In 2018 organiseerde Wel Jong, toen nog Wel Jong Niet Hetero, hun campagne “LGBTQ+ on sale” waarbij ze opriepen tot meer zichtbaarheid van LGBTQ+ personen in de reclame en media. Deze campagne werd opgebouwd in samenwerking met De Heren Loebas en werd beloond met de Standaard Solidariteitsprijs. In naloop van deze campagne ging Wel Jong (Niet Hetero) op zoek naar jongeren die hun stem wilden laten horen.
Senne: ”Wel Jong (Niet Hetero) is in navolging van deze campagne zichzelf kritisch beginnen bekijken. We werkten toen al jaren met 1 woordvoerder maar we voelden dat dit niet meer mogelijk was. 1 persoon kan niet de stem zijn van een hele community. Daarom zijn we toen gestart met een groep bestaande uit Jitske Vandeveire, Uwi Van Hauwermeiren en ikzelf. We noemden onszelf toen eerder ambassadeur dan woordvoerder, om een stem te kunnen bieden van verschillende identiteiten aan de pers en sociale media.
Sander: Wat zijn de veranderingen die je hebt opgemerkt binnen Wel Jong doorheen de laatste 5 jaren?
“Wel Jong is ongelofelijk veranderd in 5 jaar tijd. Ik ben ooit gestart als leiding van T-Jong. Wel Jong heette toen nog Wel Jong Niet Hetero en ik voelde daarbij wat wrijving. Ik wist niet of ik als trans persoon een volwaardige plaats had in de organisatie. Vandaag is dat heel anders. Wel Jong is een volwaardige jeugdwerkorganisatie die er niet enkel is voor holebi jongeren, maar iedere jongere een plaats geeft in hun werking. Heel vaak worden trans personen vergeten in het LGBTQ+ debat, dus ik ben heel blij dat Wel Jong dit zo expliciet heeft opgenomen in hun werking.
Als je terugblikt op de afgelopen jaren, wat waren momenten die een grote indruk op je hebben nagelaten?
“Het eerste wat ik heel spannend vond, was het T-Jong zomerkamp in 2018. Ik ga dit nooit meer vergeten. Dit was niet enkel een mooie ervaring met ook een echte overrompeling. Het was het eerste kamp voor trans jongeren dus we dachten er een persbericht over te schrijven. Zonder het te verwachten, hing ik plots dagen aan de telefoon met pers en kwamen er ook verschillende filmploegen naar ons kamp. Die overrompeling hadden we niet verwacht.”
Heeft die plotse zichtbaarheid van het T-jong kamp in de media positieve gevolgen gehad?
“Zéker, de zichtbaarheid van T-Jong en Wel Jong is heel erg gegroeid. Maar bovenal konden verschillende jongeren hun eigen verhaal vertellen. Ik heb enorm veel geleerd hoe je dient om te gaan met de pers. Iedere krant of radio was aanwezig. Ik heb toen geleerd om mijn grenzen te stellen. 2018 was ook echt het trans jaar, insane! Je had M/V/X, de coming-out van Bo Van Spilbeek, plots was trans als woord overal in de media aanwezig. We dachten toen nog dat die aandacht na dit jaar wel weer zou zakken, maar het ging enkel in stijgende lijn. Ook voor mezelf, sinds M/V/X hebben mensen me opgemerkt en kreeg ik veel kansen om mijn verhaal te vertellen.”
Journalisten die toen kwamen luisteren naar jullie verhaal hadden vaak nog nooit over trans-identiteit geschreven. Heb je het gevoel dat de gevoeligheid van het thema na de voorbije jaren meer bekend is in de media?
“Ik denk dat er mensen in de media zijn die zich voorbereiden, zich inlezen in het thema, en dat voel je snel als je met hen samenwerkt. Maar er zijn er ook die niet deze tijd nemen om zichzelf bij te scholen. Ook in de brede samenleving zien we dit fenomeen. Voor veel mensen is dit een nieuw thema en daar heb ik ook begrip en empathie voor. Maar het is jammer om te zien dat je als trans persoon soms gereduceerd wordt tot louter je lichaam en er niet wordt verder gekeken naar mijn volledige identiteit als mens.”
Wat is de vreemdste ervaring die je hebt meegemaakt als woordvoerder?
Senne: Ik heb veel vreemde ervaringen gehad, (lacht), maar één ga ik nooit vergeten in de aanloop naar de Slimste Mens Ter Wereld. Ik werd toen opgebeld door een journalist en een van de eerste vragen die hij me stelde ging over mijn fysieke transitie, over mijn lichaam. Ik heb toen aangegeven dat ik meedoe aan een super leuke quiz, dat het toch niet boeit hoe mijn lichaam eruitziet of hoeveel jaar ik al testosteron neem. Voor iedere vraag is er een plaats en tijd, maar dit was niet gepast. Mensen durven vaak erg invasieve vragen te stellen aan trans personen, terwijl we aan andere mensen toch ook niet gaan vragen naar de vorm van hun geslachtsdelen? Toch?
