Het is de geïnstitutionaliseerde ontmenselijking van Palestijnen die de Israëlische apartheidsstaat overeind houdt. Als er één probleem is waar Israël voortdurend mee geconfronteerd wordt, dan is het wel dat zijn landgenoten dingen zeggen die niet-Israëliërs als extreem schokkend ervaren. En dat is schadelijk voor het imago over Israël.
Dit beeldvormings- of pr-probleem wordt treffend geïllustreerd in een recent interview in het weekblad The New Yorker met Daniella Weiss. Zij is als koloniste een prominent pleitbezorgster voor het bouwen van illegale Israëlische nederzettingen op Palestijns land.
Weiss verklaart in het weekblad openhartig en schaamteloos dat ze de apartheid1 steunt, dat ze niet gelooft dat Palestijnen ook maar op enig vlak soevereiniteit zouden hoeven te hebben, dat ze niet gelooft dat Palestijnen stemrecht zouden moeten hebben, dat ze wil dat de bevolking van Gaza wordt vervangen door kolonisten in Israëlische nederzettingen en dat ze zich niets aantrekt van het doden van kinderen in Gaza, omdat ze vindt dat dit gebeurt in het belang van Israëlische kinderen.
Zoals de Amerikaanse auteur en burgerrechtenactiviste Maya Angelou (1928-2014) al zei: ‘Als iemand je laat zien wie hij is, geloof hem dan vanaf de eerste keer’.
Op de vraag waar de Palestijnen in Gaza dan naartoe moeten, antwoordt Weiss: “Naar de Sinaï, naar Egypte, naar Turkije.” En toen de interviewer zei dat de Palestijnen geen Egyptenaar of Turk zijn, luidde haar commentaar dat “Oekraïners ook geen Fransen zijn, maar toen daar de oorlog begon, gingen ze naar al die landen toe.”
Op de vraag “Als je Palestijnse kinderen ziet sterven, wat is dan jouw emotionele reactie als mens?”, antwoordde Weiss: “Ik volg een heel basale menselijke natuurwet. Mijn kinderen hebben voorrang op de kinderen van de vijand, punt. Zij zijn eerst. Mijn kinderen komen eerst.”
Op de vraag of ze gelooft dat mensenrechten niet universeel zijn en niet voor iedereen in gelijke mate zouden moeten gelden, antwoordde Weiss: “Dat klopt.”
“Het klopt dat mensenrechten niet universeel zijn en niet voor iedereen in gelijke mate zouden moeten gelden.”
De misschien wel meest opzienbarende uitspraak van Weiss was haar volledig waarheidsgetrouwe uitleg over de drijfveer achter de Israëlische drang om Palestijns land te koloniseren:
“In Israël is er veel steun voor nederzettingen en daarom zijn er al zoveel jaren rechtse regeringen. De wereld, vooral de VS, denkt dat er een optie is voor een Palestijnse staat, en als we doorgaan met het bouwen van nederzettingen, blokkeren we die optie. Wij willen de optie voor een Palestijnse staat afsluiten en de wereld wil de optie open laten. Het is heel eenvoudig om dat te begrijpen.”
Die ene alinea leert je meer over de realiteit van vandaag over het Israëlisch-Palestijnse conflict dan een heel jaar naar CNN kijken.
Het is afschuwelijk en het is schokkend om het hardop uitgesproken zo te horen op een dergelijke manier … maar het is waar.
Dit soort dingen gebeurt al jaren. Israëli’s die ondergedompeld zijn in een zichzelf bevestigende echokamer van zionistische ideologie die Palestijnen ontmenselijkt en die onderdrukking en misbruik normaliseert.
Die denken er geen twee keer over na om dingen te zeggen die de reputatie van Israël op het wereldtoneel zullen aantasten, omdat het voor hen gewoon de alledaagse werkelijkheid is om zo naar dingen te kijken.
Een zichzelf bevestigende echokamer van zionistische ideologie die Palestijnen ontmenselijkt en onderdrukking en misbruik normaliseert
In 2021 haalde de New Yorkse kolonist Yaakov Fauci het wereldnieuws met zijn onverbloemde uitspraken tegenover een Palestijnse familie wiens huis hij in het stadsdeel Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem had gekraakt.
Fauci, die zich blijkbaar volledig bewust was van het feit dat hij gefilmd werd, antwoordde op de klachten van de familie dat hij hun huis aan het stelen was door ze schaamteloos te laten weten: “Als ik het niet steel, steelt iemand anders het wel.”
Waar het hier om gaat: hij loog niet. Hij beschreef naar waarheid de wederrechtelijke dynamiek van het Israëlische apartheidssysteem om Palestijnen uit hun huizen te verdrijven om zo de etnische demografie te kunnen beheersen en om de agenda te verwezenlijken die Daniella Weiss hierboven schetste.
