In 1897 viel de consensus uiteindelijk op Palestina, waarbij ze de steun van de Britten kregen. Onder leiding van Theodor Herlz ontstond het zionisme. Vanaf dan zou een hele machinerie in gang gezet worden om een migratieproces van Joden naar Palestina op gang te trekken.

Dat is dus lang vóór de Holocaust en de Tweede Wereldoorlog. In dat kader werd de mythologie van de terugkeer naar het ‘beloofde land’ in het leven geroepen om de zionistische aanspraak kracht bij te zetten.

Op 29 november 1947 besloot  de Algemene Vergadering van de VN via resolutie 181 om het historische grondgebied van Palestina in twee staten op te delen. Palestina was toen nog als enige land in de regio een Brits protectoraat. De ene staat zou die van de oorspronkelijke bewoners zijn, het Palestijnse volk dat het land al duizenden jaren bewoonde.

Ze kregen 44 procent van het grondgebied, hoewel zij op dat moment op 93 procent van het grondgebied woonden en twee derden van het totaal aantal bewoners uitmaakten.

Het overige derde deel van de bevolking bestond uit Joden, van wie de overgrote meerderheid recentelijk uit Europa was gearriveerd. Hoewel ze maar op 7 procent van het grondgebied woonden, kregen ze er 56 procent van toegewezen.

Op het moment van de stemming stemden 33 van de in totaal 57 staten voor de verdeling van Palestina. De overgrote meerderheid van de huidige 193 lidstaten waren op dat moment nog kolonies van de westerse grootmachten. Met die tweestatenbeslissing formaliseerde de toenmalige VN het zionisme.

Israël is een koloniaal project

De VN-resolutie van 1947 werd nooit uitgevoerd zoals gepland, omdat de onder Joodse immigranten dominante zionistische partij unilateraal hun staat Israël uitriep op 14 mei 1948. Na een korte oorlog die ze – dankzij de steun van de westerse mogendheden – wonnen van de omringende Arabische landen, namen ze bijna heel Palestina over en startten er met de etnische zuivering.

Alleen de Gazastrook, bezet door Egypte, en de Westelijke Jordaanoever, bezet door Jordanië, bleven over als Palestijns gebied.

1948 werd voor de Palestijnen het jaar van de catastrofe, in het Arabisch de Nakba. Bijna vijfhonderd Palestijnse dorpen werden verwoest, massaslachtingen vonden plaats en meer dan 750.000 Palestijnen werden uit het door de zionistische milities veroverde gebied verdreven.

Ze vluchtten naar Arabische buurlanden als Libanon en Jordanië. Twee derde van hen kwam terecht in de toen door Egypte bezette Gazastrook, of in de door Jordanië bezette Westelijke Jordaanoever. In 1967 voerde het zionistische regime een verrassingsaanval uit, de zogenaamde zesdaagse oorlog, waarbij het heel Palestina bezette, naast gebieden in Egypte, Syrië en Libanon.

In 1967 voerde het zionistische regime een verrassingsaanval uit, de zesdaagse oorlog, waarbij het heel Palestina bezette

In 1977 riepen de VN 29 november uit tot Internationale Dag van Solidariteit met het Palestijnse volk, ter herdenking van de noodlottige datum waarop resolutie 181 over de verdeling van Palestina werd aangenomen.

De Palestina-solidariteitconferentie te Carácas werd daarom op 29 en 30 november dit jaar georganiseerd, om het recht op onafhankelijkheid en soevereiniteit van Palestina kracht bij te zetten. Daarnaast was de conferentie vooral bedoeld om aandacht te vestigen op de dramatische situatie van de burgerbevolking in Gaza, na vierhonderd dagen van genadeloze bombardementen en extreem geweld door het zionistische regime van Israël.

Patagonië. Kaart: Redgeographics, Wikimedia Commons / CC BY-SA 4.0

Op deze grote internationale solidariteitsconferentie namen driehonderd afgevaardigden deel uit 53 landen, waaronder veel mensen uit Palestina en andere Arabische of moslimlanden, uit zwart Afrika, Centraal en Zuid-Amerika en Azië. Er waren ook enkele Noord-Amerikanen en Europeanen aanwezig.

Israël als morele verliezer

Tijdens de openingszitting van het congres nam Fadi Alzaben, de Palestijnse ambassadeur in Venezuela, het woord. Hij bedankte niet alleen voor de solidariteit met zijn land, maar vroeg meteen om de inspanningen dringend op te voeren, gezien het onophoudend geweld tegen de Gazaanse bevolking.

