Fiona Hill, een voormalig ambtenaar van het Witte Huis, toonde tijdens een interessante toespraak in Talinn, Estland, dat er tenminste iemand in Washington genoeg realiteitszin heeft om in te zien wat er in de wereld aan de gang is.
“Oorlog in Oekraïne is een wereldwijde proxy-opstand, geleid door Rusland, tegen de VS-hegemonie”
Hill gaf toe dat het conflict in Oekraïne een wereldwijde “proxy-opstand” is, geleid door Rusland, tegen de VS-hegemonie. Dit is inderdaad het geval, zoals velen van ons konden zien bij het begin van het militaire offensief in de lente van vorig jaar. Deze weerstand bestond al langer en de VS heeft dit door z’n vroegere acties zelf over zich afgeroepen.
Sovjet-Unie: altijd strijd gevoerd tegen VS-hegemonie
Eerst en vooral herinneren we eraan dat de Sovjet-Unie, de voorloper van het huidige Rusland, doorheen haar geschiedenis verzet heeft gevoerd tegen de VS-hegemonie. Vooral tijdens de Koude Oorlog was de steun van Moskou aan derdewereldlanden in Latijns-Amerika, Afrika en Azië, die eeuwen westers kolonialisme van zich af probeerden te schudden, cruciaal.
De Koude Oorlog was eigenlijk een gigantische proxy-oorlog tussen de VS en de Sovjet-Unie over het kolonialisme, waarbij de VS vocht om dit systeem in stand te houden en de Sovjet-Unie vocht om het te ontmantelen. Velen zijn de Sovjet-Unie nog steeds dankbaar voor de hulp die ze kregen bij het verbreken van hun koloniale ketens.
De twee grootste internationale prestaties van de Sovjet-Unie: verslaan van nazisme en hulp aan dekolonisatie
De Russische Federatie erkende dit recent nog in haar Verklaring over het Buitenlands Beleid van 31 maart 2023, waarin ze als de belangrijkste prestaties van het buitenlandse beleid van de Sovjet-Unie vermeldt: het verslaan van het nazisme tijdens de Tweede Wereldoorlog en haar bijdrage in de succesvolle dekolonisatie van de wereld. Vandaag de dag verklaart Rusland als wettelijke opvolger van de USSR deze doelen te zullen blijven nastreven.
Russische Federatie viert op 9 mei nog altijd bevrijdingsfeesten
Ik zag het onlangs nog zelf op de bevrijdingsfeesten van 9 mei hoe het Russische volk deze daden van de Sovjet-Unie blijft koesteren met de rode vlag met hamer en sikkel die alomtegenwoordig is. Ik zag dat in elke stad die ik bezocht, van Sint Petersburg tot Yalta.
Nadat het Oostblok in 1989 was ingestort en de Sovjet-Unie in 1991 ophield te bestaan, zag de VS de kans om haar dominantie over de wereld te verstevigen. Alhoewel de VS claimde dat zijn doel er een was van vrede – “de Pax Americana” – hadden zijn methodes weinig met vrede te maken en alles met oorlog.
VS-dominantie: binnenvallen in en aanvallen tegen tal van landen
Washington aarzelde niet om andere landen aan te vallen en binnen te vallen: van Panama (1989), tot Irak (1990), Servië (1989), Afghanistan (2001), opnieuw Irak (2003) en Libië (2011). En dan rekenen we niet eens de kleinere invasies en vele proxy- en terreuroorlogen die door de VS tijdens deze periode zijn gevoerd, zoals in Syrië, die begon in 2011 en Oekraïne, waar de VS in 2014 aanzette tot een staatsgreep.
Rusland en de rest van de wereld waren niet staat om verzet te voeren tegen de superieure militaire macht van de VS en moesten dit met lede ogen aanzien. Maar de woede en rancune groeide, want geen van deze oorlogen was nodig of eerlijk. Het waren oorlogen uit vrije keuze, die de VS voerde om zijn economische en geopolitieke belangen te verdedigen, terwijl ze deze acties als “humanitaire” acties voorstelde.
