Terwijl de Israëlische campagne die uit is op de totale vernietiging van Gaza escaleert, zien miljoenen mensen in hoe structuren van onderdrukking grenzen, strijd en geschiedenis overschrijden.
Westerse regeringen die anderen lange tijd met de vinger hebben gewezen over hun staat van dienst op het gebied van mensenrechten, steunen nu zelf een van de ernstigste misdaden van deze eeuw. Ze veroorzaken daarmee een diepe crisis van ideologische legitimiteit.
De wapenstokken van de politie waarmee – van Berlijn tot Atlanta – vreedzame protesten in de imperialistische kernlanden worden neergeslagen, tonen dat de liberale democratie net zo makkelijk kan worden weggegooid als dat ze kan worden bewapend.
De propagandistische slogans van de Israëlische staat worden door Westerse functionarissen en media overgenomen: “onmenselijke dieren”, “menselijke schilden”, “totale vernietiging”, enzovoort. Begrippen die herinneren aan de bewoordingen waar elke kolonisator zich overal elders van bedient, overal, op elk moment in hun smerige geschiedenis.
Ontmaskerd
De Westerse heersende klasse is ontmaskerd. In hun gretige steun voor de massamoord op het Palestijnse volk onthullen figuren als Voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen – zelf afstammeling van “niet alleen enkele van Duitslands belangrijkste nazi’s, maar ook enkele van de grootste slavenhandelaren van Groot-Brittannië en, via haar huwelijk, enkele van de grootste slavenhouders van de Verenigde Staten” – een huiveringwekkende continuïteit in het koloniale project.
Het is een project dat onlosmakelijk verbonden is met de opkomst van het kapitalisme en de grote ongelijkheden in rijkdom en macht die over de hele wereld blijven bestaan.
Sinds 1960 hebben de oude koloniale machten van het noorden, geleid door de VS, 152 miljard dollar uit het globale zuiden weggesluisd via structuren van ongelijke uitwisseling. Wanneer deze parasitaire relaties worden bedreigd, reageert het imperialistisch systeem met psychotisch, ongebreideld geweld: hetzelfde soort geweld dat een kwart van de Koreaanse bevolking uitroeide, of meer dan een miljoen Indonesiërs, of anderhalf miljoen Algerijnen, of tweehonderdduizend Guatemalteken, of een half miljoen Iraakse kinderen, of elke tien minuten een kind in Gaza.
Dit sadisme en disproportionaliteit zijn noodzakelijk vanwege de centrale zwakte van het imperialisme: zijn onvermogen om te heersen met instemming1. Elke sprong naar bevrijding wordt altijd beantwoord met verwoestend geweld, wat helpt verklaren waarom veel naties die zulk geweld hebben weerstaan besluiten om legers en arsenalen op te bouwen voor hun zelfverdediging.
De VS, spil van het imperialistisch geweld
Vandaag de dag zijn de VS de spil van dat imperialistische geweld – een positie die ze in twee eeuwen zorgvuldig hebben opgebouwd. We kunnen een van de wortels van dat project terugvoeren tot 2 december 1823.
President James Monroe (1817-1825). Schilderij John Vanderlyn/Public Domain
Toen stippelde VS-president James Monroe een beleid uit van Amerikaanse overheersing over het westelijk halfrond, met de afkondiging van de zogenaamde Monroe-doctrine’. In de twee eeuwen daarna is de omvang van de Amerikaanse overheersing alleen maar gegroeid.
Volgens Henry Kissinger, voormalig minister van Buitenlandse Zaken van de VS, heeft zijn land “een voorname positie verworven die zelfs de grootste imperia uit het verleden niet hadden”.
Dat overwicht begint af te brokkelen. Het geweld tegen het Palestijnse volk zal dus niet de laatste stuiptrekking zijn van het verdwijnende unipolaire tijdperk. Totdat de militaire machine overal is ontmanteld, zal geen geweld te groot worden geacht om de imperialistische orde te handhaven.
Daarom moeten we ons vandaag voorbereiden: onze analytische instrumenten en strategieën aanscherpen ter voorbereiding op de revolutionaire situatie die overal om ons heen opzwelt.
Op de 200ste verjaardag van de Monroe-doctrine (2 december 2023), lanceren we daarom een wereldwijde campagne tegen het Amerikaanse militarisme met de wereldwijde Dag van Anti-imperialistische Actie.
We nodigen die Dag activisten en organisaties over de hele wereld uit om acties, teach-ins, lezingen en protesten te organiseren en te helpen om de kennis onder de wereldbevolking te vergroten over de schurkenrol van het imperialisme.
Zoals de Poolse communist Karl Radek zei op een VN-Vredesconferentie in Den Haag in 19222: “[Als] de arbeidersklasse niet in opstand komt voor de kanonnen zijn opgesteld, is het veel minder waarschijnlijk dat ze nog in opstand komt nadat de staat van beleg is afgekondigd, nadat alle demonen van het nationalisme zijn losgelaten en de arbeiders met handen en voeten zijn gebonden.”
Zij hebben de oorlogsmachine gebouwd. Samen zullen we die uitschakelen – van alle rivieren tot alle zeeën.
Deze tekst verscheen op de website van Progressive International en werd vertaald door Rein van Gisteren. Als jouw organisatie zich wil inzetten voor deze campagne, neem dan contact op met Progressive International. Weldra volgt meer informatie over deze campagne en wat iedereen die zich wil aansluiten kan doen.
Notes:
- … van de betrokken bevolkingsgroepen die zij onderwerpen (nvdr).
- In 1899 en 1907 werden in Den Haag de Eerste en de Tweede Vredesconferentie gehouden, die bekend staan als ‘de’ Vredesconferenties. Een derde conferentie was gepland voor 1915 maar werd door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog afgelast. In 1922 had een Derde Vredesconferentie plaats in Den Haag. Het is niet duidelijk of Radek zijn uitspraak deed tijdens deze Conferentie of in de periode dat ze plaatshad (nvdr).
