Het is nu officieel: Amerika’s naaste bondgenoot, de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, degene die slechts enkele maanden geleden meer dan 50 staande ovaties kreeg in het Amerikaanse Congres, wordt door het Internationaal Strafhof aangeklaagd voor misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden. Amerika moet aandachtig luisteren. De Amerikaanse regering is medeplichtig aan Netanyahu’s oorlogsmisdaden en heeft volledig meegewerkt aan Netanyahu’s gewelddadige rooftocht doorheen het Midden-Oosten.
Al 30 jaar lang heeft de Israëlische lobby de VS ertoe aangezet om namens Israël oorlogen te voeren om het ontstaan van een Palestijnse staat te verhinderen. Netanyahu, die voor het eerst aan de macht kwam in 1996 en sindsdien 17 jaar premier is geweest, is de belangrijkste voorvechter geweest van door de VS gesteunde oorlogen in het Midden-Oosten. Het resultaat was een ramp voor de VS en een bloedige catastrofe, niet alleen voor het Palestijnse volk, maar voor het hele Midden-Oosten.
Dit waren geen oorlogen om Israël te verdedigen, maar oorlogen om regeringen omver te werpen die zich verzetten tegen de Israëlische onderdrukking van het Palestijnse volk
Dit waren geen oorlogen om Israël te verdedigen, maar oorlogen om regeringen omver te werpen die zich verzetten tegen de Israëlische onderdrukking van het Palestijnse volk. Israël verzet zich op wrede wijze tegen de tweestatenoplossing waartoe het internationaal recht, het Arabische vredesinitiatief, de G20 (de groep van 20 bestaat uit 19 landen, de Europese Unie en de Afrikaanse Unie), de BRICS (groep van oorspronkelijk 9 landen: Brazilië, Rusland, India, China, Zuid-Afrika, Iran, Egypte, Ethiopië en Verenigde Arabische Emiraten), de OIC (Organisatie voor Islamitische Samenwerking) en de Algemene Vergadering 0076 van de VN oproepen.
De onverzettelijkheid van Israël en zijn wrede onderdrukking van het Palestijnse volk heeft sinds het begin van de bezetting geleid tot verschillende militante verzetsbewegingen. Deze bewegingen worden gesteund door verschillende landen in de regio.
De voor de hand liggende oplossing voor de Israëlisch-Palestijnse crisis is het implementeren van de tweestatenoplossing en het demilitariseren van de militante groeperingen als onderdeel van het implementatieproces.
In plaats van vrede te sluiten, voert Netanyahu een eindeloze oorlog
De Israëlische aanpak, vooral onder Netanyahu, bestaat erin om buitenlandse regeringen die zich verzetten tegen Israëls overheersing, omver te werpen en een kaart van een “Nieuw Midden-Oosten” te maken zonder Palestijnse staat. In plaats van vrede te sluiten, voert Netanyahu een eindeloze oorlog.
Het is schokkend dat Washington het Amerikaanse leger en het federale budget aan Netanyahu toewees voor zijn rampzalige oorlogen. De geschiedenis van de totale overname van Washington door de Israël-lobby is te vinden in het opmerkelijke nieuwe boek van Ilan Pappé (Israëlisch historicus en politiek wetenschapper), Lobbying for Zionism on Both Sides of the Atlantic (2024).
Netanyahu heeft het Amerikaanse volk herhaaldelijk verteld dat zij de vruchten zouden plukken van zijn beleid. In feite is Netanyahu een regelrechte ramp geweest voor het Amerikaanse volk. Hij heeft de Amerikaanse schatkist biljoenen dollars ontnomen, de status van Amerika in de wereld verkwanseld, de VS medeplichtig gemaakt aan zijn genocidale beleid en de wereld dichter bij de Derde Wereldoorlog gebracht.
Als Trump Amerika weer groot wil maken, is het eerste wat hij zou moeten doen Amerika weer soeverein maken door een einde te maken aan de onderdanigheid van Washington aan de Israëlische lobby.
De Israëlische lobby controleert niet alleen de stemmen in het Congres, maar plaatst ook hardline voorstanders van Israël op belangrijke posten voor de nationale veiligheid[1].
