Ik ben oorspronkelijk van Kameroen. De strijd tegen racisme is voor mij altijd een evidentie geweest. Mijn vader heeft me veel geleerd over mijn identiteit. Het was voor mij dus altijd duidelijk om racisme als middelpunt van mijn strijd te hebben.

Ik had een innige band met de beweging Black Lives Matter. Toen ik ging manifesteren was ik nog één van de weinigen. Sinds ik deze beweging leerde kennen, vond ik dat ik ook hier een collectief nodig had om hun strijd te vervoegen, die zo belangrijk is voor mij.

Wat betreft de internationale strijd, die vertrekt vanuit dezelfde vaststelling dat we in een samenleving allemaal worstelen met zaken die in feite met elkaar verbonden zijn en we dus een internationale strijd moeten voeren. In België vechten we net als in andere landen tegen het kapitalisme en die strijd wordt heviger.

Interview Franstalig, Nederlandstalige ondertitels (6:47):

Mijn Global Studies (aan de Maastricht University) leren me de maatschappelijke kwesties echt in vraag te stellen en ze pluridisciplinair te benaderen. Ik zie deze studies als een voortzetting van mijn maatschappelijk engagement.

Op lange termijn weet ik nog niet precies wat ik met dat diploma ga doen. Misschien kan ik dan meeschrijven aan wetsvoorstellen, iets in die richting. Ik was vroeger in Luik actief bij COMAC (Communistes Actives-Actieve Communisten, de jongerenafdeling van de PVDA). We hadden daar veel discussies over hoe ik er mijn engagement kon inzetten.

Montagne de Bueren, 18 maart 2024. Foto: stuut.info

Nu ben ik actief bij INTAL (PVDA-organisatie voor internationale solidariteit). Omdat ik meestal in Maastricht ben, komt INTAL beter overeen met mijn studierooster en mijn halftijds werk. Dat was voor mij toch een belangrijke stap.

Jongeren hebben dikwijls de indruk niet au sérieux genomen te worden, ook al hebben ze een stevige politieke basis en een sterk bewustzijn. Het is dus om te beginnen belangrijk dat je als jonge activist voldoende vertrouwen in jezelf hebt én in het collectief voor de strijd die je voert.

Dat is nog een grotere uitdaging voor mij als vrouw, als geracialiseerde vrouw. Over Palestina wordt nog steeds een discours gevoerd tegen mij van: Jij bent een zwarte vrouw, waarom kom je op voor Palestina, waarom vecht je niet voor Congo?

Ik ben echter zeker van mezelf en neem deel aan deze strijd zoals ik kan. Ik sta natuurlijk open voor de strijd voor Congo, waarover ik ook een artikel heb geschreven. Ik maak het mezelf niet echt gemakkelijk.

Er wordt heel wat vooruitgang geboekt in de anti-racistische en anti-imperialistische strijd in Luik. Het stadsbestuur zelf doet nog te weinig moeite. De huidige meerderheid (tot december 2024) is nog PS-Ecolo. Deze partijen  moeten volgens mij meer bewust zijn van problemen van de stad.

Dankzij de PTB (de Franstalige PVDA) konden we een testing doen in de uitgaansbuurt van de Carré (een wijk in Luik), waar er regelmatig problemen zijn met racisme, mensen die niet in de bars of de dancings binnen mogen. Dat is maar één voorbeeld van een lange lijst. Er zijn nu meer en meer steden die plaatsen hebben genoemd naar Patrice Lumumba. In Luik zijn er nog steeds geen.

We hadden het geluk een grote Palestijnse vlag te kunnen schilderen op de Montagne de Bueren in Luik (een bekende straat met 374 treden die 67 meter hoger gaan). Binnen 24 uur werd die al verwijderd.

Dat zijn dus thema’s die onze stad Luik liever niet op de agenda ziet staan. We gaan met INTAL in Luik nog veel projecten uitvoeren, vooral over Palestina. We willen zeker ook meer doen voor Congo. Ik denk dat de PTB ook nog plannen heeft waar ik aan kan meewerken. Ik sta op de lijst voor gemeenteraadsverkiezingen in Luik (ze werd niet verkozen).

Ik ga altijd blijven strijden voor een meer rechtvaardige samenleving. Ik zal altijd wel iets hebben om voor te strijden. Ik heb ook het geluk om in Maastricht aan een zeer linkse faculteit te studeren. Ik ga daar met mijn studiegenoten zeker ook nog dingen doen.

We hebben trouwens al successen gehad. INTAL heeft een hele campagne Boycot Carrefour opgezet. Daar zijn veel acties voor gevoerd en hebben we ook overwinningen behaald. Dankzij onze bezettingsactie werden de banden verbroken van de Université de Liège met Israëlische universiteiten. Daardoor geraken die universiteiten heel wat fondsen kwijt.

Dat is al een internationale impact die we hebben, wat ons nog meer bewust maakt van alles wat we kunnen bijdragen aan de maatschappij.