De vertegenwoordiger van de Global Campaign for the Right of Return to Palestine, een overkoepelende organisatie van Palestijnse solidariteitsorganisaties wereldwijd die opgericht is in 2013, wees erop dat de verdergaande genocide tegen het Palestijnse volk de hypocrisie van het Westen ontmaskert.

Tegelijk laat de strijd van de mensen die de Palestijnse zaak steunen een licht schijnen op een mogelijke nieuwe wereld zonder imperialisme. In die wereld is de overwinning voor de Palestijnen en voor alle volkeren die onder het imperialisme lijden.

De bommen die Gaza verwoesten, verpulveren ook het internationaal recht

Ook de Venezolaans buitenlandminister Iván Gil kwam aan het woord. Yván Gil, benadrukte dat deze bijeenkomst werd georganiseerd om wereldwijd na te denken na meer dan een jaar van Israëlische slachtpartijen in Gaza. Hij herinnerde ons eraan dat we binnenkort de geboorte van een Palestijns kind vieren. Een kind dat ook onderdrukt werd door het imperialisme: Jezus van Nazareth.

Hij stelde uitdrukkelijk niet tegen het jodendom te zijn, maar tegen het zionisme. “We doen niet aan liefdadigheid of steun op afstand”, aldus Gil. “De strijd van de Palestijnen is onze strijd. Het is hetzelfde imperialisme dat ook hier of in Afrika of Azië toeslaat.”

“Het is geen confrontatie tussen twee godsdiensten, maar een geopolitiek conflict dat gaat over grondstoffen. Daarom”, vervolgt Gil, “zijn we de Palestijnen dankbaar dat ze weerstand bieden. We vechten samen tegen dezelfde vijand. Hun martelaars zijn de onze en hun overwinning zal er een zijn van waarheid en gerechtigheid.”

“De bommen die Gaza verwoesten, verpulveren ook het internationaal recht. Daarom moeten wij een gemeenschappelijk front vormen om weerstand te bieden, één enkele vuist, en samen het zionisme, het kolonialisme en het imperialisme verslaan.”

De fascisten lopen vandaag weer trots rond, net als in de jaren 30

“Ondanks de vele Palestijnse slachtoffers is het Israëlische regime nu reeds de grote morele verliezer”, aldus Gil. “Bijna 200 jaar geleden heeft Venezuela de Spaanse kolonisator verslagen. Het was een langdurige strijd, zonder uniformen of goede wapens, te voet, tegen een technologisch sterk en goed getraind leger. Maar we hebben het gehaald en zo zullen ook de Palestijnen overwinnen. Als een volk beslist om vrij te zijn, houdt niemand het tegen.”

Als een volk beslist om vrij te zijn, houdt niemand het tegen

“Libanon slaagde er recent nog in om het zionistische regime buiten te houden. De fascisten lopen vandaag weer trots rond, net als in de jaren 30. Kijk maar hoe het IDF ongecensureerd zijn wandaden op sociale media zet. Ze zijn er trots op!”

“De eerste nederlaag van het zionisme is de onthulling van zijn ware aard”, aldus Gil: “Tot voor kort deden ze zich voor als slachtoffers van de Nazi’s, maar vandaag zijn ze ontmaskerd als onmenselijke moordenaars. Venezuela zal het Palestijnse volk vergezellen hasta la victoria siempre, tot de overwinning altijd.”

Palestina en Venezuela beiden in de vuurlinie van Israël en de VS

De tweede paneldiscussie start met de Colombiaan Víctor de Currea-Lugo, arts, schrijver, journalist en universiteitsprofessor. Die wijst erop dat gewapend verzet een internationaal recht is dat wordt toegekend aan gekoloniseerde en bezette volkeren. Ook hij benadrukt dat het in Palestina niet gaat om een religieus conflict. “Het is een verzetsstrijd tegen een bezetting die etnische zuivering, apartheid en genocide gebruikt als methode om de gekoloniseerden uit te roeien.”

“Overal ter wereld is de steun voor het verzet gegroeid. Het probleem zal niet opgelost worden in de gerechtshoven, maar op straat, in de eerste plaats in Gaza zelf.”

Het probleem zal niet opgelost worden in de gerechtshoven, maar op straat

Hindu Anderi, journaliste, dichter en vertegenwoordiger van het Venezolaanse Platform voor Solidariteit met Palestina benadrukte dat het uur van radicaliseren in woord en daad geslagen is, anders kan het zionisme niet overwonnen worden.

