Dat doet Stephen Walt in een recensie in Foreign Policy van het boek The Myth of American Idealism – How US Foreign Policy Endangers the World, dat recent is verschenen onder redactie van Nathan J.Robinson, hoofdredacteur van het tweemaandelijks progressief tijdschrift Current Affairs.

In deze recensie bevestigt Walt de stelling die Noam Chomsky al heel zijn leven poneert dat “de bewering dat het buitenlands beleid van de VS wordt geleid door verheven idealen zoals democratie, vrijheid, de rechtsstaat en mensenrechten onzin is”.

De volledige geschiedenis van de VS bewijst immers het tegendeel, van de “genocidale campagne tegen de inheemse bevolking” waarop het land is gebaseerd, tot het feit dat de VS militair over heel de wereld interveniëren “om democratische processen te dwarsbomen en oorlogen voerden of steunden die miljoenen mensen doodden in Indochina¹, Latijns-Amerika en het Midden-Oosten”.

Walt is het tevens eens met Chomsky dat dit mogelijk wordt gemaakt door een permanente massale campagne van hersenspoeling gericht op de Amerikaanse bevolking:

“Overheidsinstellingen werken overuren om ‘instemming (consent) te fabriceren’ door informatie te classificeren, klokkenluiders te vervolgen, het publiek te misleiden en elke verantwoording te weigeren, zelfs wanneer dingen fout lopen of misstanden worden blootgelegd.”

“Hun inspanningen worden ondersteund door meegaande media, die de standpunten van de regering kritiekloos herhalen en slechts zelden vraagtekens zetten bij het officiële verhaal.”

Hoogleraar Stephen Walt besluit: “Als mij werd gevraagd of een student meer zou leren over het buitenlands beleid van de VS door Chomsky’s boek te lezen dan door een verzameling essays te lezen die huidige en voormalige Amerikaanse functionarissen af en toe schrijven in tijdschriften zoals Foreign Affairs of The Atlantic, dan zouden Chomsky en Robinson zonder twijfel winnen.”

“Dat laatste zou ik niet hebben geschreven toen ik mijn carrière 40 jaar geleden begon. Maar ik ben aandachtig gebleven en mijn denken is geëvolueerd naarmate de bewijzen zich hebben opgestapeld.”

Nathan J. Robinson schrijft in het voorwoord van hun boek dat ze het schreven om inzicht te geven in heel het werk van Chomsky in één enkel boek, wat het mogelijk maakt mensen te introduceren tot de kern van hun kritisch denken over het buitenlands beleid van de VS.” Volgens Walt doet dit boek dat uitstekend.

Walt schrijft verder in zijn recensie: “De centrale doelstelling is de ontkrachting van de bewering dan het buitenlands beleid van de VS door lovenswaardige idealen wordt geleid van democratie, vrijheid, de rechtstaat, mensenrechten … ”

“Wie dat standpunt aanvaardt, beschouwt de schade die de VS aanrichten in andere landen als het onbedoelde en zeer betreurde resultaat van acties die zijn ondernomen met nobele bedoelingen en de beste intenties. Deze intenties worden voortdurend herkauwd door een koor van politici en intellectuelen. Voor Chomsky en Robinson zijn die beweringen klinkklare onzin.”

“Dat is al zo sinds de VS werden opgericht op de genocide van de autochtone bevolking. De VS zijn er voortdurend als de kippen bij om andere landen te veroordelen, terwijl zij zelf het internationaal recht schenden. Ze weigeren het Internationaal Strafhof te erkennen en nemen afstand van het UNCLOS-verdrag over de wetten van de zeevaart in internationale wateren. Bovendien aarzelden de VS niet om het VN-Charter te schenden met de oorlog tegen Servië in 1999 en de invasie van Irak in 2003.”

“Zelfs wanneer niet meer te ontkennen misdaden uitkomen zoals de slachting van My Lai in Vietnam, de folterpraktijken in Abu Ghraib, het folterprogramma van de CIA, worden hoogstens enkele lagere uitvoerders met lichte straffen de laan uitgestuurd.”

“Het palmares van schijnheiligheid dat Chomsky en Robinson uitbrengen is ontnuchterend en overtuigend. Geen lezer met een open geest kan dit boek lezen en blijven geloven in de godvruchtige idealen die de leiders van de VS oproepen om hun brutale acties te rechtvaardigen.”

Walt stelt de vraag waarom de gewone VS-burgers dit allemaal blijven aanvaarden en de miljarden dollars laten verdwijnen in een walgelijk obees militair apparaat in plaats van in uitgaven die voor hun eigen leven veel beter zouden zijn.

Stephen Walt. Foto: Maarten/CC BY-SA 2:0

Chomsky en Robinson geven daar twee verklaringen voor. Ten eerste ontbreekt het de gewone Amerikaan volledig aan politieke instrumenten om het beleid vorm te geven, met een Congres en een president die met hen geen enkele rekening houden.

Ten tweede presteren overheidsinstellingen permanent overuren om ‘instemming te fabriceren (‘manufacture consent’) met het beleid door te liegen, klokkenluiders te vervolgen, informatie geheim te houden en elke vorm van verantwoording te weigeren, zelfs wanneer wanpraktijken uitkomen.

Voor dit alles hebben ze de volledige steun van inschikkelijke media, die de beweringen van de overheid napraten zonder enige kritische bedenking en slechts uiterst zelden het officiële verhaal in twijfel trekken.

Walt besluit zijn recensie met de opmerking dat hij na veertig jaar studie van het buitenlands beleid van zijn land moet vaststellen dat Chomsky gelijk heeft.

Met president Trump komt er inhoudelijk geen enkele verandering, maar valt wel de retoriek en het rookgordijn rond dat beleid weg.

Trump zegt gewoon vlakaf waar het over gaat: “Wij zijn in Syrië voor de olie. Wij willen Venezuela terug onder de knoet omdat al die olie daar van ons is.”  De reactionaire Republikeinse senator Lindsay Graham zegt dat even eerlijk over Oekraïne: “Wij willen Oekraïne hebben omwille van alle winstgevende grondstoffen die daar in de bodem zitten.”

Noam Chomsky & Nathan Robinson. The Myth of American Idealism – How US Foreign Policy Endangers the World. Hamish& Hamilton, Londen, 2024, 416 pp. ISBN 978 0241 7008 84. Dit is een samenvatting door Lode Vanoost van de boekrecensie van Stephen Walt in het tweemaandelijks tijdschrift Foreign Policy en de X-commentaar van Arnaud Bertrand op deze recensie.

Note: