Het Cubaanse volk lijdt al meer dan zestig jaar ontberingen vanwege de economische wurggreep van de Verenigde Staten, gesteund door zijn vazallen in Zuid-Amerika en Europa.

Op 29 en 30 oktober 2024 werd de door Cuba voorgestelde resolutie getiteld: ‘De noodzaak om een einde te maken aan de economische blokkade’, voor de 32e keer besproken in de Verenigde Naties (VN). Ze werd bijna unaniem goedgekeurd tijdens de gewone zitting van de Algemene Vergadering van de VN in september.

In de resolutie vragen de leiders van het Caribische eiland voor de zoveelste keer de opheffing van de moordende blokkade die de imperiale middens van Washington al meer dan 65 jaar hebben opgelegd, simpelweg omdat Cuba besloot een soevereine, socialistische koers te varen.

De blokkade moet Cuba en zijn tien miljoen inwoners in een moeras vol ontberingen houden en een opstand uitlokken. Een uiterst rechtse regimeverandering zou de gevluchte Cubaanse maffia, die in Miami samenhokt, terug zijn misdadige rol laten opnemen.

Uithongeringsstrategie

In tegenstelling tot de klassieke retoriek van Washington heeft Cuba nooit enige internationale regel geschonden. Daarom kan de verklaring voor de ontberingen die door Washington worden opgelegd, alleen worden gezocht in de regeringsvorm en de organisatie van de samenleving van het Caribische eiland: namelijk het socialisme.

De blokkade waaraan Cuba wordt onderworpen, heeft invloed op alle terreinen van het leven van de Cubaanse burgers. Ze is de oorzaak van problemen in de ziekenhuizen, in de energiesector, in het onderwijs, in de sport, in het toerisme, enzovoort.

De blokkade moet Cuba en zijn tien miljoen inwoners in een moeras vol ontberingen houden en een opstand uitlokken

Volgens de uitleg van het Witte Huis heeft de blokkade geen gevolgen voor het dagelijkse leven van de Cubanen. De dwangmaatregelen zouden enkel gevolgen hebben voor de president van de republiek, Miguel Diáz-Canel, al zijn ministers en de verschillende leden en verantwoordelijken van de Communistische Partij.

Wat zouden dan de oorzaken zijn van de vele problemen van de Cubaanse economie? Volgens Washington zou alles eenvoudig terug te voeren zijn op het gebrek aan ervaring, de nalatigheid en de onbekwaamheid van de politieke klasse die het land bestuurt.

Volgens het Witte Huis moet Cubaanse volk daarom steeds worden opgejut, om ze tot een opstand te bewegen en de regering te verdrijven, om deze te vervangen door een marionet uit Miami, dat een goede honderd kilometer van het eiland ligt. Miami is het schuiloord van de Cubaanse maffia, grootgrondbezitters en vijanden van Cuba. Ze zijn gevlucht na de machtsovername door Fidel Castro en zijn strijdmakkers in 1958.

Europa voert dictaten uit van de VS

De economische oorlog van de VS tegen Cuba is voelbaar tot in Europa. In maart 2024 bijvoorbeeld verhinderde de Spaanse luchtvaartmaatschappij Iberia de Colombiaanse journalist Hernando Calvo Ospina naar Cuba te vliegen. Iberia verbood de toegang tot de vlucht tussen Madrid en Santiago de Cuba met de Cubaanse vliegmaatschappij Cubana de Aviación vanaf de luchthaven Madrid Barajas.

Het verbod is een bevel van de National Transportation Security Administration (TSA) van de Verenigde Staten. Sinds maart 2012 eisen de Verenigde Staten van Europese luchtvaartmaatschappijen dat ze passagiersgegevens verstrekken voor elke vlucht die door het Amerikaanse luchtruim gaat, op straffe van verbod om het Amerikaanse luchtruim binnen te komen.

De blokkade waaraan Cuba wordt onderworpen, heeft invloed op alle terreinen van het leven van de Cubaanse burgers

De Europese vliegtuigmaatschappijen en de regering van de Europese landen onderwerpen zich gewillig aan de Amerikaanse bevelen. Het is trouwens niet de eerste keer dat Calvo Ospina, van Colombiaanse afkomst en al jaren in Frankrijk woonachtig, thuis moet blijven.

Hernando Calvo Ospina. Foto: Cuba Periodistas

Hij is sinds 2003 opgenomen op de no-flylijst. Deze lijst wordt gebruikt door het Terrorist Screening Centre (TSC) van de regering in Washington. Bij andere gelegenheden hebben Air France, Air Europa en Corsair ook belet dat mensen naar Cuba zouden vliegen. Hiervoor werden valse excuses aangevoerd. Uiteindelijk moesten ze erkennen dat de passagierslijsten worden gecontroleerd en moeten worden goedgekeurd door de TSC en TSA.

Ondanks formele protesten in 2012 van de EU-commissaris voor Binnenlandse Zaken, is het zo dat er vandaag nog meer misbruik wordt gemaakt van de maatregelen. Europa doet niets om de dictaten van Washington tegen te werken. Het besluit van Iberia was verrassend omdat de vlucht tussen Madrid en Santiago de Cuba niet eens in de buurt kwam van de door Washington opgelegde no-flyzone.

Europees links zit veelal in de fuik van het narratief van Washington

De reden van Calvo Ospina voor de reis naar Cuba was het afleveren van kopieën van documenten die in Frankrijk werden vrijgegeven over de explosie van het schip La Coubre in de Baai van Havana in maart 1960. Dat was twee jaar nadat Fidel Castro en zijn medestrijders het maffioze regime hadden verdreven.

x

Calvo Ospina had daar als journalist een belangrijk onderzoek naar gevoerd dat hij publiceerde in de documentaire en het essay El Enigma de la Coubre. Hij had ook 100 exemplaren van dit boek bij zich om het in Cuba bekend te maken en te laten multipliceren.

Cuba was al lang een vogel voor de kat als het wereldwijd niet kon rekenen op actieve solidariteit. Europa geeft op dat vlak niet thuis. Europees links zit veelal in de fuik van het narratief van Washington.

In andere delen van de wereld nemen linkse en progressieve nationale krachten wel het voortouw om hun solidariteit te tonen met strijdende volkeren.

Denk bijvoorbeeld aan de initiatieven van Zuid-Afrika bij het Internationaal Strafhof in Den Haag tegen de moordpartijen op de Palestijnen van Benjamin Netanyahu en zijn extreemrechtse regering, met de alles omvattende steun van het Westen.

Rusland terug van weg

De Sovjet-Unie was jarenlang de bakermat van de solidariteit met Cuba. Toen de Sovjet-Unie uiteenviel en Rusland in de storm van het wilde kapitalisme kwam, stortte de solidariteit met Cuba in elkaar. Het werden skeletachtige jaren voor het kleine eiland, maar het land overleefde het.

De solidariteit van Rusland met Cuba herstelde zich geleidelijk, nadat de door Boris Jeltsin verboden Communistische Partij, opnieuw werd opgericht in 1993. De Communistische Partij werd de grootste en invloedrijkste linkse oppositiepartij in Rusland.

Washington werpt voortdurend kunstmatige barrières op om de versterking van de vriendschappelijke banden tussen Cuba en Rusland te hinderen

De partij werkt elke dag aan een democratisch socialisme in Rusland, maar ook aan de solidariteit met progressieve, nationaal vooruitstrevende bewegingen in de wereld, ook Cuba. In november 2022 werd in Moskou een bronzen monument van Fidel Castro ingehuldigd, door beeldhouwer Aleksej Tsjebanenko.

Standbeeld van Fidel Castro in Moskou. Foto: Rodina History

Op 9 juli 2024 werd tijdens een plenaire vergadering van het Russische Parlement, de Doema, een verklaring voorgesteld over de schrapping van de Republiek Cuba van de Amerikaanse lijst van staatssponsors van terrorisme. Het ontwerpdocument werd gepresenteerd door de eerste vicevoorzitter van de commissie Internationale Zaken van de Doema en vice voorzitter van de Communistische Partij, Dmitry Novikov.