“De zaken moeten bij hun naam genoemd worden en VN-resolutie 181 over de verdeling van Palestina moet herroepen worden. Zionisme is fascisme en er is geen plaats voor een zionistische staat in het Midden-Oosten.”

Tarek William Saab stelde dat Venezuela een centrale positie wil innemen in de verdediging van de rechten van alle volkeren. Het zionisme bestempelde hij als een fascistische moordenaar van vrouwen en kinderen. Hij is procureur-generaal van Venezuela, advocaat, dichter en politicus.

Saab is ook voorzitter van Poder Ciudadano, een Venezolaanse instelling die zich bezighoudt met het voorkomen, onderzoeken of bestraffen van handelingen die in strijd zijn met de openbare ethiek en bestuurlijke moraal.

Het feit dat Maduro de genocide en oorlogsmisdaden van zionisme en imperialisme aan de kaak stelt, is waarom ze hem willen uitschakelen

Het feit dat President Maduro de genocide en oorlogsmisdaden van het zionisme en imperialisme krachtig aan de kaak stelt, is volgens Saab de reden dat ze hem willen uitschakelen. “Maria Corina Machado, oppositieleidster en drijvende kracht achter de couppoging van vier maanden geleden, riep toen publiekelijk op tot de interventie van het Israëlische regime in Venezuela om de Bolivariaanse regering omver te werpen”, aldus Saab.

Hij wijst erop dat Venezuela het slachtoffer is van een hybride oorlog en dat het net als Palestina en Libanon lijdt onder de criminele en terroristische acties van het imperialisme.

Breno Altman, een Braziliaans-Joods journalist en oprichter van de online krant Opera Mundi, sluit het tweede panel af. Hij begon ermee te zeggen dat hij Joods is, maar antizionistisch, en heette Leila Khaled, de bekende Palestijnse PFLP-verzetsstrijdster, welkom op het congres. In 1969 leidde ze een vliegtuigkaping om de Palestijnse zaak op de kaart te zetten.

Haar foto met een keffiyeh om het hoofd en een AK47 geweer ging de wereld rond. Altman wees erop dat het zionisme net zo’n schandvlek is voor het jodendom als het nazisme dat was voor het Duitse volk.

Foto: Edgardo W. Olivera, Flickr

“Jood zijn is een religie, geen nationaliteit. Toch stelden ze een etno-religieuze staat voor, op het grondgebied van Palestina. De oplossing was een etnische zuivering van de bewoners van dat land. Netanyahu is niet anders van de hedendaagse uitdrukking van dat doel.”  Altman verwees ook naar de collaboratie van de zionisten met antisemieten en nazi’s om Joden naar Palestina te krijgen.

Het zionisme is net zo’n schandvlek voor het jodendom als het nazisme dat was voor het Duitse volk.

Ze deden dat met de Russische tsaren om Joden te laten verjagen richting Palestina en later met het akkoord met de nazi’s, waarbij ze de Joodse boycot op Duitse producten doorbraken. Dat zogenaamde Haavara-akkoord, dat van 1933 tot 1939 van kracht was, zorgde voor de emigratie van 60.000 Duitse Joden, met als voorwaarde dat het land van bestemming Palestina was.

Zionisme is in de ogen van Altman een koloniaal project, oorspronkelijk gesteund door Groot-Brittannië en later door de VS. De Joden moeten zich volgens hem van dat regime bevrijden.

De kansen van het verzet

Het volgende panel bestaat uit Wafica Ibrahim en Mariela Castro. Wafica Ibrahim is een Libanese journaliste die Al Mayadeen en español, een pan-Arabisch satelliettelevisiekanaal, leidt. Ze stelt dat het zionistische regime de Palestijnse bevolking uit het hele gebied wil verdrijven, Iran naar een oorlog wil leiden en het Koerdische volk wil gebruiken om het verzet te verdelen.

Na twee maanden van aanvallen, zijn ze er nauwelijks in geslaagd om vijf kilometer van de zuidgrens van Libanon door te dringen

“Maar het verzet is veel sterker dan voorheen. In 1982 deden de troepen van het zionistische regime er vijf dagen over om met hun tanks aan te komen in Beiroet in het centrum van Libanon. Nu, na twee maanden van aanvallen, zijn ze er nauwelijks in geslaagd om vijf kilometer van de zuidgrens van Libanon door te dringen. Dat heeft hen ertoe aangezet om een staakt-het-vuren overeen te komen.”