Netanyahu is een regelrechte ramp geweest voor het Amerikaanse volk, hij heeft de VS medeplichtig gemaakt aan zijn genocidale beleid en de wereld dichter bij de Derde Wereldoorlog gebracht
In 1995 beschreef Netanyahu zijn actieplan in zijn boek Fighting Terrorism. Om terroristen (Netanyahu’s karakterisering van militante groepen die strijden tegen de illegale heerschappij van Israël over de Palestijnen) onder controle te krijgen, is het niet genoeg om de terroristen te bestrijden. In plaats daarvan moeten “terroristische regimes” worden bestreden die dergelijke groepen ondersteunen. De VS moet het voortouw nemen:
“Het stoppen van terrorisme moet daarom een duidelijke eis zijn, ondersteund door sancties en zonder toegevingen. Zoals bij alle internationale inspanningen, moet de krachtdadige toepassing van sancties tegen terroristische staten worden geleid door de Verenigde Staten, wiens leiders de juiste volgorde, timing en omstandigheden voor deze acties moeten kiezen.”
Het Midden-Oosten werd hertekend door middel van een reeks door de VS geleide oorlogen tegen Netanyahu’s doelen in het Midden-Oosten en islamitisch Oost-Afrika
Zoals Netanyahu het Amerikaanse volk in 2001 vertelde (herdrukt als het voorwoord van Fighting Terrorism):
“Het eerste en meest cruciale wat je moet begrijpen is dit: er bestaat geen internationaal terrorisme zonder de steun van soevereine staten. Internationaal terrorisme kan eenvoudigweg niet lang in stand gehouden worden zonder de regimes die het helpen en ondersteunen.”
“Neem die steun weg en het hele netwerk van het internationale terrorisme zal tot stof vergaan. Het internationale terreurnetwerk steunt op regimes – Iran, Irak, Syrië, Afghanistan van de Taliban, de Palestijnse Autoriteit van Yasir Arafat en verschillende andere Arabische regimes, zoals Soedan.”
Dit alles was muziek in de oren van de neocons (neoconservatieven) in Washington. Zij keken namelijk op dezelfde manier naar regimewisselingen onder leiding van de VS (door middel van oorlogen, geheime subversie, door de VS geleide kleurenrevoluties, gewelddadige staatsgrepen, enzovoort) als belangrijkste middel om hun tegenstanders te bestrijden.
Na 9/11 sloegen de neocons van Bush Jr. (onder leiding van Cheney en Rumsfeld) en de insiders van de Israël lobby van Bush Jr. (onder leiding van Wolfowitz en Feith) de handen in elkaar om het Midden-Oosten opnieuw vorm te geven.
Dat gebeurde door middel van een reeks door de VS geleide oorlogen tegen Netanyahu’s doelen in het Midden-Oosten (Libanon, Iran, Irak, Syrië) en islamitisch Oost-Afrika (Libië, Somalië en Soedan).
Het neocon-Israël lobby teamwork heeft een van de grootste wereldwijde rampen van de 21e eeuw veroorzaakt
De rol van de Israëlische lobby in het aanwakkeren van deze oorlogskeuzes wordt in detail beschreven in Pappe’s nieuwe boek.
Het oorlogsplan van de neocon-Israël lobby werd aan generaal Wesley Clark getoond tijdens een bezoek aan het Pentagon kort na 9/11. Een officier haalde een papier van zijn bureau en zei tegen Clark: “Ik heb net deze memo gekregen van het kantoor van de minister van Defensie. Er staat in dat we de regeringen van zeven landen gaan aanvallen en vernietigen in vijf jaar – we beginnen met Irak, en dan gaan we naar Syrië, Libanon, Libië, Somalië, Soedan en Iran.”
In 2002 promootte Netanyahu de oorlog met Irak bij het Amerikaanse volk en het Congres met de belofte dat “Als je Saddam uitschakelt, het regime van Saddam, garandeer ik je dat het een enorme positieve weerslag zal hebben op de regio. Mensen vlakbij, in Iran, jonge mensen, en vele anderen, zullen zeggen dat de tijd van zulke regimes, van zulke despoten voorbij is.”
