Zuid-Afrika dient terecht klacht in bij het Internationaal Strafhof en Belgische transportvakbonden weigeren nog om wapens te verzenden naar Israël. Wanneer er zich een genocide voltrekt, is alles er aan doen om dat tegen te gaan een logische keuze. Niet wat betreft de rectoren van onze Vlaamse universiteiten.

Universiteiten spelen doorheen de geschiedenis altijd al een belangrijke rol in het publieke en internationale debat, dat is vandaag niet anders. Het is dan ook logisch dat ze zich tijdens deze gruwel zouden uitspreken voor de menselijkheid.

Neutraal zijn, is eenvoudigweg geen optie, want wie ‘neutraal’ is in tijden van onderdrukking, kiest de facto de kant van de onderdrukker. Daar komt nog eens bij dat de KUL zelfs geen schijn van neutraliteit kan ophouden, ze werkt namelijk gewoon samen met Israëlische universiteiten die openlijk de etnische zuivering steunen.

Een academische boycot is een mogelijk middel om diplomatieke druk uit te oefenen op een land. Dat Vlaamse universiteiten het kunnen toepassen, zagen we niet zo lang geleden nog toen Rusland Oekraïne binnenviel. Veroordelingen en daden volgden toen verrassend snel. Vandaag willen onze universiteiten het tegenover Israël niet toepassen onder dat valse voorwendsel van ‘neutraliteit’.

Als student probeerde ik de afgelopen maanden, net als vele medestudenten, vakbonden, professoren en heel wat anderen, de universiteit tot daden te krijgen. Die blijven vooralsnog uit.

Donderdag 4 januari zag ik Luc Sels op X een opiniestuk delen waarin een boycot van Israël afgedaan werd als een slecht idee. Ik reageerde daarop dat hij zich in al deze gruwel niet neutraal maar veeleer laf aan het opstellen is.

Hij reageerde daarop met twee simpele woorden: “Ook goed.”

Ook goed.

— Luc Sels (@LucSels) January 4, 2024

Ik was verbaasd toen ik zijn antwoord zag, het lijkt niet echt te kloppen of toch zeker niet bij de ernst van de situatie te passen.Wat hij met die woorden precies bedoelde weet ik ook nog niet zo goed.

Er zijn zoals reeds vermeld veel gevallen waarin “ook goed” een gepast antwoord is. Maar wanneer je aangesproken wordt op je niet neutrale positie met betrekking tot een genocide ligt dat dus toch wel anders.

Beste rector, ik weet niet of u zag hoe het Israëlische leger universiteiten bombardeerde en rectoren vermoordde? Als je bezorgd bent om een universitaire gemeenschap waarin “vrij en kritisch de meest diverse standpunten verdedigd kunnen worden”, dan zou daar misschien toch tegen opgetreden moeten worden. Of toch in ieder geval niet aan meegewerkt?

Wij vinden het niet “ook goed” dat jij je laf opstelt, wij verwachten een daadkrachtige rector die aan de kant van de menselijkheid staat.

Beste Luc Sels, ik hoop dan ook oprecht dat “ook goed” niet je finale antwoord zal zijn?