Rusland sluit zich aan bij de meerderheid van de wereld die al decennia eist dat de Republiek Cuba wordt verlost van de verstikkende blokkade en sancties

De woordvoerder wijst erop dat de economische, wetenschappelijke en culturele banden tussen Rusland en Cuba steeds intenser worden. Washington werpt voortdurend kunstmatige barrières op om de versterking van de vriendschappelijke banden tussen Cuba en Rusland te hinderen.

De Doema nam de hierboven vermelde verklaring eenparig aan. Ze sluit zich zo aan bij de meerderheid van de wereld die al decennia eist dat de Republiek Cuba wordt verlost van de verstikkende blokkade en sancties.

Amerika verscherpt sancties

In 2015-2016 kwam er voor Cuba een klein lichtpuntje. Er werden concrete stappen gezet om een dialoog tussen Havana en Washington tot stand te brengen. Er kwam een officieel bezoek van president Barack Obama en zijn gezin aan Havana.

Onder president Donald Trump werden de sancties aangescherpt. De vluchten werden verminderd. Er kwam een nieuw verbod op Amerikaanse cruiseschepen om Cubaanse zeehavens binnen te varen. Daarnaast kwamen er aanvullende persoonlijke sancties en werden geldoverdrachten geblokkeerd. In januari 2021 werd Cuba terug op de lijst geplaatst van landen die terrorisme zouden steunen.

Mexico geeft het voorbeeld

Mexico heeft zwaar geleden onder het imperialisme van de Verenigde Staten. In de Mexicaans-Amerikaanse oorlog in de 19e eeuw veroverden de VS Californië, Texas, Los Angeles en San Diego. Mexico verloor 30 procent van zijn grondgebied in het verdrag van Guadeloupe Hidalgo van 1848.

Het wantrouwen tegenover de gringo’s zit nog diep bij de Mexicanen. Ze noemen de oorlog: La Guerra de Intervençion Norteamericana, of de oorlog van de Noord-Amerikaanse interventie. Zie ook de schitterende VRT-Canvas documentairereeks The Frontier.

Mexico heeft de criminele blokkade van de Verenigde Staten nooit gesteund

Mexico is vandaag een groot land. Het is de twaalfde economie van de wereld. Het land telt 129 miljoen inwoners en is, na Brazilië, de tweede economische macht van Zuid- en Centraal Amerika. Maar Mexico is economisch wel sterk verbonden met de VS, ook politiek. Daar is recent verandering in gekomen.

Anti-imperialistisch links in Mexico heeft wind in de zeilen. De linkse Andréz Manuel López Obrador werd als 65e president verkozen in 2018. Hij hielp president Evo Morales van Bolivia het land ontvluchten met een vliegtuig van de luchtmacht na een door de Amerikanen gesteunde extreemrechtse lithiumstaatsgreep.

Onmiddellijk na haar aanstelling kondigde president Sheinbaum aan dat Mexico solidair is met de Cubanen

Obrador werd opgevolgd door zijn strijdgenote Claudia Sheinbaum als 66e president. Bij haar recente inauguratie nodigde zij de Spaanse koning Filip VI niet uit, tot woede van Madrid.

Onmiddellijk na haar aanstelling kondigde president Sheinbaum aan dat Mexico, ondanks haar kritiek op sommige aspecten van het Cubaanse beleid, solidair is met de Cubanen. Dat deed ze naar aanleiding van de nationale energiecrisis en de orkaan Oscar die het Cubaanse elektriciteitsnet grotendeels vernietigde.

De president benadrukt dat Mexico de criminele blokkade van het eiland, die door de Verenigde Staten wordt opgelegd, nooit heeft gesteund. Zij beval de solidariteit aan het begin van haar ambtstermijn, door de verzending van 400.000 vaten olie naar Cuba. “Mexico produceert 1,6 à 1,8 miljoen vaten per dag. 400.000 vaten is niet eens de productie van één dag”, stelde ze.

Bron:

https://www.lantidiplomatico.it/ en “Red Line” tv-zender van de Communistische Partij Rusland