“Ik zal altijd opkomen voor Israëls recht om zichzelf te verdedigen en ik zal altijd Israëls vermogen om zichzelf te verdedigen verzekeren.” Zo sprak de Democratische presidentskandidaat Kamala Harris in wat volgens VRT-correspondent Björn Soenens “de speech van haar leven” was.

Vrijheid …

Met haar speech trekt Harris de presidentscampagne op gang waarin ze het opneemt tegen de Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump. Ze betrad het podium op de tonen van ‘Freedom‘ van Beyoncé. Daarmee is meteen de toon van de campagne gezet.

Harris presenteert zichzelf als de kandidaat die opkomt voor vrijheid en vooruitgang

Harris presenteert zichzelf als de kandidaat die opkomt voor vrijheid en vooruitgang tegenover Trump die terug in de tijd wil: voor de vrijheid van vrouwen om te beschikken over hun eigen lichaam, voor de vrijheid van vereniging in vakbonden, voor het respecteren van vrije verkiezingen.

In scherp contrast met de glitter en glamour die Harris’ boodschap kracht moeten bijzetten, staan echter de harde beelden van de genocide in Gaza die de wereld rondgaan. Die genocide wordt namelijk mee mogelijk gemaakt door de steun van de Verenigde Staten van Amerika, met Harris als vice-president.

De Democratische presidentskandidaat probeert de gemoederen te bedaren door te stellen dat ze “hard werkt voor een wapenstilstand”, maar ondertussen blijft de VS wel gewoon wapens leveren aan Israël. De hypocrisie komt des te duidelijker naar voren nu binnen en buiten de Democratische Conventie onder de slogan ‘Not another bomb‘ een beweging groeit, die eist dat de wapenleveringen worden stopgezet.

… voor wie?

Bijzonder pijnlijk zijn de beelden van deelnemers aan de Democratische Conventie die letterlijk hun oren sluiten wanneer activisten de namen van door Israël vermoorde Palestijnse kinderen voorlezen. Ondertussen worden pro-Palestijnse afgevaardigden die de Conventie probeerden bij te wonen geweerd.

DNC attendees cover their ears as the names of dead Palestinian children are read as they leave the convention pic.twitter.com/9bueCbFeEr

— BreakThrough News (@BTnewsroom) August 22, 2024

Van onderen uit werd een campagne uit de grond gestampt die eiste dat er naast een Israëlische spreker op z’n minst ook een Amerikaans-Palestijnse spreker zou worden toegelaten op de Conventie. Die eis werd niet ingewilligd.

These are DELEGATES chosen by VOTERS and they won’t let them in. Where is this democracy we’re supposed to save? https://t.co/yBmckDeusX

— Kate Willett (@katewillett) August 23, 2024

Wellicht heeft de invloed van The American Israel Public Affairs Committee (AIPAC) daar iets mee te maken. Dat is een invloedrijke lobbygroep die grote sommen geld investeert in de campagne van zowel de Democratische als de Republikeinse Partij met als doel steun voor Israël te verzekeren.

Hoop

De genocide in Gaza brengt zo de zwakte van de Democratische campagne aan het licht. Men wil zich profileren als vijand van extreemrechts, maar steunt de extreemrechtse regering in Israël. Men spreekt over vrijheid, maar legt Palestijnse stemmen het zwijgen op.

Als het erop aankomt, weegt ook in de Democratische Partij de stem van rijke donoren zwaarder door dan die van burgers die zich op een democratische manier organiseren om deel te nemen aan het politieke proces.

“VP Harris chose a Beyoncé song that starts with ‘Freedom, freedom’ — freedom for who? Freedom for Palestinian voices to be on the stage?” – @TheConsciousLee and faith leaders at our press conference this morning. #NotAnotherBomb pic.twitter.com/amk7JiY4Sk

— Uncommitted National Movement 🌺 (@uncommittedmvmt) August 23, 2024

Een verkiezingsoverwinning van Trump zou op veel vlakken een ramp zijn, maar de horizon van de progressieve beweging moet verder reiken dan het afwenden van dat gevaar. De hoop op echte verandering komt niet van Harris, maar van de groeiende beweging die de Democratische Partij confronteert met de waarden die ze pretendeert te verdedigen.