Als je je ‘neutraal’ opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker”, aldus Zuid-Afrikaans bisschop Desmond Tutu die in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.
DeWereldMorgen veroordeelt de recente aanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers, maar ziet die niet los van 75 jaar staatsterreur van Israël tegen het Palestijnse volk. Het internationaal erkende recht op gewapend verzet tegen een kolonisator is geen vrijbrief voor aanslagen op burgers. Een onderhandelde vrede kan alleen bereikt worden wanneer 75 jaar verdrijving, 46 jaar bezetting, kolonisatie en apartheid en 16 jaar blokkade van Gaza worden erkend als de oorzaken van dit geweld. DeWereldMorgen onderzoekt deze oorzaken die door de politiek en door mainstreammedia worden verzwegen, onderbelicht of ontkend, om zo een debat te stimuleren dat kan leiden tot onderhandelingen en vrede.
***
Zoals verwacht gaat de Israëlische reactie op het militaire offensief van de Palestijnse verzetsorganisaties op 7 oktober steeds meer in de richting van een nieuw bloedbad onder de burgerbevolking. De dagelijkse en aanhoudende bombardementen treffen zonder onderscheid huizen, fabrieken, moskeeën, markten, winkels, enz.
6.000 bommen in een week op gebied met bijna 6.000 inwoners per km2
Volgens de Verenigde Naties zijn er in een week tijd 6.000 bommen gegooid, ofwel 4.000 ton explosieven. Op zaterdag 14 oktober schatte de VN dat er 5.540 huizen waren verwoest, 3.750 onbewoonbaar gemaakt en dat er 2.200 mensen waren gedood, onder wie 720 kinderen. Om de omvang van het bloedbad te kunnen inschatten, moeten we in gedachten houden dat Gaza nauwelijks 362 km2 groot is en een bevolking heeft van 2.160.000 mensen, wat een bevolkingsdichtheid geeft van 5.966 inwoners per vierkante kilometer. In zo’n gebied zijn “gerichte aanvallen” of – om het met een eufemisme te zeggen – “chirurgische aanvallen” totaal onmogelijk.
Het Israëlische leger dropte op vrijdag 13 oktober folders waarin het de bevolking opriep om Gaza Stad onmiddellijk te verlaten en naar het zuiden van de Gaza-strook te vertrekken: “Het Israëlische leger roept op tot de evacuatie van alle burgers uit Gaza Stad. In de komende dagen zullen we met geweld blijven opereren.” (…) 24 uur later werden verplaatsingen op bepaalde routes en binnen bepaalde tijdsblokken toegelaten: “Verplaatsing van burgers die Gaza verlaten, is toegestaan van 10 uur ‘s ochtends tot 4 uur ‘s middags op de Salah al-Deen en Al Rashid routes. Maak voor uw eigen veiligheid gebruik van de korte tijd die beschikbaar is om naar het zuiden te reizen – van Beit Hanoun naar Khan Yunis. Als u om uzelf en uw dierbaren geeft, ga dan zoals aangegeven naar het zuiden.”
Evacuatie van 1,9 miljoen mensen? Een humanitaire catastrofe
Zo’n evacuatie is in de praktijk onmogelijk zonder een humanitaire ramp te veroorzaken. Volgens het Palestijnse Centraal Bureau voor de Statistiek zijn bij dit evacuatiebevel 1,9 miljoen mensen betrokken.
“Gaza verandert in een levende hel en staat op instorten”
De VN-Commissaris voor Hulpverlening aan Palestijnse Vluchtelingen, Philippe Lazzarini, beschrijft deze humanitaire catastrofe als volgt: “De omvang en snelheid van de humanitaire crisis die nu plaatsvindt, zijn huiveringwekkend. Gaza verandert in een levende hel en staat op instorten. Terwijl Gaza gebombardeerd blijft worden en Israël zijn greep op deze overbevolkte strook verstevigt, is het aan de VN en de humanitaire gemeenschap om burgers te beschermen. De ontheemding van meer dan een miljoen burgers die in het noorden van de Gazastrook wonen, kan alleen maar leiden tot een afschuwelijke uitkomst, die ongekende ellende veroorzaakt en de bevolking van Gaza nog verder de afgrond in duwt. Het is tijd dat de menselijkheid overwint”.
