“Als je je ‘neutraal’ opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker”, aldus Zuid-Afrikaans bisschop Desmond Tutu die in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.

DeWereldMorgen veroordeelt de recente aanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers, maar ziet die niet los van 75 jaar staatsterreur van Israël tegen het Palestijnse volk. Het internationaal erkende recht op gewapend verzet tegen een kolonisator is geen vrijbrief voor aanslagen op burgers. Een onderhandelde vrede kan alleen bereikt worden wanneer 75 jaar verdrijving, 56 jaar bezetting, kolonisatie en apartheid en 16 jaar blokkade van Gaza worden erkend als de oorzaken van dit geweld. DeWereldMorgen onderzoekt deze oorzaken die door de politiek en door mainstreammedia worden verzwegen, onderbelicht of ontkend, om zo een debat te stimuleren dat kan leiden tot onderhandelingen en vrede. (nvdr)

*  *  *

Ontruiming ziekenhuis Khan Yunis

Op X gaan er beelden rond van de ontruiming van het Nasser ziekenhuis in Khan Yunis die vanochtend is ingezet. Palestijnen, waaronder medische werknemers, gewonden en ontheemden worden gedwongen om het ziekenhuis te verlaten.

Al Jazeera voegt eraan toe dat Israëlische scherpschutters volgens getuigen iedereen beschoot die zich in het gebied bewoog. Verschillende mensen in de buurt van het ziekenhuis zouden al gedood zijn.

Martelingen voor publiek

Vrijgelaten Palestijnse gevangenen getuigen dat het Israëlische leger Israëlische burgers had uitgenodigd tijdens verhoringen waarbij zij gemarteld werden, aldus Euro-Med Human Rights Monitor. Volgens de getuigenissen kregen groepen van tien tot twintig Israëlische burgers toestemming om de in ondergoed geklede Palestijnse gevangenen te bekijken. ”Dit zijn Hamas-terroristen die jou hebben gedood en je vrouwen hebben verkracht op 7 oktober”, aldus het leger tegen de burgers. Dat was echter niet waar.

 De Israëlische burgers zouden de taferelen lachend hebben gefilmd

Israëlische soldaten zouden de gevangenen fysiek hebben mishandeld. Zij werden met metalen knuppels en elektrische stokken geslagen, en kregen heet water over hun hoofd gegoten. De Israëlische burgers zouden de taferelen lachend hebben gefilmd.

*Opvallend is dat er in de berichtgeving wordt gesproken over Palestijnse ‘gevangenen’. Als we het over de gevangenen Israëlische mensen hebben, spreken we over ‘gegijzelden’.

Geen woorden maar daden

Op de persconferentie op 12 februari in Brussel reageerde Josep Borrell, de Hoge Vertegenwoordiger van de Europese Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid, op een verklaring van Joe Biden waarin hij de oorlog van Israël in Gaza als “buitensporig” beschreef. “Als je gelooft dat er te veel mensen worden gedood, moet je misschien minder wapens leveren om te voorkomen dat er zoveel mensen worden gedood”, Aldus Borrell.

Het weekend ervoor keurde de Amerikaanse Senaat wetgeving goed die Israël, bovenop wat de regering al heeft gegeven sinds 7 oktober, meer dan 10 miljard dollar aan militaire hulp zou verschaffen. Senator Bernie Sanders was het enige lid van de Democratische fractie in de Senaat dat tegen stemde.

Borrell richtte zich echter ook op de rest van de internationale gemeenschap. Hoewel de Verenigde Staten de grootste wapenleverancier is van Israël, leveren ook andere landen, waaronder Nederland, het Verenigd Koninkrijk, Canada en Duitsland, wapens en ander militair materieel aan het Israëlische leger.

“Ze gaan evacueren. Waarnaartoe, naar de maan?”

Op 12 februari beval een Nederlandse rechtbank de Nederlandse regering te stoppen met het exporteren van onderdelen van F-35-gevechtsvliegtuigen naar Israël. De regering kondigde echter aan dat ze in beroep zou gaan bij de nationale Hoge Raad.