In de regel claimden ze dat deze interventies nodig waren om de bevolking van deze landen te bevrijden van een “onderdrukkend”, “wreed”, of “dictatoriaal” regime. Waar een groot deel van de Amerikaanse bevolking deze rechtvaardigingen geloofde, haalde de rest van de wereld zijn wenkbrauwen op bij deze overduidelijke waanzin.
In 2015 ontwaakte de Russische beer nogmaals, door in Syrië tussen te komen en de wrede terreuroorlog in dat land terug te dringen, die de VS actief provoceerde en verdedigde.
VS heeft niet de steun van de hele wereld
Alhoewel de VS probeert te claimen dat de hele wereld solidair is met zijn acties tegen de Russen in Oekraïne, is dit niet zo. De hoge ambtenaren van de VS weten dit. “De wereld” staat achter de VS als je Latijns – Amerika, Azië en Afrika niet meetelt. Deze regio’s die het grootste deel van de wereldbevolking herbergen, stonden nooit en staan nog steeds niet achter de acties van de VS.
Veel landen in deze regio’s zijn de willekeur en de bemoeienissen in hun achtertuin in de vorm van agressieve oorlogen, staatsgrepen en steun aan bewapende opstandelingen van de VS moe. Ze waren opgelucht dat eindelijk iemand, namelijk Rusland, terugvocht.
Zelfs Saudi-Arabië
Ondertussen heeft zelfs Saudi-Arabië, sinds jaren trouwe bondgenoot en mede-samenzweerder van de VS met zijn imperialistische acties, gebroken met de VS door te weigeren de olievoorraden op te voeren. Het is begonnen zich te verzoenen met Iran, een teken dat de wereld de bemoeienissen van Washington beu is.
De VS-regering doet alsof ze dit niet ziet en de meeste mensen van de VS zien dit ook echt niet, wat aantoont in welke mate de VS haar ideeën kan verspreiden en de realiteit kan filteren en overschaduwen.
Dit doet denken aan de Nobelprijsspeech van Harold Pinter in 2005, toen hij het VS-imperium hekelde dat dit “steun gaf en in veel gevallen de veroorzaker was van elke rechtse militaire dictatuur in de wereld na de Tweede Wereldoorlog” en dat dit leidde tot “honderdduizenden doden”.
“VS-propaganda doet vergeten wat is gebeurd”
Maar dankzij de macht van propaganda “is het nooit gebeurd”, zei Pinter. “Zelfs toen het aan het gebeuren was, was het niet aan het gebeuren. De VS hanteert een nogal klinische manipulatie van de macht wereldwijd achter een masker van een kracht die universeel goed doet”. Pinter noemt dit een “heel succesvolle hypnoseact”.
Het wordt hoog tijd dat het Amerikaanse volk zich realiseert welke misdaden hun land heeft begaan en dat de rest van de wereld hiervan op de hoogte is en ertegen in opstand komt. Pas als ze dit gaan beseffen, kunnen de Amerikanen eindelijk hun regering ter verantwoording roepen voor haar acties en eisen dat ze stopt met het provoceren van de wereld met onnodig geweld.
Hoogtijd dat Amerikaans volk bewust wordt
Dan kunnen ze eisen dat hun regering de andere naties als gelijke benadert en met hen samen de dringende problemen aanpakt zoals armoede, ziektes en afbraak van het milieu. Dat is de enige manier om de mensheid te redden.
Dit artikel verscheen op Resumen English. Vertaling Yaïr Jambo.
Daniel Kovalik doceert Internationale mensenrechten aan de Universiteit van Pittsburgh School of Law en is de auteur van het recent uitgegeven boek Nicaragua: A History of US Intervention & Resistance.