Totale blokkade is misdadig
De totale blokkade – inclusief water, voedsel, elektriciteit en medicijnen – is misdadig volgens de Wereldgezondheidsorganisatie: “De gevolgen zouden verwoestend zijn voor de meest kwetsbare patiënten, onder wie gewonden die levensreddende operaties nodig hebben, patiënten op intensive care-afdelingen en pasgeborenen die afhankelijk zijn van verzorging in couveuses. De tijd dringt om een humanitaire catastrofe af te wenden, die er onvermijdelijk volgt, als brandstof, water, voedsel en essentiële gezondheids- en humanitaire voorraden niet met spoed de Gazastrook kunnen worden binnengebracht.”
Ook voor de 50.000 zwangere vrouwen is er geen gezondheidszorg
Dezelfde verklaringen geven alarmerende gegevens. Om er maar enkele te noemen: zes van de zeven ziekenhuizen functioneren slechts gedeeltelijk als gevolg van de luchtaanvallen; 34 aanvallen hebben gezondheidscentra getroffen; de enige elektriciteitscentrale in de Gazastrook heeft geen brandstof meer, waardoor het moeilijk is om zorg te blijven verlenen; de zeewaterontziltingsinstallatie is getroffen door luchtaanvallen, waardoor er een tekort is aan drinkwater en de inwoners gedwongen worden om zeer zout zeewater te drinken dat elke dag vervuild is met 120.000 kubieke meter onbehandeld rioolwater; 50.000 zwangere vrouwen in de Gazastrook hebben geen toegang meer tot gezondheidszorg, onder wie meer dan 5.000 die de komende maand moeten bevallen; enzovoort.
Kortom, wat er op dit moment plaatsvindt in de Gazastrook is een grootschalig bloedbad dat doelbewust en methodisch wordt uitgevoerd.
De echte doelstellingen van de oorlog
Dit bloedbad is allesbehalve een irrationele daad, maar streeft bewust een primair doel na, namelijk totale paniek zaaien om een grootschalige exodus teweeg te brengen. Verre van een antwoord te zijn op het militaire offensief van de Palestijnse verzetsorganisaties, is de Israëlische oorlog gewoon de voortzetting van de genocidale en/of deportatietendens van het Palestijnse volk die in 1948 begon met de Nakba en sindsdien is doorgegaan.
Er is niets verrassends aan de voortzetting van deze gedwongen exodus.
Eerste doel: een zoveelste exodus
In 1948, toen de staat Israël werd opgericht, werd een waar terreurplan methodisch uitgevoerd, wat leidde tot de gedwongen ballingschap van meer dan 700.000 Palestijnen. Door het Palestijnse volk omschreven als de Nakba, wat “ramp” of “catastrofe” betekent, is deze episode sindsdien regelmatig herhaald. Aan het einde van de oorlog van 1967 kwamen er bijvoorbeeld 300.000 nieuwe gedwongen ballingen bij.
Er is niets verrassends aan de voortzetting van deze gedwongen exodus. Vanaf het begin is het zionisme gedefinieerd door de zin “een volk zonder land voor een land zonder volk”. Om deze kolonisatie van nederzettingen te laten plaatsvinden, moet het Palestijnse volk weggevaagd worden door massamoord of gedwongen ballingschap. De tendens van kolonisatie van nederzettingen is niets anders dan de verdwijning van het gekoloniseerde volk, ofwel door genocide ofwel door deportatie, of door deze twee methoden te combineren of afwisselend te gebruiken, afhankelijk van hoe de machtsverhoudingen zich ontwikkelen.
