde disclaimer wijst de Britse journalist op een hypocriet opportunisme. (nvdr.)

Hamas niet jihadistisch

Hier is iets merkwaardigs aan de hand. Jarenlang zijn westerse media en politici roekeloos onverschillig geweest over het feit dat Hamas geen jihadistische beweging is (zoals Al Qaida of Islamitische Staat). Nee, het was een specifiek “Palestijnse” nationale verzetsbeweging – al wordt die ondersteund door een islamistische ideologie die zich onderscheidt van seculiere Palestijnse nationale bewegingen zoals Fatah.

Hamas en ISIS op een lijn

Kort na de aanval van Hamas op Israël op 7 oktober 2023 stond de Israëlische premier Benjamin Netanyahu naast VS-minister Anthony Blinken van Buitenlandse Zaken en beweerde onomwonden: “Hamas is ISIS … en Hamas moet precies zo aangepakt worden als ISIS.” [Islamitische Staat]

Jarenlang zijn westerse media en politici roekeloos onverschillig geweest over het feit dat Hamas geen jihadistische beweging is

Maar, Hamas streeft, anders dan Al Qaida en Islamitische Staat, juist niet naar het herscheppen van een kalifaat dat alle moslims omarmt, waar ze ook wonen, ongeacht nationale grenzen. Hamas wil een Palestijnse staat stichten in Palestina.

Israël is vastbesloten om de oprichting van een Palestijnse staat te beletten, zelfs als dat betekent dat er genocide moet worden gepleegd.

Hamas is anders

Hamas eist evenwel géén strikte naleving van religieuze wetten en geeft de islam géén voorrang boven de Palestijnse nationale identiteit.

Palestina is niet, zoals Israël en zijn verdedigers in het Westen ons proberen wijs te maken, onderdeel van een islamitische kruistocht die een wereldwijde oorlog voert tegen de waarden van een zogenaamde joods-christelijke “beschaving”.

Er bestond een heel vreedzame christelijke gemeenschap in Gaza totdat Israël hun kerken begon te bombarderen

Hamas onderdrukt geen christenen en dwingt vrouwen niet om een sluier te dragen. Er bestond een heel vreedzame christelijke gemeenschap in Gaza totdat Israël hun kerken begon te bombarderen.

Verkeerde voorstelling ideologie

Het feit dat het Verenigd Koninkrijk Hamas aanmerkt als een terroristische organisatie, zowel op militair als op politiek gebied, is grotendeels gerechtvaardigd door deze verkeerde voorstelling van het ideologische karakter van Hamas.

Ik stel deze kwestie niet aan de orde om Hamas te prijzen (zie de juridische disclaimer hieronder), maar om de huidige, schandalige hypocrisie van het hele westerse mediakorps te benadrukken.

‘Transformatie’ HTS

Jonathan Cook

We kennen nu een afsplitsing van Al Qaida in Syrië, omgedoopt tot HTS. En westerse journalisten, zoals altijd aangevoerd door de BBC, buitelen over elkaar heen om uit te leggen hoe de groep zichzelf van de ene op de andere dag heeft getransformeerd van een jihadistische beweging die de kop in het zand stak, tot een gematigde, “diversiteitsvriendelijke” Syrische nationale verzetsbeweging.

De media maken zich plotseling grote zorgen over het verschil tussen militant jihadisme en islamitisch nationaal verzet en hameren er nu op dat het laatste respectabel is.

HTS wel, Hamas niet.

Dat wordt natuurlijk opgevoerd als reden voor de Britse en Amerikaanse regeringen om snel een einde te kunnen maken aan het bestempelen van HTS als een terreurorganisatie, terwijl diezelfde regeringen Hamas als geheel wel op hun lijst houden.

Dat is het gedrag van wat men ons voorhoudt als het voorbeeld van een “vrije pers”

Het is de argumentatie achter het omarmen van deze Al Qaida-cover als een positieve Syrische nationalistische beweging, een die er zogenaamd op gebrand is om het land te verenigen.

Opdracht

Waar alles om draait: als ze dat echt willen zijn de westerse media prima in staat om het onderscheid te begrijpen tussen jihadisten en islamitische nationalisten. Maar dat willen ze alleen als de Britse en Amerikaanse nationale veiligheidsstaten hen dat opdragen.

Dat is het gedrag van wat men ons voorhoudt als het voorbeeld van een “vrije pers”

 

Disclaimer

Bovenstaande opmerkingen zijn puur analytisch bedoeld en op geen enkele manier bedoeld om “steun aan te moedigen” voor Hamas. Dat zou in strijd zijn met Sectie 12 van de Britse terreurwet. Hamas is door de Britse regering gedefinieerd als terroristische organisatie.

-Wie zijn wij tenslotte om vraagtekens te zetten bij de wijsheid van de regering om de antiterreurwetgeving te gebruiken om journalisten tot 14 jaar op te sluiten omdat ze wijzen op de inconsequente toepassing van haar beleid?

– Wie zijn wij om het recht van de Britse politie in twijfel te trekken om de huizen van onafhankelijke journalisten binnen te vallen, ze te onderzoeken en te arresteren, zoals is gebeurd met Richard Medhurst en Asa Winstanley, omdat ze zich niet nauw genoeg zouden hebben gehouden aan het standpunt van de Britse regering over Hamas?

Niets van het voorgaande mag op enigerlei wijze worden gezien als een suggestie dat Groot-Brittannië niet volledig democratisch is …

– Wie zijn wij om ons af te vragen waarom de Britse media, die een roemrijke traditie van persvrijheid hooghouden, geen verslag doen van de arrestatie van en het onderzoek naar onafhankelijke journalisten door de politie wegens vermeende overtreding van sectie 12 met betrekking tot Hamas, terwijl de politie volstrekt niet bereid lijkt om sectie 12 met betrekking tot HTS te handhaven?

Niets van het voorgaande mag op enigerlei wijze worden gezien als een suggestie dat Groot-Brittannië niet volledig democratisch is, of dat het tekenen vertoont dat het een politiestaat aan het worden is.

 

Dit artikel van Jonathan Cook verscheen eerder op het platform Substack. De vertaling is van Rein van Gisteren.

Jonathan Cook is een bekroond journalist. De Brit woonde en werkte twintig jaar in Nazareth, Israël. In 2021 keerde hij weer naar het VK. Cook schreef drie boeken over het Israëlisch-Palestijnse conflict.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!