Met de voorbereidingen van de Israëlische premier Netanyahu voor een offensief in Rafah neemt de druk op regeringen toe om de levering van wapens aan Israël te stoppen. Tijdens de persconferentie bekritiseerde Borrell het plan van Netanyahu om de burgerbevolking van Rafah gedwongen te evacueren: “Ze gaan evacueren. Waarnaartoe, naar de maan?”

Het evacuatieplan

Egyptische functionarissen delen informatie over het vermeende plan van Israël om Rafah, een stad in het zuiden van Gaza waar 1,3 miljoen Palestijnen schuilen, te evacueren. Volgens het plan zou Israël 15 kampdorpen oprichten langs de kust tussen Rafah en Gaza-Stad, waar de Palestijnen naartoe zouden moeten worden verplaatst. Elk kamp zou worden uitgerust met 25,000 tenten, en Israël verwacht dat deze kampen, inclusief medische faciliteiten door de Verenigde Staten en Arabische staten zullen worden gefinancierd.

Deze evacuatie van Rafah zou voor een ramp zorgen

Deze evacuatie zou echter voor een ramp zorgen. Als Israël doorgaat met de invasie, zal het Israël de reeds minimale hulp die Gaza binnenkomt verstoren en de al moeilijke omstandigheden in Gaza verder verslechteren.

Dit zou betekenen dat Palestijnen in Gaza samen worden gebracht in tentenkampen langs de smalle kuststrook, zonder operationele ziekenhuizen, zonder genoeg voedsel en humanitaire hulp, en zonder de mogelijkheid om naar huis terug te keren. Dit zou de inspanningen van Israël vergemakkelijken om de bevolking van Gaza ‘vrijwillig’ naar een ander land te laten vluchten.

Dierenvoer en rijst

In het geïsoleerde Noorden van Gaza zitten mensen, waaronder veel kinderen, dagenlang zonder voedsel. Sommige bewoners zijn genoodzaakt dierenvoer te malen tot bloem om te overleven, maar zelfs de voorraden van deze granen raken nu op. Het VN-Humanitair Coördinatiebureau (OCHA) meldt dat naar schatting 300.000 mensen in Noord-Gaza grotendeels afgesneden zijn van hulp en een steeds groter risico op hongersnood lopen. “Elke hulp die het Noorden van Gaza werd toegestaan, is nu opgebruikt”, aldus het OCHA.

OCHA rapporteert dat meer dan de helft van de hulpmissies naar het Noorden van Gaza vorige maand de toegang werd geweigerd, en dat Israëlische troepen steeds meer invloed uitoefenen op de manier waarop hulp wordt verstrekt.

Mahmoud Shalabi, een lokale medische hulpverlener in Beit Lahia, legde uit: “Wat we hadden, kwam eigenlijk van de zes of zeven dagen van wapenstilstand [in november], en elke hulp die het Noorden van Gaza werd toegestaan, is nu opgebruikt. Wat mensen op dit moment eten, is in feite alleen rijst.”

Journalisten

De rol van journalisten in Gaza wordt steeds belangrijker, aangezien zij de wereld op de hoogte houden van wat er in het gebied gebeurt. Echter, lopen zij hierbij groot gevaar.

Het Committee to Protect Journalists (CJP) meldt dat sinds de documentatie van moorden op journalisten in 1992, nog nooit zoveel mediawerkers en journalisten zijn omgekomen in een land. Sinds 7 oktober zouden ten minste 85 journalisten en mediawerkers zijn omgekomen, waarbij wordt aangenomen dat sommigen opzettelijk zijn aangevallen.

Israël staat geen buitenlandse journalisten toe in Gaza, alleen bij zorgvuldig gecontroleerde ‘tripjes’ onder leiding van het Israëlische leger. Daarom is de wereld afhankelijk van lokale journalisten om te rapporteren wat er echt gaande is.