We zeggen tendens omdat alle succesvolle kolonisaties, van Amerika tot Australië, getuigen van dit genocidale karakter. De genocidale tendens kan alleen worden tegengewerkt door het bestaan van permanent verzet en een wereldwijd machtsevenwicht dat zich tegen deze kolonisatie verzet.
Tweede doel: “het spel in het Midden-Oosten veranderen”
Het tweede doel van de oorlog heeft betrekking op de hele regio en impliceert daarom minstens de toestemming van de VS. Benjamin Netanyahu vatte het tegenover autoriteiten in het zuiden van Israël als volgt samen op maandag 9 oktober: “We zijn nog maar net begonnen met onze campagne tegen Hamas, en wat het zal doorstaan zal verschrikkelijk zijn. We bereiden ons voor op moeilijke dagen en uw leiderschap is belangrijker dan ooit. Ik vraag u om standvastig te zijn, want we gaan het spel in het Midden-Oosten veranderen. We staan allemaal achter u en we zullen zegevieren, met kracht”.
Libanon, Syrië en Iran al aangevallen door Israël
Libanon, Syrië en Iran zijn natuurlijk de voornaamste doelwitten van zo’n “gamechanger”. Israëlische luchtaanvallen hebben op donderdag 12 oktober al de luchthavens van Aleppo en Damascus in Syrië aangevallen, en op 14 oktober nog eens Aleppo. De zionistische staat heeft de Syrische Golanhoogten illegaal bezet sinds 1967 en heeft honderden luchtaanvallen uitgevoerd op Syrisch grondgebied sinds het begin van de oorlog in dat land in 2011. Verschillende Israëlische luchtaanvallen hebben ook het zuiden van Libanon getroffen.
Achter de Libanese en Syrische doelen is natuurlijk Iran het doelwit
Achter de Libanese en Syrische doelen is natuurlijk Iran het doelwit. Ook in Iran is het aantal Israëlische droneaanvallen de afgelopen jaren toegenomen. Daarmee wil Israël het nucleaire programma van het land saboteren, wetenschappers die bij het programma betrokken zijn vermoorden, proberen een militaire site in Isfahan in januari 2023 te beschadigen, enz.
VS stuurt zijn grootste vliegdekschip “als afschrikking”
Het is deze regionale situatie die verklaart waarom het Amerikaanse vliegdekschip Gerald Ford en zijn gevechtsescorte vanaf het begin van de gevechten in de oostelijke Middellandse Zee bij Gaza zijn ingezet. Dit is het grootste oorlogsschip ter wereld, met een raketkruiser en vier torpedobootjagers in zijn escorte. Alsof dat nog niet genoeg was, kondigde het commandocentrum dat verantwoordelijk is voor de Amerikaanse militaire operaties in het Midden-Oosten en Azië in een persbericht aan: “We hebben ook stappen ondernomen om de F-15, F-16 en A-10 gevechtssquadrons van de Amerikaanse luchtmacht in de regio te versterken. De Verenigde Staten houden overal ter wereld strijdkrachten paraat om deze capaciteit waar nodig te versterken.”
Officieel is deze militaire aanwezigheid voor afschrikkingsdoeleinden, legt John Kirby, woordvoerder van de Amerikaanse Nationale Veiligheidsraad, uit: “De schepen van CSG 12 zijn er voor afschrikkingsdoeleinden om een boodschap te sturen naar elke potentiële actor, organisatie, groep, terroristisch netwerk of natiestaat – iedereen die vijandige bedoelingen jegens Israël koestert of die denkt dat de tijd gekomen is om het conflict uit te breiden en te verlengen – dat wij onze nationale veiligheidsbelangen serieus zullen nemen.”
Context van kantelende wereldverhoudingen
Maar deze regionale context moet ook gezien worden in de context van de huidige mondiale situatie, die de afgelopen jaren achtereenvolgens gekenmerkt werd door de economische opkomst van de opkomende landen, met name China, de mislukking van de strategie om Syrië te destabiliseren, de consolidatie van de BRICS en hun uitbreiding tot 6 landen vanaf 1 januari 2024, met name Saoedi-Arabië, Iran en Egypte voor de regio, het stokken van het aangekondigde snelle en beslissende Oekraïense tegenoffensief, de normalisering van de betrekkingen tussen Iran en Saoedi-Arabië, enz.