Als hij een getrainde propagandist voor de Israëlische staat was geweest, zou hij zulke opmerkingen nooit voor de camera hebben geuit, maar omdat hij gewoon een door het zionisme geïndoctrineerde burger uit de Israëlische bevolking is, zag hij geen reden om zijn mond te houden.
“Ik ben gewoon een beetje fascistisch” zegt een Israëlische vrouw nadat ze had gepleit voor de totale vernietiging van Gaza-stad.
De Amerikaanse onafhankelijke onderzoeksjournaliste Abby Martin, regisseur van het programma The Empire Files, maakt documentaires over oorlog en ongelijkheid. Enkele jaren geleden presenteerde zij een vernietigende kritiek op de zionistische ideologie.
Ze liep gewoon met een camera en een microfoon door de straten van Jeruzalem en praatte met Joodse Israëli’s over hun visie op de Palestijnen. Keer op keer deelden ze hun steun voor tirannie, moord, genocide en etnische zuivering in hun eigen woorden en zonder aarzeling, geen moment er aan denkend dat hun woorden zouden kunnen worden gebruikt om het imago van Israël te schaden. Voor hen waren dit gewoon normale dingen die ze de hele tijd zeiden in hun dagelijks leven.
Je ziet hetzelfde als Israëli’s gefilmd worden, terwijl ze vanuit hun tuinstoel toekijken en juichen bij bombardementen door het Israëlische leger op Palestijnse buurten, waarbij een vrouw ooit voor de media verklaarde: “Ik ben gewoon een beetje fascistisch”, nadat ze had gepleit voor de totale vernietiging van Gaza-stad.
Israelis regularly organize lynching parties where they go out on the hills overlooking Palestinian communities and set up a picnic as they watch bombs mass murder them. "I'm just a little bit fascist", admits one of them in this clip pic.twitter.com/YnAb1AC8U2
— ☀️👀 (@zei_squirrel) February 27, 2023
Steeds als dit soort uitspraken gebeuren, gaan virale videobeelden het internet rond en brengt dit echte schade toe aan het beeld dat de wereld van Israël heeft. Dat verklaart veel van de redenen waarom Israël het er vandaag zo moeilijk mee heeft om haar versie over het bloedbad in Gaza een eigen uitleg mee te geven. Dit wordt op zijn beurt verergerd door meer opruiende verklaringen van Israëli’s, niet alleen van het grote publiek maar ook in Israëlische regeringskringen zelf.
Op 11 november verwees Avi Dichter, lid van het Israëlische veiligheidskabinet en minister van Landbouw, terloops naar de gewelddadige gedwongen verdrijving van Palestijnen uit de noordelijke helft van de Gazastrook met de term “Nakba 2023”, een verwijzing naar de vlucht van Palestijnen bij de oprichting van de staat Israël in 1948.
Het liberale Israëlische dagblad Haaretz schrijft: “Israëlisch lid van het veiligheidskabinet en minister van Landbouw Avi Dichter van de Likoedpartij werd zaterdag in een nieuwsinterview gevraagd of de beelden van bewoners van de noordelijke Gazastrook die op bevel van het Israëlische leger naar het zuiden moeten evacueren, vergelijkbaar zijn met beelden van de Nakba.”
“Hij antwoordde: “We zijn nu de Gaza-Nakba aan het uitrollen. Vanuit operationeel oogpunt is er geen manier om oorlog te voeren – zoals het leger probeert te doen in Gaza – met mensenmassa’s tussen de tanks en de soldaten.”
Dichter was ook voormalig directeur van Israëls veiligheidsdienst Shin Bet2. Toen hem opnieuw werd gevraagd of dit de ‘Gaza-Nakba’ was, verklaarde hij ‘Gaza-Nakba 2023, zo zal het eindigen.”
Toen hem later in het interview werd gevraagd of dit betekent dat inwoners van Gaza-stad niet meer mogen terugkeren, reageeerde hij: “Ik weet niet hoe het uiteindelijk zal aflopen, aangezien Gaza-stad een derde van de Gazastrook omvat – de helft van de bevolking van het land, maar een derde van het grondgebied.”
Show this video to anyone saying israel tries not to kill civilians pic.twitter.com/XOrS3S9LWD
— Katie Halper A Jew For #CeasefireNow (@kthalps) November 12, 2023
De opmerkingen van Dichter zijn om twee redenen verrassend. Eerst en vooral omdat Israël de massale verplaatsing in Gaza publiekelijk heeft voorgesteld als een maatregel die alleen werd genomen om burgers te beschermen.
Maar ook omdat de Israëlische regering al lange tijd officieel ontkent dat de Nakba van 1948 ooit heeft plaatsgevonden en zelfs met wetten verbiedt dat deze geschiedenis op school wordt onderwezen.
Zelfs terwijl Westerse regeringsfunctionarissen zich haasten om de Israëlische acties af te schilderen als een defensieve en weloverwogen reactie op de Hamas-aanval van 7 oktober, vallen Israëlische functionarissen over elkaar heen in krankzinnige haast om die Westerse functionarissen voor leugenaars uit te maken.
