De boeren hebben het zeker moeilijk, al een tijdje. Wat mij doet fronsen, is hoe overheden in dit dossier snel overstag gaan, voor intimidatie met grote middelen. Tractoren boezemen veel ontzag in. (Zie de cartoon met president Zelenski die aan de telefoon vraagt: I want tractors!"). Maar in de grond is dit chantage. Niet dat het nieuw is, in de jaren vijftig en zestig zwichtten Belgische regeringen ook geregeld voor de kracht en moed en brutaliteit van de metallo's uit Luik en Charleroi als die amok maakten tijdens betogingen met ijzeren staven en geweld van gestaalde spierballen. Maar is het eerlijk? Natuurpunt is niet in staat met grote voertuigen druk uit te oefenen. Hoewel zij een groot deel van het gelijk aan hun kant hebben. Je begrijpt de regering van nu natuurlijk wel; ze zijn bang in dit verkiezingsjaar het publiek boos te maken; de files op de wegen, de lege rekken... Ineens hebben landbouwers en veetelers dé doeltreffende hefboom gevonden. En je kunt je natuurlijk niet inbeelden dat de overheid politiediensten zou (trachten) inzetten tegen die kolossen op de wegen... Het blijft mij toch wrang, de klare terugkeer van het recht van de sterkste.
------
Onze ervaring met boeren bij de Doode Bemde (= natuurreservaat bezuiden Leuven, sinds de jaren zeventig) is toch dat het sluwe onderhandelaars zijn; niet alleen "lieden die altijd maar alles ondergaan" zoals in het lied. Maar er is wel wat van. De boer is een beetje een simpele natuurmens die dreigt vermalen te worden in het kille stedelijke universum waar politieke macht, geld, documenten, juridische regels, boetes en ander fraais de orde uitmaken. In Seven pillars of wisdom van Lawrence of Arabia lees je een passage over de diepere aard van de herder, in vergelijking met de krijger. De herder is dan nog een grotere 'sukkelaar'. Een ingoed, gedwee figuur, een beetje gelijk geworden aan zijn brave schapen en kamelen... In die zin doet het mijn hart deugd de natuurmens-boer assertief te zien optreden. Deze nieuwe wereld verstaat hem (& haar) niet. Maar dus wel de macht van zijn tractoren. Oef
-----
Blijft de vraag hoe de mensen als kopers van groenten, fruit, zuivel en vlees gaan reageren. De distributeurs hebben de prijzen generaties lang laag gehouden. De grootschaligheid waarschijnlijk toch ook, hoe vreselijk ze ook is. Wie wil er dubbel zoveel neertellen voor zijn verse voeding? Laat ons hopen dat de mentaliteit toch zal veranderen. Misschien zijn daar nog enkele jaren van betogingen voor nodig. De Boer verdient immers vooral meer begrip. Kennis en sympathie. Het is een harde, zure waarheid, maar wie zijn vuisten bovenhaalt, die wordt gezien. Is dat ook niet wat is gebeurd in de nasleep van 9/11? Ineens was iedereen zich bewust dat er Arabieren en Islamieten waren. Dat overmatige geweld heeft natuurlijk dat beeld meteen negatief gekleurd. Met golven antipathie, tot in het pathologische. Maar ik herinner mij hoe in de weken na de aanslagen plots in boekhandels, zoals Peeters in Leuven, boeken over de Islam in de etalage lagen...
------
Foto boerenmeisje: Flickr
Creative commons