Een opmerkelijk nieuw insiderverslag over Netanyahu’s rol in het leiden van de Irak-oorlog komt ook van gepensioneerd sergeant bij de marine Dennis Fritz, in zijn boek Deadly Betrayal (2024). Toen Fritz begin 2002 werd opgeroepen om uitgezonden te worden naar Irak, vroeg hij hoge militaire functionarissen waarom de VS uitgezonden werd naar Irak, maar hij kreeg geen duidelijk antwoord. Liever dan soldaten te leiden in een strijd die hij niet kon verklaren of rechtvaardigen, verliet hij de dienst.
Het neocon-Israël lobby teamwork heeft een van de grootste wereldwijde rampen van de 21e eeuw veroorzaakt
In 2005 werd Fritz teruggevraagd naar het Pentagon, nu als burger, om ondersecretaris Douglas Feith te assisteren bij het declassificeren van documenten over de oorlog, zodat Feith ze kon gebruiken om een boek over de oorlog te schrijven. Fritz ontdekte tijdens dit proces dat Netanyahu, in nauwe samenwerking met Wolfowitz en Feith, de aanzet had gegeven tot de oorlog in Irak.
Hij ontdekte dat het vermeende doel van de Amerikaanse oorlog – het vernietigen van Saddams massavernietigingswapens – een cynische public relations truc was om Amerikaanse publieke steun voor de oorlog te vergaren, onder leiding van een insider van de Israël lobby, Abram Shulsky.
Tot op de dag van vandaag werkt Netanyahu aan een Amerikaanse oorlog tegen Iran
Irak zou de eerste van de zeven oorlogen in vijf jaar worden, maar zoals Fritz uitlegt, werden die vervolgoorlogen vertraagd door de anti-Amerikaanse opstand in Irak. Niettemin voerden de VS uiteindelijk oorlog of steunden ze oorlogen tegen Irak, Syrië, Libië, Somalië, Soedan en Libanon. Met andere woorden, de VS voerde Netanyahu’s plannen uit, behalve die met Iran.
Tot op de dag van vandaag werkt Netanyahu aan een Amerikaanse oorlog tegen Iran, een oorlog die de Derde Wereldoorlog zou kunnen ontketenen; omdat Iran erin slaagt kernwapens te maken, ofwel omdat de bondgenoot van Iran, Rusland, zich aan de zijde van Iran zal scharen bij dergelijke oorlog.
Het neocon-Israël lobby teamwork heeft een van de grootste wereldwijde rampen van de 21e eeuw veroorzaakt. Alle landen die door de VS of hun bondgenoten zijn aangevallen – Irak, Libanon, Libië, Somalië, Soedan en Syrië – liggen nu in puin.
De echte kwestie is het verdedigen van de VS tegen de Israël lobby
Ondertussen gaat Netanyahu’s genocide in Gaza gewoon door. Opnieuw hebben de VS zich verzet tegen de unanieme wil van de wereld (met uitzondering van Israël) door deze week een veto uit te spreken tegen een resolutie voor een staakt-het-vuren van de VN-Veiligheidsraad, gesteund door de andere veertien leden van de VN-Veiligheidsraad.
Het echte probleem voor de Trump-regering is niet het verdedigen van Israël tegen zijn buren, die herhaaldelijk, bijna dagelijks, oproepen tot vrede op basis van de tweestatenoplossing. De echte kwestie is het verdedigen van de VS tegen de Israëlische lobby.
Dit artikel verscheen eerder op Common Dreams. De vertaling is van Ann Dejaeghere.
Note:
[1] Onder hen Madeleine Albright (minister van Buitenlandse Zaken voor Clinton), Lewis Libby (stafchef van vicepresident Cheney), Victoria Nuland (plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur van Cheney, NAVO-ambassadeur van Bush jr., assistent-staatssecretaris voor Obama, onder-staatssecretaris voor Biden), Paul Wolfowitz (onder-staatssecretaris van Defensie voor Bush sr, Ondersecretaris van Defensie voor Bush Jr.), Douglas Feith (Ondersecretaris van Defensie voor Bush Jr.), Abram Shulsky (Directeur van het Office of Special Plans, Ministerie van Defensie voor Bush Jr.), Elliott Abrams (Plaatsvervangend Nationaal Veiligheidsadviseur voor Bush Jr.), Richard Perle (Voorzitter van de Defense National Policy Board voor Bush Jr.), Amos Hochstein (Senior Advisor to the Secretary of State voor Biden), en Antony Blinken (Staatssecretaris voor Biden).