Toen premier Benjamin Netanyahu sprak over de aanval op Gaza haalde hij de krantenkoppen door zich te beroepen op de Bijbelse natie Amalek, wiens volk God de Israëlieten3 opdroeg om een totale genocide tegen hen te plegen.
Het eerste boek van Samuel4 bevat de instructies: “Ga nu, val de Amalekieten aan en vernietig alles wat van hen is. Spaar hen niet. Dood mannen en vrouwen, kinderen en zuigelingen, runderen en schapen, kamelen en ezels.”
President Isaac Herzog insinueerde in oktober dat alle burgers in Gaza legitieme militaire doelwitten zijn, omdat ze er niet in geslaagd zijn Hamas omver te werpen.
Hij zei: “Het is niet waar, deze retoriek over burgers die niet op de hoogte zijn, die er niet bij betrokken zijn. Dat is absoluut niet waar. Ze hádden kunnen opstaan. Ze hádden kunnen vechten tegen dat kwaadaardige regime dat Gaza overnam via een staatsgreep5.”
Bij de aankondiging van de totale belegering van Gaza, waarbij de enclave zou worden afgesloten van elektriciteit, voedsel, water en brandstof, verklaarde de Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant: “We vechten tegen menselijke dieren en we handelen dienovereenkomstig.”
Legerwoordvoerder Daniel Hagari verklaarde dat Israël Gaza zou veranderen in een “stad van tenten” en dat Israël met zijn bombardementen “de nadruk legt op beschadiging en niet op nauwkeurigheid”.
Dan Gillerman, voormalige VN-ambassadeur van Israël, zei in oktober nog dat “ik erg verbaasd ben over de voortdurende bezorgdheid die de wereld toont voor het Palestijnse volk en nog toont voor deze afschuwelijke, onmenselijke dieren die de ergste wreedheden hebben begaan die deze eeuw heeft gezien.”
Als je naar de Israëli’s zelf luistert, krijg je een heel ander beeld van waar deze moorddadige apartheidsstaat eigenlijk voor staat
“Hamas werd ISIS en de burgers van Gaza vieren feest in plaats van ontzet te zijn”, citeert het Britse liberale opinieweekblad The Economist een Israëlische generaal die eveneens in oktober verklaarde: “Menselijke beesten worden dienovereenkomstig aangepakt.”
“Het creëren van een ernstige humanitaire crisis in Gaza is een noodzakelijk middel om het doel te bereiken”, schreef generaal-majoor Giora Eiland in een Israëlische krant, eraan toevoegend: “Gaza zal een plaats worden waar geen mens kan bestaan.”
De bondgenoten van Israël blijven proberen om Israël af te schilderen als een rationele speler en een positieve kracht in de wereld, maar als je naar de Israëli’s zelf luistert, krijg je een heel ander beeld van waar deze moorddadige apartheidsstaat eigenlijk voor staat.
Caitlin Johnstone is een Australisch onafhankelijk journalist. Op haar blog schrijft ze over politiek, economie, media en feminisme. ‘Israelis Keep Hurting Their Own PR Interests By Talking‘.
Notes van de redactie:
1 Ze noemt het kolonialisme van Israël en de nederzettingen niet letterlijk ‘apartheid’, maar wat ze omschrijft als haar streefdoel is wel een accurate omschrijving van wat apartheid is.
2 Shin Bet, de Israëlische veiligheidsdienst, wordt ook Shabak genoemd. Shin Bet is de Hebreeuwse letterafkorting van ‘Veiligheidsdienst’.
3 Israëlieten verwijst niet naar de hedendaagse Israëlische staatsburgers, die Israëli’s worden genoemd, maar na het mythische volk uit de Bijbel die afstammen van de zonen van patriarch Jakob – die later Israël werd genoemd. Israël is naast de naam van het land ook een voornaam voor jongens.
4 Het eerste Boek Samuel gaat over de profeet Samuel, de eerste koning Saul van Israël en zijn opvolger David.
5 Wat Herzog een staatsgreep noemt is in werkelijkheid de mislukte staatsgreep van Israël in 2007. Omdat Hamas en niet Fatah (de partij van Yasser Arafat) de verkiezingen van 2006 had gewonnen, poogde Israël met ruime steun van de VS en de EU om toch gewapenderhand een Fatah-regering door te drukken. Hamas slaagde er in de staatsgreep te verijdelen, maar kon zijn gezag enkel nog herstellen in Gaza. Sinds 2007 worden de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem bestuurd door Fatah en de PLO en wordt Gaza bestuurd door Hamas. Meerdere pogingen van Hamas en Fatah om opnieuw tot een vergelijk te komen werden door Israël verhinderd door telkens aanvallen op Gaza in te zetten.