Kortom, we zitten midden in een historische opeenvolging van blijvende verzwakking van de dominante Amerikaanse hegemonie op politiek, ideologisch, economisch en geostrategisch gebied. Het enige wat de Verenigde Staten nog hebben om hun hegemonie te behouden, is hun militaire vuurkracht. Zelfs dit begint ondermijnd te worden door de enorme investeringen van de NAVO in de levering van wapens en munitie aan Oekraïne, met het risico dat haar reserves in gevaar komen. Daarom was het Iraanse regime, ondanks het plan om het te vernietigen, alleen het slachtoffer van financiële sancties en indirecte pogingen om het te destabiliseren.
Israël, onderaanneming van VS met ook eigen agenda
Netanyahu’s doelstelling om zijn interne legitimiteitsproblemen te laten opgaan in een logica van de Heilige Unie, met het oog op de verkleining van de Palestijnse gebieden tot alleen de Westelijke Jordaanoever
Dit is waar de relatieve autonomie van de zionistische staat om de hoek komt kijken. De bondgenoot van de Verenigde Staten, die door Washington wordt gesteund met zijn bewapening, is het meest geïnteresseerd in enerzijds een oorlogslogica in de hoop de Verenigde Staten mee te slepen in een oorlog tegen Iran, en anderzijds in Netanyahu’s doelstelling om zijn interne legitimiteitsproblemen te laten opgaan in een logica van de Heilige Unie, met het oog op de volledige en definitieve annexatie van de Gazastrook en de verkleining van de Palestijnse gebieden tot alleen de Westelijke Jordaanoever, in de derde plaats. Israël mag dan wel de bedrijfsleider van de Verenigde Staten in de regio zijn, het heeft ook zijn eigen strategie.
Israëlisch koloniale politiek versterkt wereldwijd front tegen unilateralisme
De standpunten van alle landen die tegen het unilateralisme zijn, komen verrassend genoeg samen op het punt van steun voor het Palestijnse volk. Vladimir Poetin zei: “Israël bereidt zich voor om Gaza te blokkeren op een manier die vergelijkbaar is met de blokkade van Leningrad tijdens de Grote Patriottische Oorlog. Dit is onaanvaardbaar. Er wonen daar meer dan twee miljoen mensen en het is onrechtvaardig dat onschuldige mensen, waaronder vrouwen en kinderen, moeten lijden”.
China bevestigde op zijn beurt bij monde van zijn minister van Buitenlandse Zaken, Wang Yi, “zijn steun voor de rechtvaardige zaak van het Palestijnse volk bij het behoud van hun nationale rechten. De diepe wortel van de situatie is dat het recht van het Palestijnse volk op soevereiniteit lange tijd terzijde is geschoven. Aan dit historische onrecht moet zo snel mogelijk een einde komen”.
De Zuid-Afrikaanse minister van Internationale Betrekkingen is van zijn kant van mening dat: “De heropleving van het conflict te wijten is aan Israël, aan de voortdurende illegale bezetting, de ononderbroken kolonisatie en de permanente onderdrukking van de Palestijnen”. We kunnen nog wel even doorgaan met deze citaten en erop wijzen dat de standpunten van de NAVO-landen niet verward moeten worden met die van de overgrote meerderheid van de internationale gemeenschap.
Voor meer informatie:
– UN Info, 13 oktober 2023, Gaza staat “op instorten”
– Maëlle Roudaut en Pierre Tremblay, De Gazastrook: kaart, bevolking, blokkade
– Nos explications avant la riposte d’Israël, Huffpost van 13 oktober 2023,
– Gideon Levy, Israël straft Gaza al sinds 1948. Gisteren zag Israël beelden die het nooit van zijn leven had verwacht, vanwege zijn arrogantie, Haaretz, 8 oktober 2023