“Ze zijn er ook niet in geslaagd om ook maar één van de drie doelen van hun genocide tegen Gaza te bereiken: Hamas uitroeien, de Israëlische gevangenen in Gaza terughalen en de controle over Gaza overnemen, en dit na meer dan een jaar oorlog.”

Mariela Castro, dochter van Raúl Castro, wees er op dat ze als Cubaanse een gedegen opvoeding in menselijke waarden heeft gekregen. Daardoor voelt ze zich sterk aangegrepen door onrecht, geweld en zeker door de genocide tegen het Palestijnse volk. Volgens Mariela toont de huidige situatie aan dat er geen internationale mechanismen zijn om de genocide te stoppen.

Het militair machtigste land ter wereld, de VS, levert niet alleen de wapens om de genocide uit te voeren, maar criminaliseert ook verzet tegen de genocide als antisemitisme. Ze gelooft erin dat het verzet zal overwinnen zoals het Vietnamese volk en ook het Cubaanse volk dat deden.

Venezuela is Palestina

De slotzitting wordt voorgezeten door voormalig Europarlementslid Manu Pineda (PCE), president Nicolas Maduro en Leila Khaled. De 80-jarige verzetsstrijdster nam als eerste het woord. Met haar kleine gestalte, maar krachtige stem, trok ze onmiddellijk alle aandacht naar zich toe.

“Het Palestijnse volk hunkert naar de vrijheid”, zei Leila. Hoewel het wordt afgeslacht en kinderen sterven van de honger, voelt ze dat de strijd en de internationale solidariteit zullen leiden tot de verdrijving van het zionisme.”

Venezuela is het slachtoffer van een hybride oorlog en net als Palestina en Libanon lijdt het onder de criminele en terroristische acties van het imperialisme

Ze vertelde Maduro dat inwoners van Gaza haar uitdrukkelijk hadden gevraagd om hun dankbaarheid over te brengen aan de Venezolaanse leider samen met hun besluit om stand te houden, tegenover de Israëlische barbarij. “We zullen ons land niet in de steek laten, de criminelen van de bende van Tel Aviv zullen ons niet kunnen verslaan”, zei ze.

President Maduro en Leila Khaled. foto: Katrien Demuynck

“De weg naar bevrijding is erg lang, maar wordt korter met de eenheid van de volkeren. We danken Venezuela voor de steun voor de Palestijnse strijd.”

De Venezolaanse president, Nicolas Maduro, sloot de eerste dag van de conferentie af. Volgens hem is de Palestijnse zaak de meest rechtvaardige om vandaag voor te strijden. Hij herinnerde het publiek eraan dat “het geen tijd is voor lafaards, het is een tijd voor moed en permanent verzet”.

Volgens Maduro is de Palestijnse zaak en het recht op een onafhankelijke, volledige en rechtvaardige staat, de belangrijkste strijd die we erfden van de vorige eeuw. “Die zaak verenigt de mensheid.” Tijdens zijn emotionele toespraak herhaalde hij ook meerdere keren: “Venezuela is Palestina.”

Het staatshoofd stelde aan de kaak dat de genocide van Israël in Palestina gesteund, gefinancierd en bewapend wordt door de imperialistische elites van de VS, met de medeplichtigheid van Europa en extreemrechts in Latijns-Amerika. Maduro stelde voor om een krachtig communicatienetwerk te creëren voor de waarheid van de volkeren:

Communicatieoorlogen richten cognitief bloedbad aan

“Creëer een nieuwe consensus om meer te doen voor Palestina. Wie controleert de communicatie van de wereld? We weten dat deze netwerken samenspannen om onze landen te koloniseren. Ze werken rechtstreeks via onze telefoon. Kunstmatige Intelligentie organiseert de communicatieoorlogen op wereldvlak. Ze richten een cognitief bloedbad aan. We moeten alternatieve sociale netwerken creëren. Onze kinderen verdedigen tegen de giftige westerse netwerken.”

Volgens Maduro is er een grotere consensus van de naties van de wereld nodig ten gunste van de vrijheid van het Palestijnse volk. “We moeten meer doen, de volkeren van de wereld, de jeugd van de wereld, van Afrika, Azië, Europa, voor de vrijheid van het Palestijnse volk” (…). “Heel Venezuela is Palestina dat in zijn antikolonialistische strijd eerder vroeger dan later zegevierend naar Jeruzalem zal terugkeren”, verzekerde hij.