Over de afgelopen dertien maanden hebben westerse regeringen hun ware gezicht laten zien: ze blijven onverschillig tegenover de massamoord op Palestijnse kinderen in Gaza. Het Westen levert zelfs de wapens en inlichtingen om Israël hierbij te helpen.
Politici en media rechtvaardigen deze misdaden als ‘zelfverdediging’. Intussen tolereren westerse leiders Israëls blokkade van hulp en de systematische vernietiging van Gaza’s ziekenhuizen en medische infrastructuur.
Zelfs de aanval op meer dan 150 journalisten – de grootste massamoord op mediawerkers in de geschiedenis – wordt stilzwijgend geaccepteerd. Israël voert deze oorlog steeds verder buiten het zicht van de wereld.
Gaza wordt door Israël in tweeën gesplitst: een noordelijke en zuidelijke zone. Palestijnen worden uit de ruïnes van Noord-Gaza verdreven naar de zogenaamd veilige zone in het zuiden, waar bombardementen en uithongering gewoon doorgaan.
Israëlische leiders hebben openlijk verklaard dat de inwoners van Noord-Gaza nooit mogen terugkeren—een vorm van etnische zuivering, vergelijkbaar met de Nakba in 1948. De leefruimte voor Palestijnen wordt steeds kleiner, en hun bestaan in een van de meest overbevolkte en belegerde gebieden ter wereld wordt steeds ondraaglijker.
Toch blijven westerse leiders dit conflict een ‘noodzakelijke oorlog tegen Hamas’ noemen, zelfs wanneer de blokkade van hulp en uithongering volgens internationale wetten onmiskenbaar misdaden tegen de menselijkheid zijn.
Zelfs met massamoord op industriële schaal, uitgevoerd met westerse wapens, reageren media als de BBC amper meer. Protesten worden weggezet als antisemitisme, terwijl het Westen de internationale rechtsorde ondermijnt die na de Tweede Wereldoorlog werd opgericht om een nieuwe Holocaust te voorkomen.
Zoals Israëlisch academicus Jeff Halper waarschuwde: wat Palestina overkomt, kan uiteindelijk ook het Westen treffen (zie het interview Jeff Halper, Israëlische Jood, activist voor Palestijnse rechten).
David Lammy, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, beweert dat er in Gaza niet genoeg doden zijn gevallen om het genocide te noemen—alsof rekenkunde bepaalt wanneer misdaden tegen de menselijkheid beginnen.
Gaza, inmiddels volledig verwoest, kan de doden niet eens meer tellen. Experts suggereren dat de werkelijke tol in de honderdduizenden kan liggen.
Eerste minister Keir Starmer beweerde in het Lagerhuis dat kritiek op Israël alleen mag na veroordeling van Hamas, en dat wat in Gaza gebeurt geen genocide is.
Opmerkelijk, want in 2014 omschreef hij voor het Internationaal Gerechtshof zelf de belegering van Vukovar als genocide vanwege de disproportionele aanvallen en het vernietigen van een bevolking door systematische bombardementen, uithongering en marteling.
Wat Israël nu in Gaza doet is erger, omvangrijker en langduriger. Israëlische leiders maken openlijk duidelijk dat ze Gaza onleefbaar willen maken.
Een arts getuigde deze week (in een commissie van het Britse parlement) dat Israël drones inzet om kinderen die luchtbombardementen overleven doelbewust neer te schieten. Volgens VN-cijfers zijn 70 procent van de slachtoffers vrouwen en kinderen, vooral tussen vijf en negen jaar oud.
Is dit geen genocide, Sir Keir? Als dat niet zo is, dan moet u daar uitleg over geven.
Onze leiders proberen ons stil te krijgen door ons te overweldigen met leugens en gaslighting1, maar ze vrezen onze stemmen.
Elke keer dat we ons uitspreken, ontmaskeren we hun immoraliteit en herinneren we de wereld eraan dat dit niet normaal is.
We moeten blijven spreken en handelen tegen deze gruwelijkheden.
Dit is een samenvatting van de toespraak van Jonathan Cook op een bijeenkomst van pro-Palestijnse organisaties in de Britse stad Bath op 16 november 2024. Samenvatting en vertaling door Lode Vanoost.
Note:
1 Doelbewuste manipulatie en vervorming van feiten om het zelfvertrouwen van een persoon te ondergraven, waardoor die gaat twijfelen aan zichzelf. De term komt van het toneelstuk Gas Light van 1938, verfilmd in 1944. Een man poogt zijn vrouw te manipuleren om haar te doen twijfelen aan zichzelf, door regelmatig het gaslicht te verminderen en ‘s nachts geluiden te maken en dan te beweren dat er niets is gebeurd. Hij wil haar krankzinnig laten verklaren om dan alleen in hun huis de juwelen te zoeken die haar overleden tante daar zou hebben verborgen (nvdr).