Geachte rechters van het Internationaal Strafhof,

Toen we in januari hoorden dat het hof waarin u zetelt, had besloten de zaak over de situatie in Israël en Palestina in behandeling te nemen, waren we hoopvol. De mensheid heeft een Internationaal Strafhof nodig dat de rechtsstaat handhaaft en bereid is de meest ernstige beschuldigingen van schendingen van het internationaal recht te onderzoeken.

Vandaag, op 7 oktober 2024, precies één jaar na het begin van de laatste en wreedste fase van het zesenzeventigjarige Israëlisch-Palestijnse conflict, voelen we de behoefte om u rechtstreeks aan te spreken. Dat doen we niet alleen vanwege de toenemende wreedheid van wat er ten westen van de Jordaan gebeurt, maar ook vanwege het gevaarlijke precedent dat zou worden geschapen als een staat zo ver buiten de internationale consensus over acceptabel gedrag in tijden van conflict zou kunnen opereren.

Tenzij dergelijke schendingen door een hof als het uwe worden bestraft, zullen staten in de toekomst steeds vaker straffeloos oorlogsmisdaden begaan. Want het is nu onbetwistbaar: de Israëlische regering heeft zich voorgenomen om systematisch elk aspect van het Palestijnse leven in Gaza uit te wissen. We hebben de volgende zaken al gezien:
-De meest intensieve bombardementen op een dichtbevolkt stedelijk gebied in de recente geschiedenis
-De meest doelbewuste uithongering van een bevolking sinds de Tweede Wereldoorlog
-De systematische vernietiging van gezondheidsvoorzieningen
-Een ongekend aantal gedode journalisten en VN-personeel

De Israëlische regering heeft scholen, universiteiten, bibliotheken, archieven, culturele centra, erfgoedsites, moskeeën en kerken aangevallen. Professoren en leraren werden vermoord, samen met hun studenten, vaak samen met hun hele families. Onder het mom van het conflict in Gaza verdrijven Israëlische kolonisten momenteel Palestijnen uit hun voorouderlijk land, beschermd door IDF-soldaten. Dat is een directe schending van elk principe van het internationaal recht.

Dit zijn niet slechts schendingen door een regering. De internationale gemeenschap heeft geen reden om te verwachten dat een andere regering de Israëlische staat weer in overeenstemming zal brengen met het internationaal recht.
Op 19 juli 2024 oordeelde het Internationaal Gerechtshof dat de Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever, Gaza en Oost-Jeruzalem onwettig was. Vijf dagen later stemde de Israëlische Knesset met een overweldigende meerderheid om de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof te negeren. Op provocerende wijze beschreef het de Westelijke Jordaanoever, Gaza en Oost-Jeruzalem als onderdeel van “het Land Israël”.

Om hun minachting voor het internationaal recht en de instellingen die de mensheid na de Tweede Wereldoorlog heeft gecreëerd, nog verder te bewijzen, verbood de Israëlische regering afgelopen woensdag de secretaris-generaal van de VN, António Guterres, om het land binnen te komen.

Dus hier is de vraag: Wanneer kunnen we aanklachten van uw hof verwachten?

Vandaag, 7 oktober 2024, is de herdenking van het begin van het somberste hoofdstuk van een tragedie waarvoor onze generatie zich zal moeten verantwoorden tegenover toekomstige generaties. Vandaag heeft de mensheid meer dan ooit een hof zoals het uwe nodig, waarin onpartijdige juridische geesten van over de hele wereld consensus kunnen bereiken over normen van wettelijk gedrag in oorlog en tijdens de nasleep ervan. Uw rol is van vitaal belang. We dringen erop aan om onmiddellijk actie te ondernemen.

Dank u wel,
Brian Eno en Yanis Varoufakis

—
Context: waarom we deze brief aan de rechters van het Internationaal Strafhof schreven

Een jaar geleden, op 7 oktober, viel een door Hamas geleide strijdmacht Israël aan. Ze beklommen de hekken die 2,3 miljoen Palestijnen (voornamelijk vluchtelingen van de oorspronkelijke etnische zuivering van de Nakba in 1948) gevangenhouden in Gaza, de grootste gevangenis ter wereld.

In reactie op de moorden op meer dan duizend Israëlische burgers en de ontvoering van tientallen van hen, daden die als oorlogsmisdaden gelden, reageerde Israël met een aanhoudende militaire campagne die neerkomt op een goed geplande, volledige genocide. Een jaar later zijn er minstens vijftigduizend Palestijnen ter plekke gedood en zijn meer dan tweehonderdduizend Palestijnen bezweken aan verwondingen en ziektes, om nog maar te zwijgen over de tienduizenden verminkte kinderen zonder ouders.

Vandaag, op de verjaardag van 7 oktober, is er geen einde aan de bloedvergieten in zicht. Israël wordt geregeerd door een genocidegezinde extreemrechtse regering die haar moorddadige campagne nu uitbreidt naar de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem, Zuid-Libanon en verder. Nog erger is dat er duidelijk bewijs is dat de belangrijkste oppositiepartijen de algemene richting van de regering steunen, wat niet alleen het Midden-Oosten, maar ook de Israëlische samenleving zelf naar de ondergang leidt.

Brian Eno en ikzelf geloven dat de stortvloed aan oorlogsmisdaden die dagelijks aanzwelt niet alleen een rampzalige ontwikkeling is voor Palestijnen en Israëli’s, maar ook een rampzalige ontwikkeling voor het zelfbeeld van de mensheid en haar ziel

Na de laatste wereldoorlog kwamen de naties van de wereld onder auspiciën van de VN bijeen om cruciale principes van het internationaal recht vast te leggen, waaronder de Universele Rechten van de Mens en het oorlogsrecht.

Dus vandaag, op deze sombere verjaardag, doen we een beroep op het Internationaal Strafhof om zijn plicht te doen. Om het internationaal recht te handhaven door overduidelijke oorlogsmisdaden in Israël en Palestina te vervolgen, opdat oorlogsmisdaden, genocide zelfs, niet genormaliseerd worden over de hele wereld.

Yanis Varoufakis
—
Geachte lezer, steun onze brief.

U kunt de brief ook sturen naar het Internationaal Strafhof. We hebben hen nodig om zo snel mogelijk actie te ondernemen. Hun adres is: Oude Waalsdorperweg 10, 2597 AK Den Haag, Nederland

Bron: Brian Eno’s & Yanis Varoufakis’ Open Letter to the Judges of the ICC, on the anniversary of 7th October: Act now or International Law withers forever. De vertaling is van Yaïr da Paixão