Een ander moment wat me bijblijft was tegelijkertijd ook een van mijn beste ervaringen. Ik was uitgenodigd bij Friedl Lesage op Radio Twee. Bij live radio moet je altijd heel snel kunnen antwoorden. Het was een zondagavond en mijn ouders en tante van 72 waren ook aan het luisteren. Plots stelde ze heel persoonlijke vragen over mijn seksleven. Daar heb ik op een hele diplomatische en empathische manier onderuit proberen te komen.
Een gevoelig onderwerp dat vaak nog onbesproken blijft binnen onze beweging is het narratief van LGB zonder TQ. Ik ben benieuwd welke gevoelens jij hierbij hebt? Hoe kunnen we als community hier mee aan de slag?
“Dat is een heel interessante vraag. We zien in onze maatschappij een beweging groeien van holebi personen die zich afzetten van alles wat trans en queer, of minder normatief is. Deze mensen hebben vaak een positie waarbinnen zij hun rechten verworven hebben en zich goed voelen binnen de bestaande rollen die de samenleving ons biedt. Het is een beetje lastig natuurlijk, want doorheen alle jaren dat ook LGB personen nog moesten strijden voor hun rechten, stonden trans en queer personen naast hen. We dachten ook dat zodra LGB personen hun rechten zouden hebben, wij ook zouden volgen. En dat is jammer genoeg niet altijd zo. We stonden als het ware in de wachtrij.”
“Vandaag krijgen trans personen gelukkig ook meer rechten en zichtbaarheid. Maar bij zichtbaarheid krijg je kwetsbaarheid. Plots worden mensen geconfronteerd met een doelgroep die ze nog niet hebben leren kennen. En dat kan lastig zijn. Ik kan oprecht begrijpen dat wanneer je je hele leven geleerd hebt dat een van de belangrijkste fundamenten van identiteit bestaat uit de hokjes man of vrouw, het erg lastig is wanneer het tegendeel bewezen wordt. Die hokjes zijn niet zo afgelijnd als vroeger vaak gedacht. Die onwetendheid creëert jammer genoeg haat en discriminatie. Ik denk dat dit ook gevoed wordt door de angst van LGB personen om hun verworven rechten weer te verliezen als ze steun bieden aan trans of queer personen.”
“Helaas zien we internationaal dat wanneer de rechten van trans personen worden gehinderd of afgenomen, LGB personen vaak de volgende in lijn zijn. We zien dit reeds in Italië waar meemoederschap werd afgenomen. We mogen dit niet uit het oog verliezen. Iedere LGB mag het label aannemen dat ze zelf willen, maar ik hoop wel op hun bondgenootschap. Ook LGB-rechten staan of vallen bij de ideeën die we hebben als samenleving over gender. Er is al een heel sterke evolutie geweest hoe we een man of een vrouw percipiëren, en wat een man of vrouw dan mag doen met hun expressie of seksualiteit. Door het thema van gender te verbreden kunnen ook LGB personen vandaag samen zijn met personen van hetzelfde geslacht. We hebben elkaar dus echt nodig om ervoor te zorgen dat de rechten van iedereen overeind blijven.”
Wat is je hoop voor de toekomst van Wel Jong?
“Ik heb heel veel hoop. Ik zie een organisatie in beweging, die nog veel gaat veranderen van vorm. Ik hoop dat Wel Jong een plek kan blijven waar jongeren op kamp of activiteit een veilige plek kunnen vinden. Dat alle jongeren die er zijn in Vlaanderen, en die zoekend zijn naar hun gender-identiteit of seksualiteit, een plaats kunnen vinden waar ze een netwerk kunnen opbouwen.”
Wat is je hoop voor jezelf? Wat staat er op jouw agenda?
“Voor mezelf hoop ik dat ik even wat rust kan vinden, even uit de spotlight. De laatste 5 jaar heb ik bijzonder veel vuur en energie gehad om op de barricades te staan. Maar nu wil ik enkele stappen terugnemen om mijn eigen batterij op te laden.”
Wel Jong bestaat volgend jaar 30 jaar. Senne heeft als woordvoerder een mooi aandeel gehad in de koers van de organisatie. Wel Jong bedankt hem voor zijn enorme inzet voor de organisatie en de gelijkwaardigheid van LGBTQ+ jongeren in Vlaanderen.